Η σφραγίδα της ελληνικής διπλωµατίας και της ΕΥΠ θα υπάρχει πλέον πάνω από το Άγιον Ορος µε κάθε επισηµότητα, µετά τη συζήτηση για τον Προϋπολογισµό, που ολοκληρώθηκε το περασµένο Σαββατοκύριακο.

Η είδηση για τον νέο πολιτικό διοικητή του Αγίου Όρους προέκυψε µετά την οµιλία του αρµόδιου υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη, ο οποίος απάντησε σε σχετική ερώτηση του επικεφαλής της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκου Βελόπουλου. Το πρόσωπο στο οποίο κατέληξε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, για την αντικατάσταση του Θανάση Μαρτίνου είναι ο πρέσβης επί τιµή Αναστάσιος Μητσιάλης.

Όπως επισηµαίνουν έµπειροι παρατηρητές, ο κ. Μητσιάλης συγκεντρώνει εκείνα τα χαρακτηριστικά για να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις της επόµενης περιόδου για το Άγιον Όρος. Το βιογραφικό του µαρτυρά τον παραπάνω ισχυρισµό, µε το πέρασµά του τόσο από το διπλωµατικό σώµα όσο και από την ΕΥΠ να ξεχωρίζουν, παίζοντας ιδιαίτερο ρόλο στην επιλογή του.

Πρόκειται για έναν διπλωµάτη καριέρας, ο οποίος διετέλεσε µόνιµος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον Οργανισµό Ηνωµένων Εθνών, γενικός γραµµατέας του υπουργείου Εξωτερικών επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαµαρά, ενώ το 2019 κατέλαβε τη θέση του τρίτου υποδιοικητή στην ΕΥΠ, µε αρµοδιότητα τις διεθνείς σχέσεις της υπηρεσίας.

Από το πλούσιο βιογραφικό του εκείνο που ξεχωρίζει είναι η εµπειρία του από τον ΟΗΕ, όπου πέρασε από όλη την ιεραρχία µέχρι να αναλάβει τη θέση του µόνιµου αντιπροσώπου, καθώς ήταν, µεταξύ άλλων, µέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στην Ειδική Πολιτική Επιτροπή. Από το 1984 ανέλαβε διαδοχικά γενικός πρόξενος στο Γιοχάνεσµπουργκ και το Λονδίνο, το 1991 υποδιευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στην Κεντρική Υπηρεσία και το 1992 διευθυντής Εθιµοτυπίας.

Το 1995 έγινε πρέσβης της Ελλάδας στην Αργεντινή, το 1999 πρέσβης στο Ισραήλ, το 2002 ανέλαβε επικεφαλής ∆ιεύθυνσης Σχέσεων µε Ηνωµένες Πολιτείες και Καναδά, το 2003 γενικός διευθυντής Προσωπικού, ∆ιοίκησης και Οργάνωσης και το 2004 πρέσβης της Ελλάδας στη Ρώµη.


Η σημασία της θέσης του πολιτικού διοικητή του Αγίου Όρους

mitsialis_var8olomaios
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τον Αναστάσιο Μητσιάλη.
Πρωτεύοντα ρόλο στην απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη και ακολούθως του υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη, στην αρµοδιότητα του οποίου υπάγεται, καθιστώντας το υπουργείο υπεύθυνο για την τάξη και την ασφάλεια, καθώς και για την πιστή εφαρµογή του καταστατικού χάρτη του Αγίου Ορους, έπαιξαν οι προκλήσεις για το µέλλον και ο ρόλος της Αθωνικής Πολιτείας. Το κενό το οποίο υπήρξε στη διοίκηση του Αγίου Όρους µετά τη λήξη της θητείας του απελθόντος διοικητή, Θανάση Μαρτίνου, προκάλεσε έντονο προβληµατισµό, αντανακλά όµως και τη σηµασία της συγκεκριµένης θέσης.

Όπως επισηµαίνουν άνθρωποι που έχουν γνώση της ιστορίας και της διεθνούς κατάστασης, µόνο τυχαίο δεν µπορεί να θεωρηθεί ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του συγκεκριµένου θεσµού, τουλάχιστον από τη Μεταπολίτευση µέχρι σήµερα, ο πολιτικός διοικητής υπήρξε διπλωµάτης καριέρας µε θητεία στις ελληνικές µυστικές υπηρεσίες.

Το Άγιον Όρος αποτελεί αυτοδιοίκητο τµήµα του ελληνικού κράτους και υπάγεται πνευµατικά στη δικαιοδοσία του Οικουµενικού Πατριαρχείου, κάτι που σηµαίνει ότι για την επιλογή του προσώπου υπάρχει συναίνεση του Φαναρίου.
Πρωτεύοντα ρόλο στην απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη έπαιξαν οι προκλήσεις για το µέλλον και ο ρόλος της αθωνικής πολιτείας

Πρόκειται για κάτι που ισχύει παραδοσιακά, αν και στο παρελθόν υπήρξε περίπτωση που δεν δόθηκε η συγκατάθεση, δηµιουργώντας διάσταση στις σχέσεις Αθήνας και Φαναρίου. Το 2018, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην εν λόγω θέση είχε τοποθετηθεί ο δηµοσιογράφος Κωστής ∆ήµτσας, δίχως τη συγκατάθεση του Οικουµενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και παρά την εκπεφρασµένη αντίρρηση στην αντικατάσταση του τότε διοικητή, Αρίστου Κασµίρογλου. Οι τοποθετήσεις Μαρτίνου και Μητσιάλη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη σηµατοδοτούν σε ένα άλλο επίπεδο και την αγαστή συνεργασία Μαξίµου και Οικουµενικού Πατριαρχείου.



Οι προκλήσεις και οι συσχετισμοί

Σύνθετοι συσχετισµοί που καλείται να αντιµετωπίσει ο νέος πολιτικός διοικητής του Αγίου Ορους είναι, µεταξύ άλλων, αυτοί που προκύπτουν από το ενδιαφέρον που δείχνουν ΗΠΑ και Ρωσία, καθώς και η έντονη φηµολογία του περασµένου καλοκαιριού για εµπλοκή συγκεκριµένων µονών στις βουλευτικές εκλογές, που είχε αποτέλεσµα να τοποθετηθούν δηµοσίως για να διαψεύσουν τις φήµες. Στην ίδια λογική εντάσσεται και η αναζωπύρωση της ιδεολογίας του πανσλαβισµού και η προσπάθεια να διεισδύσει στα Βαλκάνια και πιο πρόσφατα οι σκιές «ξεπλύµατος» ρωσικών κεφαλαίων µέσω µεταφοράς τους σε ατοµικούς λογαριασµούς µοναχών του Αγίου Όρους, καθώς υπάρχουν η ρωσική Μονή του Αγίου Παντελεήµονος, η σερβική Μονή Χιλανδαρίου, όπως και η βουλγαρική Μονή Ζωγράφου, µε τον ρωσικό παράγοντα να επιδιώκει διαρκώς την ενίσχυση της παρουσίας του και της επιρροής του στον Άθω.