Τέμπη: Η μαρτυρία του Θύμιου - ''Τη µυρωδιά του καµένου τη σκέφτοµαι συνεχώς''
Συγκλονίζει ο φοιτητής
«Είχα κλείσει να καθίσω πιο µπροστά, στο 3ο βαγόνι, αλλά ήταν γεµάτο και µπήκα στο 4ο. Ηµουν µάλλον τυχερός», λέει ο 20χρονος επιζών του δυστυχήματος στα Τέμπη
Τις τραγικές στιγµές που βίωσε εκείνες τις ώρες θυµάται ο 20χρονος φοιτητής του τµήµατος Χηµείας του Αριστοτελείου, Θύµιος Χριστόπουλος, επιβάτης στο 4ο βαγόνι της µοιραίας αµαξοστοιχίας στα Τέμπη. «Επέστρεφα µετά το τριήµερο του Καρναβαλιού από τη Λαµία στη Θεσσαλονίκη. Είχα κλείσει να καθίσω πιο µπροστά, στο 3ο βαγόνι, αλλά ήταν γεµάτο και µπήκα στο 4ο. Ηµουν µάλλον τυχερός», λέει και συνεχίζει: «Την ώρα της σύγκρουσης κοιµόµουν, πρέπει να πηγαίναµε πολύ γρήγορα, αφού ήδη είχαµε καθυστερήσει 40 λεπτά στον Παλαιοφάρσαλο... Τινάχτηκα όπως όλοι µας. Το βαγόνι µας είχε εκτροχιαστεί εν µέρει και µε τη βοήθεια µιας κυρίας πηδήξαµε στα χωράφια από τα παράθυρα. Μόνο το τηλέφωνο κατάφερα να πάρω µαζί, ούτε το µπουφάν µου. Κι έκανε φοβερό κρύο. Πήρα αµέσως την Αστυνοµία τηλέφωνο, ο κόσµος ούρλιαζε γύρω µας, κάποιος κύριος έψαχνε τη σύζυγό του κι ένας άλλος τον φίλο του». Ο Θύµιος επαληθεύει απόλυτα ότι η φωτιά έκαιγε επί ώρα. «Μετά το µανιτάρι της έκρηξης µύρισα καµένο, πολύ έντονη µυρωδιά, που σκέφτοµαι συνεχώς. Τα µπροστινά βαγόνια έπιασαν φωτιά η οποία έκαιγε και στο έδαφος γύρω από τις γραµµές. Φανταστείτε ότι η Πυροσβεστική ήλθε σε 5-7 λεπτά και έπειτα από πολλή προσπάθεια την έσβησαν σε περίπου µία ώρα», σηµειώνει.
Διαβάστε ακόμα: Το πόρισμα για τα Τέμπη "καίει" τον ΟΣΕ: Οι 20 ελλείψεις που οδήγησαν στην τραγωδία
Οι γονείς του από τη Λαµία έσπευσαν µε κουβέρτες, νερά και ό,τι κατάφεραν να µαζέψουν µες στη νύχτα για να βοηθήσουν. «∆εν τους άφησαν να πλησιάσουν µε το αµάξι στα 100-150 µέτρα. Με τα πόδια όµως ήλθαν κανονικά. Η Αστυνοµία, οι ειδικές δυνάµεις και τα σωστικά συνεργεία κατέφθασαν και αναπτύχθηκαν έγκαιρα». Ο Θύµιος και δεκάδες ακόµη από τους συνολικά 350 επιβάτες µεταφέρθηκαν για τις πρώτες βοήθειες. «Από τότε έχω ξαναµπεί στο τρένο, µε δυσκολία µεν, αλλά ταξίδεψα ξανά µία φορά... Παρότι είναι οικονοµικότερο και πιο άνετο, εν τούτοις δεν αισθάνοµαι πλέον καλά» καταλήγει.
Δημοσιεύθηκε στην «Απογευματινή της Κυριακής».