Νικόλαος Νίτσας: Γιατί υποστηρίζουμε τη ρύθμιση Γεωργιάδη για τους ιδιώτες γιατρούς στο ΕΣΥ
Τι αναφέρει ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
Τι αναφέρει ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης για την ρύθμιση, που απέσυρε προσωρινά ο υπουργός Υγείας
Σε μία πολύ εμπεριστατωμένη τεκμηρίωση σχετικά με την ρύθμιση, την οποία εισήγαγε και απέσυρε προσωρινά ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, για την παροχή της δυνατότητας σε ιδιώτες γιατρούς να προσφέρουν έργο και να αξιοποιούν υποδομές των νοσοκομείων του ΕΣΥ της χώρας μας, προχωρά ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (ΙΣΘ), Νικόλαος Νίτσας.
Συγκεκριμένα, ο Νικόλαος Νίτσας αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα εξής σχετικά:
«Διαβάζουμε ότι ο Υπουργός υγείας μετά και από τις αντιδράσεις των κομμάτων υποχώρησε και απέσυρε τη διάταξη που έδινε τη δυνατότητα σε γιατρούς του ιδιωτικού τομέα να μπορούν να χρησιμοποιούν τις δομές του Εθνικού Συστήματος Υγείας ώστε να χειρουργούν ή να νοσηλεύουν εκεί τους ασθενείς τους. Η διάταξη αυτή διαβάζω επίσης ότι χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως «άλωση» του ΕΣΥ από τους ιδιώτες.
Σήμερα στη χώρα μας η μεγάλη πλειοψηφία των γιατρών (όσοι δεν έχουν φύγει στο εξωτερικό) απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα, είτε ως ελεύθεροι επαγγελματίες είτε ως συνεργαζόμενοι με κάποιον ιδιωτικό φορέα υγείας. Παρέχουν υψηλού επιπέδου ιατρικές υπηρεσίες και αυτός είναι ο λόγος που μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας επιλέγει να τους εμπιστευτεί το πολύτιμο αγαθό της υγείας του. Υπό τις παρούσες συνθήκες υπάρχει μόνο μία επιλογή στην περίπτωση που χρειαστεί νοσηλεία ή χειρουργική επέμβαση κάποιων από αυτούς τους ασθενείς. Η επιλογή αυτή είναι να νοσηλευτεί ή να χειρουργηθεί σε μία ιδιωτική δομή υγείας (Ιδιωτική Κλινική ή Μονάδα Ημερήσιας Νοσηλείας) πληρώνοντας το ανάλογο νοσήλιο».
Και ο Νικόλαος Νίτσας συνεχίζει λέγοντας ότι «για τις περιπτώσεις εκείνες όπου ο ασθενής διαθέτει ιδιωτική ασφάλιση, ένα μεγάλο, πολλές φορές και το συνολικό ποσό του νοσηλίου θα καλυφθεί από την ιδιωτική ασφάλεια. Το ποσοστό όμως εκείνων των συμπολιτών μας που διαθέτουν ιδιωτική ασφάλεια σύμφωνα και με την τελευταία έρευνα του ιατρικού συλλόγου Θεσσαλονίκης είναι πολύ μικρό (12%).
Η μεγάλη λοιπόν πλειοψηφία των ασθενών (88%) η οποία στο πλαίσιο της ελεύθερης επιλογής γιατρού θέλει να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση από συγκεκριμένο ιδιώτη γιατρό τον οποίον και εμπιστεύεται, είναι αναγκασμένη πέραν της αμοιβής στον γιατρό να επιβαρυνθεί και το κόστος της δαπάνης για την νοσηλεία σε ιδιωτική μονάδα υγείας.
Για εκείνους ασθενείς που διαθέτουν ασφαλιστική κάλυψη από τον ΕΟΠΥΥ ο οργανισμός πληρώνει στην ιδιωτική μονάδα υγείας το προβλεπόμενο νοσήλιο σύμφωνα με το ΦΕΚ για τα κλειστά ενοποιημένα νοσήλια (Κ.Ε.Ν.). Επιπλέον αυτού του ποσού ο ασθενής πληρώνει ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσό -τις περισσότερες φορές πολλαπλάσιο της αμοιβής του γιατρού- το όποιο καθορίζεται από την κάθε Ιδιωτική μονάδα υγείας και περιλαμβάνει επιχειρηματικό κέρδος.
Η αποσυρθείσα λοιπόν διάταξη τι προέβλεπε; τη δυνατότητα του γιατρού που εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα να έχει δύο επιλογές
Αφενός την ιδιωτική δομή υγείας και αφετέρου το Δημόσιο νοσοκομείο. Στην περίπτωση επιλογής του Δημόσιου νοσοκομείου ποιος θα έβγαινε κερδισμένος;
Α) Ο ασθενής ο οποίος θα είχε να πληρώσει μόνο την αμοιβή του γιατρού που επέλεξε και ενδεχομένως ένα μικρό κόστος που θα ορίζονταν ως συμμετοχή από το νοσοκομείο ( χωρίς να συμπεριλαμβάνεται σε αυτό επιχειρηματικό κέρδος)
Β) το Δημόσιο νοσοκομείο που θα λάμβανε από τον ΕΟΠΥΥ την αποζημίωση από το κλειστό ενοποιημένο νοσήλιο.
Να σας θυμίσω πως η βασική αρχή του ανταγωνισμού βασίζεται σε διαφορετικές επιλογές.
Η αποσυρθείσα λοιπόν διάταξη κάποιους θα ωφελούσε αλλά και κάποιους θα έβλαπτε! Σίγουρα θα ωφελούσε τον Έλληνα ασθενή. Για το λόγο αυτό θα επιμένουμε ως Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης σε αυτήν».
Συγκεκριμένα, ο Νικόλαος Νίτσας αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα εξής σχετικά:
«Διαβάζουμε ότι ο Υπουργός υγείας μετά και από τις αντιδράσεις των κομμάτων υποχώρησε και απέσυρε τη διάταξη που έδινε τη δυνατότητα σε γιατρούς του ιδιωτικού τομέα να μπορούν να χρησιμοποιούν τις δομές του Εθνικού Συστήματος Υγείας ώστε να χειρουργούν ή να νοσηλεύουν εκεί τους ασθενείς τους. Η διάταξη αυτή διαβάζω επίσης ότι χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως «άλωση» του ΕΣΥ από τους ιδιώτες.
Σήμερα στη χώρα μας η μεγάλη πλειοψηφία των γιατρών (όσοι δεν έχουν φύγει στο εξωτερικό) απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα, είτε ως ελεύθεροι επαγγελματίες είτε ως συνεργαζόμενοι με κάποιον ιδιωτικό φορέα υγείας. Παρέχουν υψηλού επιπέδου ιατρικές υπηρεσίες και αυτός είναι ο λόγος που μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας επιλέγει να τους εμπιστευτεί το πολύτιμο αγαθό της υγείας του. Υπό τις παρούσες συνθήκες υπάρχει μόνο μία επιλογή στην περίπτωση που χρειαστεί νοσηλεία ή χειρουργική επέμβαση κάποιων από αυτούς τους ασθενείς. Η επιλογή αυτή είναι να νοσηλευτεί ή να χειρουργηθεί σε μία ιδιωτική δομή υγείας (Ιδιωτική Κλινική ή Μονάδα Ημερήσιας Νοσηλείας) πληρώνοντας το ανάλογο νοσήλιο».
Και ο Νικόλαος Νίτσας συνεχίζει λέγοντας ότι «για τις περιπτώσεις εκείνες όπου ο ασθενής διαθέτει ιδιωτική ασφάλιση, ένα μεγάλο, πολλές φορές και το συνολικό ποσό του νοσηλίου θα καλυφθεί από την ιδιωτική ασφάλεια. Το ποσοστό όμως εκείνων των συμπολιτών μας που διαθέτουν ιδιωτική ασφάλεια σύμφωνα και με την τελευταία έρευνα του ιατρικού συλλόγου Θεσσαλονίκης είναι πολύ μικρό (12%).
Η μεγάλη λοιπόν πλειοψηφία των ασθενών (88%) η οποία στο πλαίσιο της ελεύθερης επιλογής γιατρού θέλει να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση από συγκεκριμένο ιδιώτη γιατρό τον οποίον και εμπιστεύεται, είναι αναγκασμένη πέραν της αμοιβής στον γιατρό να επιβαρυνθεί και το κόστος της δαπάνης για την νοσηλεία σε ιδιωτική μονάδα υγείας.
Για εκείνους ασθενείς που διαθέτουν ασφαλιστική κάλυψη από τον ΕΟΠΥΥ ο οργανισμός πληρώνει στην ιδιωτική μονάδα υγείας το προβλεπόμενο νοσήλιο σύμφωνα με το ΦΕΚ για τα κλειστά ενοποιημένα νοσήλια (Κ.Ε.Ν.). Επιπλέον αυτού του ποσού ο ασθενής πληρώνει ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσό -τις περισσότερες φορές πολλαπλάσιο της αμοιβής του γιατρού- το όποιο καθορίζεται από την κάθε Ιδιωτική μονάδα υγείας και περιλαμβάνει επιχειρηματικό κέρδος.
Η αποσυρθείσα λοιπόν διάταξη τι προέβλεπε; τη δυνατότητα του γιατρού που εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα να έχει δύο επιλογές
Αφενός την ιδιωτική δομή υγείας και αφετέρου το Δημόσιο νοσοκομείο. Στην περίπτωση επιλογής του Δημόσιου νοσοκομείου ποιος θα έβγαινε κερδισμένος;
Α) Ο ασθενής ο οποίος θα είχε να πληρώσει μόνο την αμοιβή του γιατρού που επέλεξε και ενδεχομένως ένα μικρό κόστος που θα ορίζονταν ως συμμετοχή από το νοσοκομείο ( χωρίς να συμπεριλαμβάνεται σε αυτό επιχειρηματικό κέρδος)
Β) το Δημόσιο νοσοκομείο που θα λάμβανε από τον ΕΟΠΥΥ την αποζημίωση από το κλειστό ενοποιημένο νοσήλιο.
Να σας θυμίσω πως η βασική αρχή του ανταγωνισμού βασίζεται σε διαφορετικές επιλογές.
Η αποσυρθείσα λοιπόν διάταξη κάποιους θα ωφελούσε αλλά και κάποιους θα έβλαπτε! Σίγουρα θα ωφελούσε τον Έλληνα ασθενή. Για το λόγο αυτό θα επιμένουμε ως Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης σε αυτήν».