Γνωρίστε τους Έλληνες "Ιντιάνα Τζόουνς" που "οργώνουν" την Ελλάδα για θησαυρούς - Οι θρύλοι, τα μέντιουμ και ο "καπετάν Περδίκας" (Εικόνες)
Πού, πώς και με τι κόστος αναζητούν οι εγχώριοι χρυσοθήρες σεντούκια με λίρες, κρυμμένα από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου σε βουνά και λαγκάδια
Φορτωµένοι µε αισιοδοξία, ελπίδα και... σύγχρονα σκαφτικά εργαλεία, χρυσοθήρες από όλα τα µήκη και πλάτη της Ελλάδας οργώνουν ακατάπαυστα τη χώρα. Οι επίδοξοι «Ιντιάνα Τζόουνς» βαδίζουν πάνω σε παλιές ιστορίες και θρύλους, που µιλούν για σεντούκια µε λίρες και βουνά από διαµάντια από την Τουρκοκρατία, την Κατοχή και τον Εµφύλιο.
Ορισµένοι, πάλι, ακολουθούν απλώς τη διαδροµή πλαστών χαρτών ή τις προβλέψεις... µέντιουµ...
Ενας χρυσοθήρας που εδώ και χρόνια δεν το βάζει κάτω είναι ο Παναγιώτης Ασιθιανάκης, µε καταγωγή από τη Μεσαρά Ηρακλείου Κρήτης. Όπως είπε στα «Π», αφορµή για να ξεκινήσει το κυνήγι του θησαυρού στάθηκε ένας θρύλος που µεταφέρεται εδώ και δεκαετίες από στόµα σε στόµα: «Λέγεται ότι οι πρόγονοί µας στον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο βοήθησαν στη µάχη του Ψηλορείτη κι έκαναν διακίνηση όπλων και αγγλικών λιρών. Κυκλοφορεί, λοιπόν, η φήµη ότι αυτές οι χρυσές λίρες είναι ακόµα κάπου καλά κρυµµένες στα δικά µας τα οικόπεδα».
Ο 37χρονος, που µεγάλωσε στην Αθήνα, είπε πως τον µαγνήτιζε από µικρό η σπηλιά του λήσταρχου Νταβέλη: «Μου άρεσαν οι εκδροµές στην Πεντέλη και την Πάρνηθα και δεν άργησα να διαπιστώσω πως µε έλκυε η αναζήτηση του χρυσού. Αγόρασα, λοιπόν, τον πρώτο µου ανιχνευτή πριν από 10 χρόνια και άρχισα να εξερευνώ όλα τα µέρη της Ελλάδας που µαθαίνω ότι µπορεί να κρύβουν κάποιον θησαυρό». Όπως είπε, τις καθηµερινές δουλεύει, ενώ τα Σαββατοκύριακα αφιερώνει όλο τον ελεύθερο χρόνο του στο κυνήγι θησαυρών: «Για να βρει κάποιος λίρες, πρέπει να έχει σωστές πληροφορίες και κατάλληλα µηχανήµατα. Η πρώτη φορά που βρήκα θησαυρό ήταν πριν από πέντε χρόνια και είχα πάει µαζί µε άλλα τρία άτοµα. Είχαµε µάθει ότι σε ένα χωριό στη Θράκη κάπου κρύβονται 3.500 πεντόλιρα. Αν και “χτενίσαµε” την περιοχή, δεν µπορέσαµε να βρούµε τα νοµίσµατα και είχαµε απογοητευτεί, αλλά, λίγο πριν εγκαταλείψουµε τις προσπάθειες, βρήκαµε θαµµένο σε µόλις 50 εκατοστά βάθος ένα µικρό κιούπι, που είχε µέσα 100 χρυσές αγγλικές λίρες. ∆εν είναι κανένας αµύθητος θησαυρός, αλλά δεν παύει να είναι η πρώτη µου προσπάθεια που στέφθηκε µε επιτυχία».
Αναφορικά µε το κόστος του εξοπλισµού, είπε πως έχει πληρώσει περίπου 40.000 ευρώ, ενώ µια µέρα ανασκαφής µπορεί να ξεπεράσει ακόµα και τα 20.000 ευρώ. Επίσης, πολλές φορές έχει τεθεί η ζωή του σε κίνδυνο: «Παραλίγο να θαφτώ από κατολίσθηση, ενώ ήρθα αντιµέτωπος ακόµα και µε αρκούδα».
Μιλώντας µας για τους θρύλους που µαγνητίζουν τους επίδοξους «Ιντιάνα Τζόουνς», αναφέρθηκε στην ιστορία του «καπετάν-Πέρδικα», κατά κόσµον ∆ηµήτρη Γιαννακούρα: «Αυτός σκοτώθηκε στον Εµφύλιο το 1949 κι έχω την πληροφορία ότι ένα από τα πρωτοπαλλήκαρά του που επέζησε κι ονοµαζόταν ∆ησίλαος είχε πά ρει δύο κιβώτια µε χρυσές λίρες που είχε ο καπετάνιος και είχε καταφύγει σε ένα µικρό χωριό της Αρκαδίας. Κρυβόταν σε µια σπηλιά, δίπλα σε ένα ρέµα, και µία φορά την εβδοµάδα έδινε µία χρυσή λίρα στην αδελφή του για να του πηγαίνει φαγητό. Τελικά, εντοπίστηκε και δολοφονήθηκε στο τέλος του Εµφυλίου. ∆ίπλα του βρέθηκε ένα πουγκί µε λίρες. Οχι, όµως, τα δύο κασόνια. Αυτά ψάχνουµε...».
Με τη σειρά του, ο αντιπεριφερειάρχης Τουρισµού και Πολιτισµού της Περιφέρειας Θεσσαλίας, Γιάννης Μπουτίνας, τόνισε στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ότι αρκετοί θησαυροκυνηγοί συνεχίζουν να πηγαίνουν στην ευρύτερη περιοχή των Τρικάλων, για να πάρουν άδεια εκσκαφής: «Γίνεται... κοσµοσυρροή από ντόπιους και ξένους που προσδοκούν να βρουν χρυσάφι. Ψάχνουν κυρίως στον ορεινό όγκο, σε Καλαµπάκα και χωριά. Οι περισσότεροι αναζητούν χρυσές λίρες από τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο µέσα σε κιβώτια, τα οποία πετούσαν για βοήθεια εγγλέζικα αεροπλάνα. Επίσης, αναζητούν λίρες από τον Εµφύλιο, τις οποίες έκρυψαν σε διάφορα σηµεία κάποιοι Ελληνες, όταν έφυγαν στο τέλος του πολέµου από την Ελλάδα για το εξωτερικό».
Ο κ. Μπουτίνας εξήγησε πως παλιότερα οι θησαυροκυνηγοί ήταν υποχρεωµένοι να παίρνουν άδεια από τις ∆ΟΥ, έτσι ώστε, αν έβρισκαν κάτι, να φορολογούνταν: «Πλέον, χρειάζεται µια απλή άδεια από το Αστυνοµικό Τµήµα. Ετσι, τα µηχανήµατα δουλεύ ουν ασταµάτητα. Είναι, όµως, κι εκείνοι που δρουν κρυφά και, κυρίως, τη νύχτα».
Ο «πυρετός του χρυσού» καίει εδώ και δεκαετίες χρυσοθήρες ανά την Ελλάδα, οι οποίοι, όµως, γυρίζουν µε άδεια χέρια. Στη Θεσσαλία οι θρύλοι για µπαούλα µε λίρες καλά κρατούν. Επί χρόνια, ένας ηλικιωµένος Ελληνοαυστραλός επέµενε πως κάπου στα Τρίκαλα υπήρχε κρυµµένος ο θησαυρός του Αλή Πασά. Είχε σκάψει αρκετές φορές -και µάλιστα νόµιµα- σε Βλαχάβα, Χρυσαυγή και Βασιλική, χωρίς αποτέλεσµα.
Αλλά και στη Γλυκοµηλιά κάποιοι προσπάθησαν να ρίξουν έναν αιωνόβιο πλάτανο, πιστεύοντας µια παλιά ιστορία, ότι το εσωτερικό του ήταν κούφιο και γεµάτο λίρες.
Στο γεφύρι του Πετρωτού Αργιθέας, στην Καρδίτσα, που είναι του 13ου αιώνα, σκάβουν ανελλιπώς 15 χρόνια ψάχνοντας κι εκεί τον αµύθητο θησαυρό του Αλή πασά, που θρυλείται ότι αποτελείται από µπαούλα µε χρυσές λίρες και διαµάντια. Στην Καβάλα, µια παρέα πίστεψε µια µάντισσα που τους είπε ότι, αν τρυπούσαν τον γρανιτένιο βράχο στο όρος Σύµβολο, θα έβρισκαν µια διαµαντένια εκκλησία, αλλά συνελήφθησαν. Στον Βόλο ψάχνουν µε επιµονή τα πεντόλιρα του Τούρκου Σαµπάν Αγά και στη Λάρισα τα σεντούκια µε λίρες και τιµαλφή της Χάµκως, της µητέρας του πασά των Ιωαννίνων. Και η Αχαΐα, όµως, έχει την τιµητική της, αφού έχουν σκάψει στην Ακράτα, ενώ πριν από χρόνια Ελληνες και Καναδοί είχαν κάνει ανασκαφές στα Μελίσσια, ένα ηµιορεινό χωριό της Αιγιαλείας, θεωρώντας ότι θα έβρισκαν ένα… χρυσό παλάτι.
Δημοσιεύτηκε στα "Παραπολιτικά" στις 16 Δεκεμβρίου
Ορισµένοι, πάλι, ακολουθούν απλώς τη διαδροµή πλαστών χαρτών ή τις προβλέψεις... µέντιουµ...
Ενας χρυσοθήρας που εδώ και χρόνια δεν το βάζει κάτω είναι ο Παναγιώτης Ασιθιανάκης, µε καταγωγή από τη Μεσαρά Ηρακλείου Κρήτης. Όπως είπε στα «Π», αφορµή για να ξεκινήσει το κυνήγι του θησαυρού στάθηκε ένας θρύλος που µεταφέρεται εδώ και δεκαετίες από στόµα σε στόµα: «Λέγεται ότι οι πρόγονοί µας στον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο βοήθησαν στη µάχη του Ψηλορείτη κι έκαναν διακίνηση όπλων και αγγλικών λιρών. Κυκλοφορεί, λοιπόν, η φήµη ότι αυτές οι χρυσές λίρες είναι ακόµα κάπου καλά κρυµµένες στα δικά µας τα οικόπεδα».
Η... σπηλιά του Νταβέλη και το κόστος για να γίνεις ένας..."Ιντιάνα Τζόουνς"
Ο 37χρονος, που µεγάλωσε στην Αθήνα, είπε πως τον µαγνήτιζε από µικρό η σπηλιά του λήσταρχου Νταβέλη: «Μου άρεσαν οι εκδροµές στην Πεντέλη και την Πάρνηθα και δεν άργησα να διαπιστώσω πως µε έλκυε η αναζήτηση του χρυσού. Αγόρασα, λοιπόν, τον πρώτο µου ανιχνευτή πριν από 10 χρόνια και άρχισα να εξερευνώ όλα τα µέρη της Ελλάδας που µαθαίνω ότι µπορεί να κρύβουν κάποιον θησαυρό». Όπως είπε, τις καθηµερινές δουλεύει, ενώ τα Σαββατοκύριακα αφιερώνει όλο τον ελεύθερο χρόνο του στο κυνήγι θησαυρών: «Για να βρει κάποιος λίρες, πρέπει να έχει σωστές πληροφορίες και κατάλληλα µηχανήµατα. Η πρώτη φορά που βρήκα θησαυρό ήταν πριν από πέντε χρόνια και είχα πάει µαζί µε άλλα τρία άτοµα. Είχαµε µάθει ότι σε ένα χωριό στη Θράκη κάπου κρύβονται 3.500 πεντόλιρα. Αν και “χτενίσαµε” την περιοχή, δεν µπορέσαµε να βρούµε τα νοµίσµατα και είχαµε απογοητευτεί, αλλά, λίγο πριν εγκαταλείψουµε τις προσπάθειες, βρήκαµε θαµµένο σε µόλις 50 εκατοστά βάθος ένα µικρό κιούπι, που είχε µέσα 100 χρυσές αγγλικές λίρες. ∆εν είναι κανένας αµύθητος θησαυρός, αλλά δεν παύει να είναι η πρώτη µου προσπάθεια που στέφθηκε µε επιτυχία».
Αναφορικά µε το κόστος του εξοπλισµού, είπε πως έχει πληρώσει περίπου 40.000 ευρώ, ενώ µια µέρα ανασκαφής µπορεί να ξεπεράσει ακόµα και τα 20.000 ευρώ. Επίσης, πολλές φορές έχει τεθεί η ζωή του σε κίνδυνο: «Παραλίγο να θαφτώ από κατολίσθηση, ενώ ήρθα αντιµέτωπος ακόµα και µε αρκούδα».
"Καπετάν Περδίκας"
Μιλώντας µας για τους θρύλους που µαγνητίζουν τους επίδοξους «Ιντιάνα Τζόουνς», αναφέρθηκε στην ιστορία του «καπετάν-Πέρδικα», κατά κόσµον ∆ηµήτρη Γιαννακούρα: «Αυτός σκοτώθηκε στον Εµφύλιο το 1949 κι έχω την πληροφορία ότι ένα από τα πρωτοπαλλήκαρά του που επέζησε κι ονοµαζόταν ∆ησίλαος είχε πά ρει δύο κιβώτια µε χρυσές λίρες που είχε ο καπετάνιος και είχε καταφύγει σε ένα µικρό χωριό της Αρκαδίας. Κρυβόταν σε µια σπηλιά, δίπλα σε ένα ρέµα, και µία φορά την εβδοµάδα έδινε µία χρυσή λίρα στην αδελφή του για να του πηγαίνει φαγητό. Τελικά, εντοπίστηκε και δολοφονήθηκε στο τέλος του Εµφυλίου. ∆ίπλα του βρέθηκε ένα πουγκί µε λίρες. Οχι, όµως, τα δύο κασόνια. Αυτά ψάχνουµε...».
Με τη σειρά του, ο αντιπεριφερειάρχης Τουρισµού και Πολιτισµού της Περιφέρειας Θεσσαλίας, Γιάννης Μπουτίνας, τόνισε στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ότι αρκετοί θησαυροκυνηγοί συνεχίζουν να πηγαίνουν στην ευρύτερη περιοχή των Τρικάλων, για να πάρουν άδεια εκσκαφής: «Γίνεται... κοσµοσυρροή από ντόπιους και ξένους που προσδοκούν να βρουν χρυσάφι. Ψάχνουν κυρίως στον ορεινό όγκο, σε Καλαµπάκα και χωριά. Οι περισσότεροι αναζητούν χρυσές λίρες από τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο µέσα σε κιβώτια, τα οποία πετούσαν για βοήθεια εγγλέζικα αεροπλάνα. Επίσης, αναζητούν λίρες από τον Εµφύλιο, τις οποίες έκρυψαν σε διάφορα σηµεία κάποιοι Ελληνες, όταν έφυγαν στο τέλος του πολέµου από την Ελλάδα για το εξωτερικό».
Ο κ. Μπουτίνας εξήγησε πως παλιότερα οι θησαυροκυνηγοί ήταν υποχρεωµένοι να παίρνουν άδεια από τις ∆ΟΥ, έτσι ώστε, αν έβρισκαν κάτι, να φορολογούνταν: «Πλέον, χρειάζεται µια απλή άδεια από το Αστυνοµικό Τµήµα. Ετσι, τα µηχανήµατα δουλεύ ουν ασταµάτητα. Είναι, όµως, κι εκείνοι που δρουν κρυφά και, κυρίως, τη νύχτα».
Πού "χτυπάνε"
Ο «πυρετός του χρυσού» καίει εδώ και δεκαετίες χρυσοθήρες ανά την Ελλάδα, οι οποίοι, όµως, γυρίζουν µε άδεια χέρια. Στη Θεσσαλία οι θρύλοι για µπαούλα µε λίρες καλά κρατούν. Επί χρόνια, ένας ηλικιωµένος Ελληνοαυστραλός επέµενε πως κάπου στα Τρίκαλα υπήρχε κρυµµένος ο θησαυρός του Αλή Πασά. Είχε σκάψει αρκετές φορές -και µάλιστα νόµιµα- σε Βλαχάβα, Χρυσαυγή και Βασιλική, χωρίς αποτέλεσµα.
Αλλά και στη Γλυκοµηλιά κάποιοι προσπάθησαν να ρίξουν έναν αιωνόβιο πλάτανο, πιστεύοντας µια παλιά ιστορία, ότι το εσωτερικό του ήταν κούφιο και γεµάτο λίρες.
Στο γεφύρι του Πετρωτού Αργιθέας, στην Καρδίτσα, που είναι του 13ου αιώνα, σκάβουν ανελλιπώς 15 χρόνια ψάχνοντας κι εκεί τον αµύθητο θησαυρό του Αλή πασά, που θρυλείται ότι αποτελείται από µπαούλα µε χρυσές λίρες και διαµάντια. Στην Καβάλα, µια παρέα πίστεψε µια µάντισσα που τους είπε ότι, αν τρυπούσαν τον γρανιτένιο βράχο στο όρος Σύµβολο, θα έβρισκαν µια διαµαντένια εκκλησία, αλλά συνελήφθησαν. Στον Βόλο ψάχνουν µε επιµονή τα πεντόλιρα του Τούρκου Σαµπάν Αγά και στη Λάρισα τα σεντούκια µε λίρες και τιµαλφή της Χάµκως, της µητέρας του πασά των Ιωαννίνων. Και η Αχαΐα, όµως, έχει την τιµητική της, αφού έχουν σκάψει στην Ακράτα, ενώ πριν από χρόνια Ελληνες και Καναδοί είχαν κάνει ανασκαφές στα Μελίσσια, ένα ηµιορεινό χωριό της Αιγιαλείας, θεωρώντας ότι θα έβρισκαν ένα… χρυσό παλάτι.
Δημοσιεύτηκε στα "Παραπολιτικά" στις 16 Δεκεμβρίου
