Δύο απίστευτες δικαστικές πλάνες με θύματα ανθρώπους που φώναζαν ότι ήταν αθώοι, ωστόσο, δεν τους πίστεψε κανείς είδαν χθες το φως της δημοσιότητας, αποδεικνύοντας πόσο εύκολα μία γραφειοκρατική διαδικασία ή μια απλή συνωνυμία μπορούν να στείλουν κάποιον κατευθείαν στη φυλακή.

Στην πρώτη, μάλιστα, περίπτωση μία έγκυος γυναίκα, που είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 37,5 χρόνων για παράνομη διακίνηση μεταναστών, είδε όχι μόνο την πόρτα του σωφρονιστικού ιδρύματος Θήβας να κλείνει πίσω της, αλλά και κάτω από αυτές τις συνθήκες να φέρνει στον κόσμο το πρώτο παιδί της. Με παρέμβαση του Αρείου Πάγου η γυναίκα αυτή, παρά την αμετάκλητη προηγούμενη καταδίκη της, κατάφερε να αθωωθεί πέντε χρόνια αργότερα και να αποζημιωθεί για την κατάφωρη αδικία.

Το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, σε μία σπάνια εφαρμογή του άρθρου 525 ΚΠΔ περί επανάληψης της διαδικασίας για τη «διάσπαση του αμετακλήτου», δικαίωσε την κρατούμενη, αφού, σύμφωνα με το dikastiko.gr, οι συνήγοροί της κατάφεραν να εντοπίσουν ένα στοιχείο που ήταν άγνωστο στους δικαστές που εξέδωσαν την καταδικαστική απόφαση. Ειδικότερα, ο Άρειος Πάγος έκανε δεκτή την αίτηση επανάληψης της διαδικασίας και η καταδικασθείσα κηρύχθηκε τελικώς αθώα.


Η απίστευτη ιστορία δικαστικής πλάνης στη Θήβα

Η Elena P., που έμεινε 1.763 ημέρες στη φυλακή, είχε κατηγορηθεί το 2012 ως μέλος κυκλώματος προώθησης αλλοδαπών στο εξωτερικό. Αφορμή για τη σύλληψή της στάθηκε το μαύρο αυτοκίνητό της, το οποίο είχε εντοπιστεί κατά την αστυνομική επιχείρηση. Συνελήφθη και κρίθηκε προσωρινά κρατούμενη. Από την πρώτη στιγμή υποστήριζε ότι ήταν αθώα, με το επιχείρημα ότι το όχημά της βρισκόταν σε χέρια τρίτου προσώπου, ωστόσο, δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία μεταβίβασης, γι’ αυτό και το αυτοκίνητο συνέχιζε να εμφανίζεται τυπικώς στο όνομά της.

Προκειμένου να πετύχει την επανάληψη της δίκης της, καθώς αυτό συμβαίνει σπανιότατα, αν έχει εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση, αποφάσισε να αναζητήσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς του μαύρου Peugeot από τις 04.02.2012 κι έκτοτε. Η Elena P. (διά του συνηγόρου της) υπέβαλε αίτηση στη Γενική Διεύθυνση Μεταφορών και Επικοινωνιών της Περιφέρειας Αττικής προκειμένου να ενημερωθεί για το ποιος έγινε ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου έπειτα από εκείνην, πλην, όμως, αυτή απορρίφθηκε χάριν προστασίας προσωπικών δεδομένων. Στη συνέχεια, απευθύνθηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών και πέτυχε εισαγγελική παραγγελία για παροχή αντιγράφων όλων των εγγράφων του φακέλου που αφορούσε το συγκεκριμένο Ι.Χ.

Από τη μελέτη του φακέλου προέκυψε ότι η μεταβίβαση είχε ολοκληρωθεί τον Ιανουάριο του 2013 και μάλιστα με φυσική παρουσία της στο ΚΕΠ Περιστερίου, την ώρα που η ίδια ήταν έγκλειστη στις φυλακές από τον Δεκέμβριο του 2012. Μάλιστα, στο έγγραφο υπήρχε θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής της. Το στοιχείο αυτό απέδειξε ότι η πραγματική δράστιδα παρακολουθούσε την Elena, ενώ δολίως είχε αφήσει ανολοκλήρωτη τη μεταβίβαση, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν το όχημα σε αξιόποινη δραστηριότητα και να εμφανίζεται ότι αυτό ανήκει σε άσχετο τρίτο πρόσωπο.

Όπως ανέφερε ο συνήγορός της Στ. Παναγιωτάκης, «μετά την αθώωσή της, στην Elena P. επιδικάστηκε αποζημίωση για την άδικη κράτησή της. Δυστυχώς, όπως είναι φανερό και από αυτή την υπόθεση, δεν υπάρχει αρκετή εξοικείωση με το ενδεχόμενο της δικαστικής πλάνης».