Εκκλησία της Ελλάδος: Η σκληρή στάση για γάμο και τεκνοθεσία ομόφυλων ζευγαριών και τα νέα δεδομένα
Η διαρροή ενηµερωτικού σηµειώµατος της Εκκλησίας της Ελλάδος προς τους Μητροπολίτες, αναφορικά µε τον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία, θέτει νέα δεδοµένα στη συζήτηση
Γιωργος Νοκος
Σε νέα βάση τίθεται πλέον από την Εκκλησία το ζήτηµα του γάµου των οµόφυλων ζευγαριών, µε τη λεγόµενη «σκληρή γραµµή» να είναι εκείνη που επικρατεί έναντι αυτής που ήταν υπέρ µιας στάσης αναµονής µέχρι να προκύψει η αντίστοιχη νοµοθετική πρωτοβουλία από την κυβέρνηση.
Πηγές της Ιεράς Συνόδου ανέφεραν την περασµένη εβδοµάδα ότι «αποφασίστηκε να παρακολουθείται το θέµα και, αναλόγως µε τις εξελίξεις, να εξεταστεί από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος», ενώ οι ίδιες πηγές τόνιζαν πως «η Εκκλησία θα υπερασπιστεί τον θεσµό της οικογένειας».
Η διαρροή ενηµερωτικού σηµειώµατος της Εκκλησίας της Ελλάδος προς τους Μητροπολίτες, αναφορικά µε τον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία, θέτει νέα δεδοµένα στη συζήτηση, καθώς συνδέει άρρηκτα τον γάµο µε το δικαίωµα της τεκνοθεσίας.
*Διαβάστε εδώ: Δημοσκοπήσεις: Διχασμένοι οι Έλληνες για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών - Λένε όχι στην τεκνοθεσία
Παράλληλα, απορρίπτει στο σύνολό του τον πολιτικό γάµο αναφέροντας: «Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν τάσσεται ειδικά κατά του πολιτικού γάµου των οµόφυλων ζευγαριών, αλλά τάσσεται κατά του πολιτικού γάµου γενικώς».
Στο εσωτερικό σηµείωµα της Εκκλησίας της Ελλάδος για τη σύνδεση του πολιτικού γάµου µε το δικαίωµα τεκνοθεσίας, χρησιµοποιείται το παράδειγµα του συµφώνου συµβίωσης.
Οπως αναφέρει: «Αρχικά (2008) η Ελλάδα είχε νοµοθετήσει ως εναλλακτικό (αντί του γάµου) θεσµό αστικής ένωσης το σύµφωνο συµβίωσης µόνον υπέρ των ετερόφυλων ζευγαριών, αποκλείοντας τα οµόφυλα ζευγάρια. Όπως ήταν αναµενόµενο, η Ελλάδα καταδικάσθηκε το 2013 από το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο για αδικαιολόγητη διάκριση σε βάρος των οµόφυλων ζευγαριών λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισµού. Ακολούθως (2015) λόγω της καταδίκης, η ελληνική πολιτεία αναγκάσθηκε να επεκτείνει το σύµφωνο συµβίωσης υπέρ των οµόφυλων ζευγαριών».
Το βασικό επιχείρηµα που αποτυπώνεται στο εσωτερικό σηµείωµα µε έντονη γραµµατοσειρά, είναι ότι σε περίπτωση που νοµοθετηθεί στην Ελλάδα γάµος των οµόφυλων ζευγαριών µε αποκλεισµό τους από το δικαίωµα τεκνοθεσίας, που ισχύει σήµερα για τα έγγαµα ετερόφυλα ζευγάρια, «θα ακολουθήσει καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο Ανθρωπίνων ∆ικαιωµάτων λόγω δυσµενούς διάκρισης της ελληνικής νοµοθεσίας σε βάρος των εγγάµων οµόφυλων ζευγαριών, µε κριτήριο τον σεξουαλικό προσανατολισµό τους» καταλήγει.
Στο ίδιο σηµείωµα υπογραµµίζεται και ένα ζήτηµα που απασχολεί τόσο την κυβέρνηση Μητσοτάκη όσο και οποιαδήποτε πολιτική δύναµη ευελπιστεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας µετά τις επόµενες εκλογές.
Το ζήτηµα αυτό είναι, σύµφωνα πάντα µε το εσωτερικό σηµείωµα, ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση επεκτείνει τον γάµο στα οµόφυλα ζευγάρια, χωρίς το δικαίωµα υιοθεσίας που έχουν οι ετερόφυλοι σύζυγοι, «ουσιαστικά µεταφέρει το πολιτικό κόστος σε επόµενη κυβέρνηση ώστε να επεκτείνει την υιοθεσία σε συζύγους του ιδίου φύλου», αναφέρει χαρακτηριστικά και συνεχίζει: «(...) αφού όµως θα έχει προκαλέσει την καταδίκη της χώρας από το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο εξ αιτίας της εσφαλµένης νοµοθετικής της πολιτικής».
Τέλος, στο ίδιο σηµείωµα διατυπώνονται και αιχµές, αφού γίνεται σαφής αναφορά ότι δεν πρέπει τα παιδιά να χρησιµοποιούνται ως εργαλείο ακτιβιστικής πίεσης και πως η δηµοκρατική πολιτεία δεν υποχρεούται να υποκύπτει σε προσωπικές απαιτήσεις ατόµων µε πολιτική εξουσία, οικονοµική επιφάνεια ή προνοµιακή πρόσβαση στα µέσα ενηµέρωσης, ενώ καταλήγει, επίσης µε έντονη γραµµατοσειρά, πως «τα παιδιά δεν είναι ούτε κατοικίδια ζώα συντροφιάς, για όποιον θέλει να νιώσει κηδεµόνας, ούτε ‘‘αξεσουάρ’’ που θα επισηµοποιήσουν ή θα καταστήσουν κοινωνικά αποδεκτή µια οµόφυλη συµβίωση».
Πηγές της Ιεράς Συνόδου ανέφεραν την περασµένη εβδοµάδα ότι «αποφασίστηκε να παρακολουθείται το θέµα και, αναλόγως µε τις εξελίξεις, να εξεταστεί από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος», ενώ οι ίδιες πηγές τόνιζαν πως «η Εκκλησία θα υπερασπιστεί τον θεσµό της οικογένειας».
Η διαρροή ενηµερωτικού σηµειώµατος της Εκκλησίας της Ελλάδος προς τους Μητροπολίτες, αναφορικά µε τον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία, θέτει νέα δεδοµένα στη συζήτηση, καθώς συνδέει άρρηκτα τον γάµο µε το δικαίωµα της τεκνοθεσίας.
*Διαβάστε εδώ: Δημοσκοπήσεις: Διχασμένοι οι Έλληνες για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών - Λένε όχι στην τεκνοθεσία
Παράλληλα, απορρίπτει στο σύνολό του τον πολιτικό γάµο αναφέροντας: «Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν τάσσεται ειδικά κατά του πολιτικού γάµου των οµόφυλων ζευγαριών, αλλά τάσσεται κατά του πολιτικού γάµου γενικώς».
Στο εσωτερικό σηµείωµα της Εκκλησίας της Ελλάδος για τη σύνδεση του πολιτικού γάµου µε το δικαίωµα τεκνοθεσίας, χρησιµοποιείται το παράδειγµα του συµφώνου συµβίωσης.
Οπως αναφέρει: «Αρχικά (2008) η Ελλάδα είχε νοµοθετήσει ως εναλλακτικό (αντί του γάµου) θεσµό αστικής ένωσης το σύµφωνο συµβίωσης µόνον υπέρ των ετερόφυλων ζευγαριών, αποκλείοντας τα οµόφυλα ζευγάρια. Όπως ήταν αναµενόµενο, η Ελλάδα καταδικάσθηκε το 2013 από το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο για αδικαιολόγητη διάκριση σε βάρος των οµόφυλων ζευγαριών λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισµού. Ακολούθως (2015) λόγω της καταδίκης, η ελληνική πολιτεία αναγκάσθηκε να επεκτείνει το σύµφωνο συµβίωσης υπέρ των οµόφυλων ζευγαριών».
Το βασικό επιχείρηµα που αποτυπώνεται στο εσωτερικό σηµείωµα µε έντονη γραµµατοσειρά, είναι ότι σε περίπτωση που νοµοθετηθεί στην Ελλάδα γάµος των οµόφυλων ζευγαριών µε αποκλεισµό τους από το δικαίωµα τεκνοθεσίας, που ισχύει σήµερα για τα έγγαµα ετερόφυλα ζευγάρια, «θα ακολουθήσει καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο Ανθρωπίνων ∆ικαιωµάτων λόγω δυσµενούς διάκρισης της ελληνικής νοµοθεσίας σε βάρος των εγγάµων οµόφυλων ζευγαριών, µε κριτήριο τον σεξουαλικό προσανατολισµό τους» καταλήγει.
Το κόστος
Στο ίδιο σηµείωµα υπογραµµίζεται και ένα ζήτηµα που απασχολεί τόσο την κυβέρνηση Μητσοτάκη όσο και οποιαδήποτε πολιτική δύναµη ευελπιστεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας µετά τις επόµενες εκλογές. Το ζήτηµα αυτό είναι, σύµφωνα πάντα µε το εσωτερικό σηµείωµα, ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση επεκτείνει τον γάµο στα οµόφυλα ζευγάρια, χωρίς το δικαίωµα υιοθεσίας που έχουν οι ετερόφυλοι σύζυγοι, «ουσιαστικά µεταφέρει το πολιτικό κόστος σε επόµενη κυβέρνηση ώστε να επεκτείνει την υιοθεσία σε συζύγους του ιδίου φύλου», αναφέρει χαρακτηριστικά και συνεχίζει: «(...) αφού όµως θα έχει προκαλέσει την καταδίκη της χώρας από το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο εξ αιτίας της εσφαλµένης νοµοθετικής της πολιτικής».
Τέλος, στο ίδιο σηµείωµα διατυπώνονται και αιχµές, αφού γίνεται σαφής αναφορά ότι δεν πρέπει τα παιδιά να χρησιµοποιούνται ως εργαλείο ακτιβιστικής πίεσης και πως η δηµοκρατική πολιτεία δεν υποχρεούται να υποκύπτει σε προσωπικές απαιτήσεις ατόµων µε πολιτική εξουσία, οικονοµική επιφάνεια ή προνοµιακή πρόσβαση στα µέσα ενηµέρωσης, ενώ καταλήγει, επίσης µε έντονη γραµµατοσειρά, πως «τα παιδιά δεν είναι ούτε κατοικίδια ζώα συντροφιάς, για όποιον θέλει να νιώσει κηδεµόνας, ούτε ‘‘αξεσουάρ’’ που θα επισηµοποιήσουν ή θα καταστήσουν κοινωνικά αποδεκτή µια οµόφυλη συµβίωση».
