Μέσα από τις δεκάδες ώρες µεταδόσεων, αλλά και τους τόνους µελάνης που χύθηκαν για την οικογένεια των… λαγουµιών στην Κόρινθο έχει αποτυπωθεί κάθε πτυχή του κοινωνικού ζητήµατος. Ποια είναι όµως επακριβώς η πίστη αυτών των ανθρώπων; Οι on air παραδοχές του 45χρονου Εµµανουήλ Καλαϊτζιδάκη µπορεί να έδωσαν ένα στίγµα, όχι όµως και απαντήσεις. Αυτές τις απαντήσεις επιχειρούν να δώσουν τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», ανιχνεύοντας τις επιρροές που ενδεχοµένως διαµόρφωσαν την κοσµοθεωρία, πρωτίστως του 45χρονου.

Οι αναφορές του ίδιου στο Παλαιό Ηµερολόγιο, στους Παλαιόπιστους της Ρωσίας και στους Άµις των ΗΠΑ ενδεχοµένως να σχηµατίζουν µια πρωτότυπη κοσµοθεωρία. «∆εν έχουν καµία σχέση µε το Πάτριο Εορτολόγιο», τονίζει στα «Π» ο πρόεδρος των «Φίλων του Αγίου Ορους», χειρουργός και διδάκτωρ του Πανεπιστηµίου Αθηνών, Αθανάσιος Παπαγεωργίου, ο οποίος µας δίνει και ένα πλαίσιο της ανθρωπογεωγραφίας των δύο Εκκλησιών: «Αυτή τη στιγµή, οι πιστοί του Πάτριου αποτελούν το 12% εν τω συνόλω των πιστών. Στο Νέο Ηµερολόγιο υπάρχουν γύρω στις 13 παρατάξεις, ενώ στο Πάτριο περί τις 8. Αν αυτοί οι άνθρωποι υπάγονταν σε κάποια από αυτές, θεωρώ πως θα είχε υπάρξει κάποιου είδους παρέµβαση».

Από εκεί και πέρα, ο δρ Παπαγεωργίου εκτιµά πως έχουµε να κάνουµε µε κάτι «αυτόνοµο»: «Οι άνθρωποι αυτοί φαίνεται να ακολουθούν το Ορθόδοξο ∆όγµα, αλλά sui generis Ορθόδοξο. Υπάρχουν πολλές ορθόδοξες “σέχτες”. Βεβαίως, ο καθένας µπορεί να πιστεύει σε ό,τι θέλει. Στην προκειµένη περίπτωση, δεν είναι κάτι που θα πρέπει να µας πανικοβάλλει, αλλά δεν πρέπει και να αδιαφορούµε».

Στην ερώτηση για το αν έχει συναντήσει ποτέ αντίστοιχο φαινόµενο, ο πρόεδρος των «Φίλων του Αγίου Ορους» σηµείωσε: «Πρώτη φορά γνωρίζουµε τέτοια φαινόµενα. Αυτοί γνωρίζουν πώς και σε τι πιστεύουν, πώς λειτουργούν και γιατί απαρνιούνται κάθε κοινωνική έκφανση. Και εµείς, κατά τα πεπραγµένα των Πατέρων της Εκκλησίας, αρνούµαστε, φερ’ ειπείν, την Κάρτα του Πολίτη. Αυτοί όµως αρνούνται ακόµα και τη συνύπαρξη στην Εκκλησία. Ο κανόνας είναι “Εν εκκλησίαις ευλογείτε τον Θεόν”. ∆εν συµµετέχουν στην κοινωνία, την οποία εγώ δεν αγιοποιώ, ωστόσο µέσω της ζύµωσης βγαίνει η αλήθεια».

*Διαβάστε ακόμη: Παλαιοχριστιανοί: Οι διαφορές και οι ομοιότητες με τους Άμις

«Εντελώς ξένος»

Αντίστοιχη είναι η θέση επισκόπου της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών. Μιλώντας στα «Π» ο ιεράρχης, που λειτουργεί στην Πελοπόννησο, αλλά και στην Αττική, σηµειώνει πως υποδέχτηκε αυτή την οικογένεια κάποιες φορές, ωστόσο διαπίστωσε πως δεν έχει επαφή µε την Εκκλησία των Παλαιοηµερολογιτών. «Μπορεί να κρατούν το Παλαιό Ηµερολόγιο, αλλά η έννοια “παλαιοχριστιανοί” δεν υπάρχει. Αυτό είναι δική τους επινόηση, τουλάχιστον στην Ελλάδα», είπε αρχικά και ανέφερε: «Έτυχε αυτοί να περάσουν από εµάς. Ήρθαν, κοινώνησαν µία φορά, ίσως και µία δεύτερη. Ο τρόπος ζωής τους είναι εντελώς ξένος και από τις διδασκαλίες της Εκκλησίας».

Σε επίπεδο έρευνας, πάντως, υπάρχουν αναφορές που κάνουν λόγο για µια µη διαδεδοµένη θρησκευτική φιλοσοφία. Πηγές αναφέρουν πως αντίστοιχες οικογένειες υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή της Καλαµάτας, στα Γιαννιτσά και στα Γρεβενά. Σε µια προσπάθεια να αποκωδικοποιηθούν τα όσα ισχυρίζεται ο 45χρονος, λέγεται πως διακρίνονται στοιχεία από τη ζύµωση των πρώτων χριστιανικών χρόνων, όταν στοιχεία του Ιουδαϊσµού, του Μοντανισµού αλλά και του Αγνωστικισµού βρήκαν πρόσφορο έδαφος ανάπτυξης πριν από την Α’ Οικουµενική Σύνοδο, το 325 µ.Χ.

Θρησκευτική και κοινωνική αντίδραση

Ο ίδιος ο 45χρονος πάντως έχει υπάρξει αναλυτικότατος στην αποτύπωση της θεωρίας του. Έχοντας υιοθετήσει το ψευδώνυµο «Ιωάννης Βαρκάρης», κινείτο στην blogόσφαιρα, εµπνευσµένος από τον αυτοκράτορα Ιωάννη Βατάτζη της Ρωµανίας, έναν µονάρχη, ο οποίος δεν διακρινόταν από ιµπεριαλιστική νοοτροπία και επιθυµία για αποκόµιση πλούτου, µε κύριο µέληµά του την ευµάρεια του λαού του.

∆εν είναι διόλου τυχαίο, πάντως, πως αυτοαποκαλείται «ιδρυτής» των παλαιοχριστιανών στην Ελλάδα, έχοντας µάλιστα σχεδιάσει και ένα οικόσηµο. Πρόκειται για έναν θυρεό, ο οποίος αποτελείται από µία ασπίδα µε έναν σταυρό στη µέση. Απεικονίζει ένα κατσίκι, µία βαλλίστρα, ένα µυρµήγκι και µία ελιά. Στα τέσσερα σηµεία του ορίζοντα καταγράφεται το IC XC NI KA (Ιησούς Χριστός Νικά), ενώ µέσα στα τεταρτηµόρια που σχηµατίζει ο σταυρός αποτυπώνεται η λατινική ρήση του Θωµά Ακινάτη «Lex Malla, Lex Nulla», που σηµαίνει «Eνας κακός νόµος δεν είναι νόµος». Στο µακροσκελέστατο, ιδιότυπο µανιφέστο, το οποίο έχει µάλιστα έξι µέρη, διακρίνoνται σαφώς η απογοήτευση και η αποστροφή τόσο για τις κοινωνικές νόρµες, το σύστηµα εκπαίδευσης και την πολιτική ηγεσία όσο και για τους εκπροσώπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Είναι σαφές λοιπόν πως η κοσµοθεωρία του δεν έχει διαµορφωθεί µόνο µέσα από κάποια θρησκευτική θεωρία, αλλά και µέσα από ένα κοινωνικοπολιτικό πρίσµα.

Πάντως, όλα τα παραπάνω µοιάζουν πλέον µηδαµινά µπροστά στους κινδύνους που αντιµετωπίζει η οικογένειά του. Μιλώντας στα «Π» µετά την αποτυχηµένη προσπάθειά του να δει το ένα από τα παιδιά του, το οποίο φιλοξενείται στο Παίδων, µας είπε µε πικρία: «∆εν µπορώ να δω το παιδί µου, παρά το γεγονός πως έχω ακόµη την επιµέλειά του. ∆εν ξέρω πού βρίσκεται η σύζυγός µου και τα υπόλοιπα παιδιά µου. Μου έχουν πάρει τα πάντα. Είναι εξοντωτικό. Ελπίζω να το τιµωρήσει ο κόσµος. Πολύ καλά έκανα τόσα χρόνια που τους γύρισα την πλάτη και το ίδιο αισθάνομαι και τώρα».

*Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά