Άλλαξαν τα ιερά άμφια του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου: Εμφανίστηκε σε 35 πιστούς και τους ζήτησε αυτή τη φορά να είναι λευκά
Η ιεροτελεστία
Ο άγιος ζητά κάθε περίπου 20 χρόνια να αλλάζουν τα ιερά άμφιά του - Εμφανίζεται σε πιστούς που ζουν σε διαφορετικά μέρη και ζητά το χρώμα τους
Άλλαξαν χθες έπειτα από 19 χρόνια τα ιερά άμφια του Ιερού Σκηνώματος του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου, σε μια τελετή κεκλεισμένων των θυρών, παρουσία του σεβασμιότατου μητροπολίτη Χαλκίδας κ.κ. Χρυσοστόμου.
Ήδη, 35 γράμματα πιστών εστάλησαν στην εκκλησία τα τελευταία τρία χρόνια και αναφέρουν ότι τους παρουσιάστηκε ο άγιος και ζήτησε να του αλλάξουν τα άμφια και να είναι λευκά.
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την έλευση και παραμονή του ιερού, άφθαρτου και θαυματουργού Ιερού Σκηνώματος του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου στο Προκόπι Ευβοίας από το Προκόπι της Καππαδοκίας.
Ο άγιος ζητά κάθε περίπου είκοσι χρόνια να αλλάζουν τα ιερά άμφιά του και φέτος ήρθε η στιγμή. Ο ίδιος εμφανίζεται σε πιστούς που ζουν σε διαφορετικά μέρη και ζητά το χρώμα τους.
Όπως είπε στο eviaonline.gr o πρωθιερέας του ιερού ναού π. Ιωάννης Μάρκου, ήδη υπάρχουν 35 γράμματα πιστών που αναφέρουν ότι τους παρουσιάστηκε ο άγιος και ζήτησε να του αλλάξουν τα άμφια - τα οποία μάλιστα αυτή τη φορά θέλει να είναι λευκά.
Με την αλλαγή ακολουθείται μία ιεροτελεστία, κατά την οποία τα προηγούμενα άμφια κόβονται κομματάκια και παραδίδονται στους πιστούς που καταφτάνουν απ’ όλα τα μέρη του κόσμου.
Μόλις ολοκληρώθηκε η αλλαγή, πλήθος πιστών άρχισε να συρρέει για να προσκυνήσει το ιερό σκήνωμα. Προσκυνητές με δάκρυα στα μάτια έλεγαν πως είναι μεγάλη η ευλογία που αξιώθηκαν να ζήσουν την κατανυκτική ατμόσφαιρα και να ζητήσουν την ευλογία του αγίου. «Η αλλαγή των αμφίων γίνεται έπειτα από αίτημα του ίδιου του Οσίου Ιωάννη, όταν λιώσει τα προηγούμενα όσο τρέχει κοντά σε όσους τον χρειαζόμαστε» λένε οι πιστοί.
Το Ιερό Λείψανο του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου μεταφέρθηκε στο Νέο Προκόπι της Ευβοίας τον Οκτώβριο του 1924 από τους πρόσφυγες. Εκεί εγκαταστάθηκαν οι Έλληνες που ήρθαν από το Προκόπι της Μικράς Ασίας. Το 1930 άρχισε να χτίζεται εκεί ο περικαλλής ναός, προς τιμήν του αγίου, ο οποίος ολοκληρώθηκε το 1951, έπειτα από πολλούς κόπους των πιστών. Τότε μεταφέρθηκε ο άγιος στο νέο ναό, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Η Μονή του Οσίου Ιωάννη του Ρώσου είναι ένα από τα μεγάλα προσκυνήματα της πατρίδος μας. Οι πιστοί καταφθάνουν απ’ όλα τα μέρη του κόσμου, προσκυνούν το σκήνωμά του, επικαλούνται τη βοήθειά του και τον ευχαριστούν για τα τόσα θαύματα που επιτελεί. Σύμφωνα με όσα έχει αναφέρει ο πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου, «ο άγιος ζητάει μόνος του να του αλλάξουμε τα άμφια. Τότε μπορούμε να ανοίξουμε και τη λάρνακα. Η λάρνακα δεν ανοίγει όποτε εμείς θελήσουμε, αλλά όταν θέλει ο άγιος.
Πώς ειδοποιεί για την αλλαγή των αμφίων του; Να, έρχεται, π.χ., σε μια καλή ψυχή και λέει στον ύπνο (σε διάφορα μέρη, στη Νέα Υόρκη, στην Αυστραλία, στη Θεσσαλονίκη) “έλα να με χαιρετήσεις, είμαι ο Ιωάννης από τη Ρωσία, έλα στην εκκλησία μου και να πεις στον ιερέα ήρθε ο καιρός να μου αλλάξουν τους χιτώνες”. Έτσι έγινε το 1937, το 1955, το 1977, που έγινα αποδέκτης εγώ. Επήρα εγώ τις πληροφορίες από πιστούς. Το 2005 ξαναζήτησε ο όσιος να γίνει αλλαγή αμφίων έπειτα από 28 χρόνια που πέρασαν από το 1977. Ο κ. Στυλιανός ξέρει ότι εδώ μαζί ξεκινήσαμε στον αγώνα. Μου είπε “λευκανθήκαμε”.
Ο αγαπητός Στυλιανός είναι πολλά χρόνια στον αγώνα και να προσεύχεσθε γι’ αυτόν. Εγώ είμαι εδώ 43 χρόνια κληρικός και τρία χρόνια πριν ως λαϊκός, συνολικά 46 χρόνια κι έχουμε δει χιλιάδες κι εκατομμύρια πιστούς να περνούν μπροστά από τον Άγιο Ιωάννη. Τι έχουμε να μαρτυρήσουμε; Τι είδαμε στις αλλαγές; Το συγκλονιστικό είπαμε είναι ότι ειδοποιεί ο ίδιος! Έτσι, σε μια κοπέλα είπε: “Να ’ρθείς να δεις το μαξιλάρι μου που θα είναι γεμάτο δάκρυα. Κλαίμε για σας τους νέους. Προσευχόμαστε ιδιαίτερα για σας στον Θεό να σας στηρίξει”. Όταν το 1977 ανοίξαμε και είδαμε το μαξιλάρι όλο καθαρό ήταν, όμως, εδώ δίπλα στους οφθαλμούς ήταν βρεγμένο με μια μεγάλη κηλίδα από δάκρυα. Είδαμε όλη την κεφαλή του αγίου να κινείται, και ο σεβασμιότατος και οι ιερείς. Συγκλονιστικό! Παίρνουμε τη λάρνακα κι ερχόμαστε σε δύο τραπέζια και βάζουμε τον άγιο. Αυτό που σεβάστηκε ο ίδιος ο Θεός, ετίμησε και εχαρίτωσε και εδόξασε, που χάρισε το δώρο της αφθαρσίας έως τη Β’ Παρουσία».
Ήδη, 35 γράμματα πιστών εστάλησαν στην εκκλησία τα τελευταία τρία χρόνια και αναφέρουν ότι τους παρουσιάστηκε ο άγιος και ζήτησε να του αλλάξουν τα άμφια και να είναι λευκά.
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την έλευση και παραμονή του ιερού, άφθαρτου και θαυματουργού Ιερού Σκηνώματος του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου στο Προκόπι Ευβοίας από το Προκόπι της Καππαδοκίας.
Ο Όσιος Ιωάννης του Ρώσου εμφανίστηκε σε 35 πιστούς - Ζήτησε τα άμφια να είναι λευκά
Ο άγιος ζητά κάθε περίπου είκοσι χρόνια να αλλάζουν τα ιερά άμφιά του και φέτος ήρθε η στιγμή. Ο ίδιος εμφανίζεται σε πιστούς που ζουν σε διαφορετικά μέρη και ζητά το χρώμα τους.Όπως είπε στο eviaonline.gr o πρωθιερέας του ιερού ναού π. Ιωάννης Μάρκου, ήδη υπάρχουν 35 γράμματα πιστών που αναφέρουν ότι τους παρουσιάστηκε ο άγιος και ζήτησε να του αλλάξουν τα άμφια - τα οποία μάλιστα αυτή τη φορά θέλει να είναι λευκά.
Η ιεροτελεστία
Με την αλλαγή ακολουθείται μία ιεροτελεστία, κατά την οποία τα προηγούμενα άμφια κόβονται κομματάκια και παραδίδονται στους πιστούς που καταφτάνουν απ’ όλα τα μέρη του κόσμου.Μόλις ολοκληρώθηκε η αλλαγή, πλήθος πιστών άρχισε να συρρέει για να προσκυνήσει το ιερό σκήνωμα. Προσκυνητές με δάκρυα στα μάτια έλεγαν πως είναι μεγάλη η ευλογία που αξιώθηκαν να ζήσουν την κατανυκτική ατμόσφαιρα και να ζητήσουν την ευλογία του αγίου. «Η αλλαγή των αμφίων γίνεται έπειτα από αίτημα του ίδιου του Οσίου Ιωάννη, όταν λιώσει τα προηγούμενα όσο τρέχει κοντά σε όσους τον χρειαζόμαστε» λένε οι πιστοί.
Το Ιερό Λείψανο του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου μεταφέρθηκε στο Νέο Προκόπι της Ευβοίας τον Οκτώβριο του 1924 από τους πρόσφυγες. Εκεί εγκαταστάθηκαν οι Έλληνες που ήρθαν από το Προκόπι της Μικράς Ασίας. Το 1930 άρχισε να χτίζεται εκεί ο περικαλλής ναός, προς τιμήν του αγίου, ο οποίος ολοκληρώθηκε το 1951, έπειτα από πολλούς κόπους των πιστών. Τότε μεταφέρθηκε ο άγιος στο νέο ναό, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Ιερό προσκύνημα
Η Μονή του Οσίου Ιωάννη του Ρώσου είναι ένα από τα μεγάλα προσκυνήματα της πατρίδος μας. Οι πιστοί καταφθάνουν απ’ όλα τα μέρη του κόσμου, προσκυνούν το σκήνωμά του, επικαλούνται τη βοήθειά του και τον ευχαριστούν για τα τόσα θαύματα που επιτελεί. Σύμφωνα με όσα έχει αναφέρει ο πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου, «ο άγιος ζητάει μόνος του να του αλλάξουμε τα άμφια. Τότε μπορούμε να ανοίξουμε και τη λάρνακα. Η λάρνακα δεν ανοίγει όποτε εμείς θελήσουμε, αλλά όταν θέλει ο άγιος.Πώς ειδοποιεί για την αλλαγή των αμφίων του; Να, έρχεται, π.χ., σε μια καλή ψυχή και λέει στον ύπνο (σε διάφορα μέρη, στη Νέα Υόρκη, στην Αυστραλία, στη Θεσσαλονίκη) “έλα να με χαιρετήσεις, είμαι ο Ιωάννης από τη Ρωσία, έλα στην εκκλησία μου και να πεις στον ιερέα ήρθε ο καιρός να μου αλλάξουν τους χιτώνες”. Έτσι έγινε το 1937, το 1955, το 1977, που έγινα αποδέκτης εγώ. Επήρα εγώ τις πληροφορίες από πιστούς. Το 2005 ξαναζήτησε ο όσιος να γίνει αλλαγή αμφίων έπειτα από 28 χρόνια που πέρασαν από το 1977. Ο κ. Στυλιανός ξέρει ότι εδώ μαζί ξεκινήσαμε στον αγώνα. Μου είπε “λευκανθήκαμε”.
Ο αγαπητός Στυλιανός είναι πολλά χρόνια στον αγώνα και να προσεύχεσθε γι’ αυτόν. Εγώ είμαι εδώ 43 χρόνια κληρικός και τρία χρόνια πριν ως λαϊκός, συνολικά 46 χρόνια κι έχουμε δει χιλιάδες κι εκατομμύρια πιστούς να περνούν μπροστά από τον Άγιο Ιωάννη. Τι έχουμε να μαρτυρήσουμε; Τι είδαμε στις αλλαγές; Το συγκλονιστικό είπαμε είναι ότι ειδοποιεί ο ίδιος! Έτσι, σε μια κοπέλα είπε: “Να ’ρθείς να δεις το μαξιλάρι μου που θα είναι γεμάτο δάκρυα. Κλαίμε για σας τους νέους. Προσευχόμαστε ιδιαίτερα για σας στον Θεό να σας στηρίξει”. Όταν το 1977 ανοίξαμε και είδαμε το μαξιλάρι όλο καθαρό ήταν, όμως, εδώ δίπλα στους οφθαλμούς ήταν βρεγμένο με μια μεγάλη κηλίδα από δάκρυα. Είδαμε όλη την κεφαλή του αγίου να κινείται, και ο σεβασμιότατος και οι ιερείς. Συγκλονιστικό! Παίρνουμε τη λάρνακα κι ερχόμαστε σε δύο τραπέζια και βάζουμε τον άγιο. Αυτό που σεβάστηκε ο ίδιος ο Θεός, ετίμησε και εχαρίτωσε και εδόξασε, που χάρισε το δώρο της αφθαρσίας έως τη Β’ Παρουσία».
