Εξι δεκαετίες ζωής στην υπηρεσία ευάλωτων, αλλά χαρισματικών ατόμων γιόρτασε το Ιδρυμα Προστασίας Παιδιών και Νέων με Αναπτυξιακές Διαταραχές «Η Θεοτόκος» πριν από λίγους μήνες. Ο πρόεδρός της, Παναγής Καρέλλας, μιλάει αποκλειστικά στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» για την πορεία του ιδρύματος όλα αυτά τα χρόνια, για το πώς μπορεί να γίνει κάποιος εθελοντής, αλλά και για την ιστορία του μικρού Σπύρου, που του έχει αγγίξει την ψυχή.

Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς και για την προσωπική σας πορεία. Πώς ξεκινήσατε να ασχολείστε με το ίδρυμα «Η Θεοτόκος»;

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τα κοινά το 1999. Υπήρξα πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών από το 1999 έως το 2016 και αντιπρόεδρος στη Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης, ως εκπρόσωπος των εργοδοτικών φορέων, από το 1999 έως το 2020. Το 2012 έγινα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και τον Φεβρουάριο του 2023 ανέλαβα πρόεδρος του ιδρύματος «Η Θεοτόκος». Μέντοράς μου σε αυτή μου την απόφαση ήταν ο κ. Ερωτόκριτος Νεόφυτος, πρόεδρος του φορέα από το 2012 έως το 2023. Μου αποδεικνύεται καθημερινά ότι είναι μια εμπειρία που αξίζει να ζει κανείς.

stamati

Το ίδρυμα «Η Θεοτόκος» πρόσφατα συμπλήρωσε 60 χρόνια λειτουργίας. Σε αυτή την πορεία, ποιοι ήταν οι πιο σημαντικοί σταθμοί και γιατί;

Πράγματι, τον περασμένο Νοέμβριο το ίδρυμα «Η Θεοτόκος» συμπλήρωσε εξήντα χρόνια λειτουργίας, γεμάτα προσφορά και αγώνες. Από το 1963 στη «Θεοτόκο» εργαζόμαστε αδιάκοπα για το δικαίωμα των παιδιών και των νέων με αναπτυξιακές διαταραχές σε μια πλήρη ζωή: με εκπαίδευση, με εργασία, με υγεία, με κοινωνική προστασία, με πλήρη συμμετοχή στην κοινωνία. Οι σημαντικοί σταθμοί σε όλη αυτή την πορεία είναι πολλοί, καθώς κάθε ένα ζητούμενο συνεπάγεται και τον σχεδιασμό και τη δημιουργία ενός αυστηρά δομημένου και επιστημονικά τεκμηριωμένου προγράμματος, που να μπορεί να δώσει ουσιαστικές λύσεις. Ενα πραγματικό ορόσημο ήταν το 1996 η δημιουργία του προγράμματος «ΕργΑξία». Πρόκειται για μια υπηρεσία υποστηριζόμενης εργασίας, που στόχο έχει να ενισχύσει την ένταξη των ωφελουμένων του ιδρύματος στην αγορά εργασίας και την κοινωνία. Αναλογιστείτε ότι η ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην αγορά εργασίας είναι ζωτικής σημασίας, καθώς τους δίνει μια ρεαλιστική πιθανότητα για οικονομική ανεξαρτησία και επιβίωση.

Από το 1963 στη «Θεοτόκο» εργαζόμαστε αδιάκοπα για το δικαίωμα των παιδιών και των νέων με αναπτυξιακές διαταραχές σε μια πλήρη ζωή: με εκπαίδευση, με εργασία, με υγεία, με κοινωνική προστασία, με πλήρη συμμετοχή στην κοινωνία


Ποια ήταν για εσάς η πιο δύσκολη στιγμή στην πορεία σας μέσα στο ίδρυμα; Υπάρχει κάποια ιστορία παιδιού που σας έχει αγγίξει πιο πολύ και γιατί;

Δύσκολες στιγμές δεν λείπουν καθημερινά. Και η κάθε ιστορία είναι μοναδική. Οσο κοινότοπο και αν ακούγεται αυτό. Πιο πολύ μας αγγίζουν οι ιστορίες των νέων μας που κάνουν την υπέρβαση. Εκεί πραγματικά συγκινούμαστε όλοι, γιατί η υπέρβαση σημαίνει ότι κάποιο από τα παιδιά μας ξεπέρασε κάθε αρνητική πρόβλεψη. Για παράδειγμα, ο Σπύρος. Ο Σπύρος είναι ένας από τους ωφελούμενους της «Θεοτόκου», που σχεδιάζει τα δικά του comics και φτιάχνει τις δικές του ιστορίες! Γράφει ο ίδιος τις ιστορίες και ζωγραφίζει τους ήρωές του. Μιλάμε για δουλειά επαγγελματικού επιπέδου και μάλιστα βρισκόμαστε σε επικοινωνία με γνωστό εκδοτικό οίκο για την έκδοση της πρώτης ιστορίας του. Σκεφτείτε λίγο τη διαδρομή του Σπύρου, την κάθε ημέρα που αυτός ο νέος με κάθε μορφή που σχεδίαζε πετούσε από πάνω του την ταμπέλα της αναπηρίας.

Από τα προγράμματα του ιδρύματος ξεχωρίζουμε την «Πρώιμη παρέμβαση» σε παιδιά πολύ μικρής ηλικίας. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτό το πρόγραμμα.

Για τα παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές και τις οικογένειές τους, η «Πρώιμη παρέμβαση» μπορεί να σημάνει τη διαφορά μεταξύ μιας ζωής απομόνωσης και μιας ζωής πλήρους συμμετοχής στην κοινωνία. Tα προγράμματα πρώιμης παρέμβασης σχεδιάζονται για να βοηθήσουν τα παιδιά με αυτισμό και τις οικογένειές τους. Ξεκινούν σε πολύ μικρή ηλικία, συνήθως πριν από τα 3 έτη, οπότε τα παιδιά είναι πιο δεκτικά στη μάθηση και πιο ευέλικτα, και παρέχουν εντατική εκπαίδευση και υποστήριξη, δίνοντας έτσι στα παιδιά αυτά μια μοναδική ευκαιρία να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα της ζωής τους, αναπτύσσοντας τις δεξιότητές τους. Η έρευνα έχει δείξει ότι τα παιδιά που λαμβάνουν υπηρεσίες πρώιμης παρέμβασης είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν δεξιότητες επικοινωνίας, αυτοεξυπηρέτησης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Μπορούν να μάθουν να μιλούν, να κατανοούν τα λόγια των άλλων και να χρησιμοποιούν τη γλώσσα για να επικοινωνούν τις ανάγκες και τα συναισθήματά τους. Μπορούν να μάθουν επίσης να φροντίζουν τον εαυτό τους και να συμμετέχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες.

Με ποιους τρόπους μπορεί να βοηθήσει κανείς τη «Θεοτόκο»; Υπάρχουν θέσεις εργασίας; Μπορεί κάποιος να γίνει εθελοντής;

Με δωρεές που μπορεί να κάνει όποιος το επιθυμεί σε χρήμα, είδος και με συμμετοχή στα προγράμματά μας από επιχειρήσεις, στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Φυσικά, μπορεί και να προσφέρει εθελοντική εργασία, που πάντα είναι για εμάς μια πολύτιμη βοήθεια. Οσοι θα ήθελαν να συνεισφέρουν στο έργο της «Θεοτόκου» αρκεί να επισκεφθούν το site μας και θα βρουν εκεί όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για τα προγράμματά μας, ώστε να δουν πού και πώς μπορούν να συνεισφέρουν.

Ποια είναι η γνώμη σας για το νέο νομοσχέδιο που συζητείται από την κυβέρνηση για τον γάμο και την τεκνοθεσία από τα ομόφυλα ζευγάρια;

Ο γάμος είναι στην ουσία η συμβασιοποίηση μιας σχέσης. Τα μέρη έχουν τις υποχρεώσεις, τα δικαιώματα και τις ευθύνες τους. Την τεκνοθεσία από τα ομόφυλα ζευγάρια δεν μπορώ να την αξιολογήσω ως «πρόοδο» ή «ανάγκη επαναπροσδιορισμού» του όρου «οικογένεια». Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω πως στο σχέδιο νόμου που θα έρθει προς ψήφιση θα αποτυπώνονται ξεκάθαρα τα δικαιώματα των παιδιών και πώς αυτά θα διασφαλίζονται.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά»