Η ομάδα "Ζ" της ελληνικής αστυνομίας - Η ιστορία μιας σημαντικής υπηρεσίας
Ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1979
Ο πρώην αστυνοµικός της διάσηµης οµάδας Νίκος Γκόβας µιλά για το πιστολίδι µε την «Greek Mafia», τη σύλληψη του Βλαστού, αλλά και για όσα τον πίκραναν και τον οδήγησαν σε πρόωρη αποχώρηση από το Σώµα
Γιωργος Σομπολος
Εννέα θαρραλέοι αστυνοµικοί, στα µέσα του Φεβρουαρίου το 1979, αποτέλεσαν την απαρχή της λειτουργίας µιας εκ των διασηµότερων οµάδων της Αστυνοµίας, αυτή της οµάδας «Ζήτα». Αυτοί οι εννέα αστυνοµικοί αποτέλεσαν τα πρώτα µέλη της οµάδας, που για ηµέρες δοκιµάζονταν από το κέντρο επιχειρήσεων της τότε Αστυνοµίας Πόλεων, προκειµένου να διαπιστωθεί εάν όντως θα ανταποκρίνονταν ταχύτερα από τα βαριά περιπολικά οχήµατα στις έκτακτες καταστάσεις.
Η οµάδα πέρασε το τεστ µε επιτυχία και έκτοτε η οµάδα «Ζ» έγινε το αντίπαλον δέος των περιπολικών της Αµεσης ∆ράσης. Οι αστυνοµικοί από 9 έγιναν 15 µέσα σε λίγους µήνες, 55 µέσα σε δύοχρόνια, 100 µέσα σε µια τετραετία και σήµερα πλέον η οµάδα περιλαµβάνει εκατοντάδες µέλη. Ωστόσο, χαρακτηρίζεται από τους ίδιους τους αστυνοµικούς υποβαθµισµένη υπηρεσία, χωρίς να επιτελεί το πραγµατικό της έργο, δηλαδή να βρίσκεται δίπλα στον πολίτη.
«Ηµασταν οι πρώτοι που πηγαίναµε στα συµβάντα, ήµασταν η πρώτη οµάδα µοτοσικλετιστών της ΕΛ.ΑΣ. Υπήρχε και οµάδα της Τροχαίας, αλλά είχε τελείως διαφορετικές δραστηριότητες από εµάς. Η υπηρεσία ξεκίνησε το 1979 και µέσα σε µια δεκαετία συνάδελφοι βάζανε µέσον για να έρθουν στην οµάδα µας. Για ποιο λόγο; ∆ιότι ήµασταν η υπηρεσία που ο πολίτης εµπιστευόταν. ∆εν πηγαίναµε µε ύφος, αλλά για να βοηθήσουµε τον απλό πολίτη και σιγά σιγά το αναγνώρισε ο κόσµος. Υπήρχε σεβασµός. Π.χ., στην παραλιακή κάνανε τις κόντρες. Πηγαίναµε δύο σταθµοί, δηλαδή δύο µοτοσικλέτες, και µόνο µε την παρουσία µας όλοι έφευγαν από σεβασµό, αλλά και από ‘‘καλοπροαίρετο’’ φόβο.
Είχε κυκλοφορήσει ότι οι ‘‘Ζητάδες’’ είναι έµπειροι και σωστοί. Τώρα είναι µια κατάσταση εκ διαµέτρου αντίθετη. ∆εν υπάρχει σεβασµός και αυτό οφείλεται στο γεγονός πως τα χέρια της Αστυνοµίας είναι δεµένα, νοµίζω. Πλέον φοβούνται οι αστυνοµικοί να κάνουν τη δουλειά τους. ‘‘Πού θα πάω να µπλέξω, θα µε µεταθέσουν...’’, σκέφτεται ο αστυνοµικός σήµερα. Ο κόσµος έχει χάσει την εµπιστοσύνη του προς την Αστυνοµία και αυτό, σαν παλιό ‘‘Ζητά’’, µε θλίβει», δηλώνει µε πίκρα ο Νίκος Γκόβας.
Εµειναν στην ιστορία
Η περίπτωση του συγκεκριµένου πρώην πλέον αστυνοµικού είναι ιδιαίτερη, µε δεδοµένο ότι έχει συµµετάσχει σε έναν τεράστιο αριθµό περιστατικών, µερικά από τα οποία έχουν µείνει στην ιστορία. Μεταξύ αυτών, η ένοπλη συµπλοκή που είχε µε πασίγνωστο σκληρό κακοποιό, ανώτατο στέλεχος της «Greek Mafia», έξω από ξενοδοχείο στον Πειραιά. «Φώναζε ‘‘µε φάγατε, τώρα θα σας φάω κι εγώ’’ και πυροβολούσε από εδώ και από εκεί. Νωρίτερα, είχε... φάει τη γυναίκα του στο υπόγειο πάρκινγκ του ξενοδοχείου. Οι σφαίρες έπεσαν βροχή», αναφέρει ο κ. Γκόβας, χωρίς να ξεχνά και την περίπτωση του βαρυποινίτη κακοποιού Παναγιώτη Βλαστού.
Ο συγκεκριµένος αστυνοµικός ήταν ο άνθρωπος που συνέλαβε τον εκ των κορυφαίων ανθρώπων της νύχτας, ο οποίος µέχρι και σήµερα παραµένει στη φυλακή, εξαιτίας εκείνης της σύλληψης: «Είχα άγνοια κινδύνου. Με κάλεσαν στην οδό Μητροπόλεως για καταδίωξη. ∆εν γνώριζα ποιον έψαχνα, ίσως κι αυτό να έπαιξε ρόλο. Οταν κατάφερα και τον ακινητοποίησα και τον παρέδωσα, µου είπανε ποιος είναι.
Ενδεχοµένως, όταν γνωρίζεις µε ποιον έχεις να κάνεις, εκεί ίσως να έχεις και δεύτερες σκέψεις, επειδή γνωρίζεις για το τι είναι ικανός». Ο Νίκος Γκόβας, όπως εξάλλου και όλοι οι παλιοί συνάδελφοί του, έχει συµµετάσχει σε εκατοντάδες καταδιώξεις, έχει συλλάβει δεκάδες τσαντάκηδες, «ωστόσο, η εικόνα που παρουσίαζε το κέντρο της Αθήνας το 1990, το 2000, δεν έχει καµία σχέση µε την εικόνα που αντικρίζεις σήµερα.
Τα πράγµατα είναι πολύ σκληρά», τονίζει. Στην ερώτηση πότε αποστρατεύθηκε, ο κ. Γκόβας αποκάλυψε πως δεν αποστρατεύθηκε, αλλά παραιτήθηκε λίγο νωρίτερα από τον προβλεπόµενο χρόνο: «Παραιτήθηκα γιατί δενµας βγάζανε έξω, µας είχανε ακίνητους σκοπούς σε πρεσβείες, στο Σύνταγµα κ.τ.λ. Ηταν σαν να πιάσεις έναν αετό και να τον κλείνεις σε κλουβί. Ετσι ένιωθα, αφού φυλούσα τους φρουρούς των κτιρίων. Μας είχαν ανενεργούς. Μου λείπει η Α στυνοµία, θυµάµαι διαρκώς τον εαυτό µου να βρίσκοµαι στην υπηρεσία µε τους φίλους, να προσφέρουµε στον πολίτη, όµως οι συνθήκες σήµερα δεν σου επιτρέπουν να προσφέρεις», καταλήγει µε πόνο ο πρώην αστυνοµικός της οµάδας «Ζήτα».
* Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής
Η οµάδα πέρασε το τεστ µε επιτυχία και έκτοτε η οµάδα «Ζ» έγινε το αντίπαλον δέος των περιπολικών της Αµεσης ∆ράσης. Οι αστυνοµικοί από 9 έγιναν 15 µέσα σε λίγους µήνες, 55 µέσα σε δύοχρόνια, 100 µέσα σε µια τετραετία και σήµερα πλέον η οµάδα περιλαµβάνει εκατοντάδες µέλη. Ωστόσο, χαρακτηρίζεται από τους ίδιους τους αστυνοµικούς υποβαθµισµένη υπηρεσία, χωρίς να επιτελεί το πραγµατικό της έργο, δηλαδή να βρίσκεται δίπλα στον πολίτη.
«Χάνεται η αγάπη»
Ο πρώην αστυνοµικός της οµάδας «Ζ» Νίκος Γκόβας, µε αφορµή τη συµπλήρωση 45 ετών από την ίδρυση της υπηρεσίας, µίλησε στην «Κυριακάτικη Απογευµατινή» πώς έζησε την υπηρεσία, για ποιο λόγο οδηγήθηκε στην παραίτηση και, κυρίως, εάν βλέπει διαφορές σήµερα µε τις ηµέρες που εκείνος υπηρετούσε.
«Ηµασταν οι πρώτοι που πηγαίναµε στα συµβάντα, ήµασταν η πρώτη οµάδα µοτοσικλετιστών της ΕΛ.ΑΣ. Υπήρχε και οµάδα της Τροχαίας, αλλά είχε τελείως διαφορετικές δραστηριότητες από εµάς. Η υπηρεσία ξεκίνησε το 1979 και µέσα σε µια δεκαετία συνάδελφοι βάζανε µέσον για να έρθουν στην οµάδα µας. Για ποιο λόγο; ∆ιότι ήµασταν η υπηρεσία που ο πολίτης εµπιστευόταν. ∆εν πηγαίναµε µε ύφος, αλλά για να βοηθήσουµε τον απλό πολίτη και σιγά σιγά το αναγνώρισε ο κόσµος. Υπήρχε σεβασµός. Π.χ., στην παραλιακή κάνανε τις κόντρες. Πηγαίναµε δύο σταθµοί, δηλαδή δύο µοτοσικλέτες, και µόνο µε την παρουσία µας όλοι έφευγαν από σεβασµό, αλλά και από ‘‘καλοπροαίρετο’’ φόβο.
Είχε κυκλοφορήσει ότι οι ‘‘Ζητάδες’’ είναι έµπειροι και σωστοί. Τώρα είναι µια κατάσταση εκ διαµέτρου αντίθετη. ∆εν υπάρχει σεβασµός και αυτό οφείλεται στο γεγονός πως τα χέρια της Αστυνοµίας είναι δεµένα, νοµίζω. Πλέον φοβούνται οι αστυνοµικοί να κάνουν τη δουλειά τους. ‘‘Πού θα πάω να µπλέξω, θα µε µεταθέσουν...’’, σκέφτεται ο αστυνοµικός σήµερα. Ο κόσµος έχει χάσει την εµπιστοσύνη του προς την Αστυνοµία και αυτό, σαν παλιό ‘‘Ζητά’’, µε θλίβει», δηλώνει µε πίκρα ο Νίκος Γκόβας.
Εµειναν στην ιστορία
Η περίπτωση του συγκεκριµένου πρώην πλέον αστυνοµικού είναι ιδιαίτερη, µε δεδοµένο ότι έχει συµµετάσχει σε έναν τεράστιο αριθµό περιστατικών, µερικά από τα οποία έχουν µείνει στην ιστορία. Μεταξύ αυτών, η ένοπλη συµπλοκή που είχε µε πασίγνωστο σκληρό κακοποιό, ανώτατο στέλεχος της «Greek Mafia», έξω από ξενοδοχείο στον Πειραιά. «Φώναζε ‘‘µε φάγατε, τώρα θα σας φάω κι εγώ’’ και πυροβολούσε από εδώ και από εκεί. Νωρίτερα, είχε... φάει τη γυναίκα του στο υπόγειο πάρκινγκ του ξενοδοχείου. Οι σφαίρες έπεσαν βροχή», αναφέρει ο κ. Γκόβας, χωρίς να ξεχνά και την περίπτωση του βαρυποινίτη κακοποιού Παναγιώτη Βλαστού.Ο συγκεκριµένος αστυνοµικός ήταν ο άνθρωπος που συνέλαβε τον εκ των κορυφαίων ανθρώπων της νύχτας, ο οποίος µέχρι και σήµερα παραµένει στη φυλακή, εξαιτίας εκείνης της σύλληψης: «Είχα άγνοια κινδύνου. Με κάλεσαν στην οδό Μητροπόλεως για καταδίωξη. ∆εν γνώριζα ποιον έψαχνα, ίσως κι αυτό να έπαιξε ρόλο. Οταν κατάφερα και τον ακινητοποίησα και τον παρέδωσα, µου είπανε ποιος είναι.
Ενδεχοµένως, όταν γνωρίζεις µε ποιον έχεις να κάνεις, εκεί ίσως να έχεις και δεύτερες σκέψεις, επειδή γνωρίζεις για το τι είναι ικανός». Ο Νίκος Γκόβας, όπως εξάλλου και όλοι οι παλιοί συνάδελφοί του, έχει συµµετάσχει σε εκατοντάδες καταδιώξεις, έχει συλλάβει δεκάδες τσαντάκηδες, «ωστόσο, η εικόνα που παρουσίαζε το κέντρο της Αθήνας το 1990, το 2000, δεν έχει καµία σχέση µε την εικόνα που αντικρίζεις σήµερα.
Τα πράγµατα είναι πολύ σκληρά», τονίζει. Στην ερώτηση πότε αποστρατεύθηκε, ο κ. Γκόβας αποκάλυψε πως δεν αποστρατεύθηκε, αλλά παραιτήθηκε λίγο νωρίτερα από τον προβλεπόµενο χρόνο: «Παραιτήθηκα γιατί δενµας βγάζανε έξω, µας είχανε ακίνητους σκοπούς σε πρεσβείες, στο Σύνταγµα κ.τ.λ. Ηταν σαν να πιάσεις έναν αετό και να τον κλείνεις σε κλουβί. Ετσι ένιωθα, αφού φυλούσα τους φρουρούς των κτιρίων. Μας είχαν ανενεργούς. Μου λείπει η Α στυνοµία, θυµάµαι διαρκώς τον εαυτό µου να βρίσκοµαι στην υπηρεσία µε τους φίλους, να προσφέρουµε στον πολίτη, όµως οι συνθήκες σήµερα δεν σου επιτρέπουν να προσφέρεις», καταλήγει µε πόνο ο πρώην αστυνοµικός της οµάδας «Ζήτα».
* Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής
