Ξέσπασμα του αδερφού του Γιάννη Καλλιάνου για τον θάνατο του πατέρα τους: "Δεν υπάρχει δημόσιο Σύστημα Υγείας, έχουν καταλυθεί τα πάντα"
Όπως υποστήριξε, ουδέποτε ζήτησε να μπει ο πατέρας του σε ΜΕΘ αλλά σε ΜΑΦ
Ο Χρήστος Καλλιάνος υποστήριξε ότι η διασωλήνωση έγινε για το "θεαθήναι"
Απογοητευμένος με την κατάσταση που επικρατεί στο ΕΣΥ εμφανίστηκε ο γιατρός και αδερφός του βουλευτή της Ν.Δ. Γιάννη Καλλιάνου, λίγες ώρες μετά τον θάνατο του πατέρα τους στο νοσοκομείο «Αττικόν».
Ο Χρήστος Καλλιάνος μιλώντας στην τηλεόραση του Alpha είπε ότι η διασωλήνωση έγινε για το «θεαθήναι» και πρόσθεσε ότι ουδέποτε ζήτησε την τοποθέτηση του πατέρα του σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, αλλά σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας.
«Δεν αποφάσιζε ο καθηγητής να τον βάλει στην πλατφόρμα της μονάδας, να μας δώσει αυτή την ελπίδα. Δεν ήθελα να πάει στην πλατφόρμα ο πατέρας μου και να πεθάνει ένα παιδί 20 χρονών. Δεν ζήτησα ποτέ ΜΕΘ, ζήτησα ΜΑΦ. Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας δηλαδή σε κάποιο νοσοκομείο που έχουν. Τον στεγνώνανε συνέχεια με αιμοκαθάρσεις», είπε.
«Δεν υπάρχει δημόσιο σύστημα υγείας, έχουν καταλυθεί τα πάντα. Κι αν ο υπουργός ή ο πρωθυπουργός ευαγγελίζονται κάτι άλλο ας έρθουν να μου το πουν τετ α τετ. Τους προκαλώ με τις γνώσεις και το ήθος που έχω», συμπλήρωσε.
Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d0t7hh1czill)
Παράλληλα, πρόσθεσε ότι ζήτησε τη νοσηλεία του πατέρα του σε ΜΑΦ, κάτι που του είπαν ότι δεν γίνεται. «Μόνο αν πεθάνει κάποιος στον διάδρομο και επανέλθει από ΚΑΡΠΑ μπαίνει σε ΜΑΦ. Υπάρχει ένα κακούργημα στη μέση. Ο μπαμπάς μου δεν είχε καρκίνο στα γεννητικά όργανα, όποιος συνέταξε την ανακοίνωση δεν είναι γιατρός, αυτά βγήκαν σαν υπεράμυνα της διοικήσεως», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Όπως ανέφερε, «οι γιατροί δεν έκαναν ό,τι όφειλαν και ό,τι έπρεπε να κάνουν για να του δώσουν το μάξιμουμ των πιθανοτήτων. Αν γίνονταν οι διαγνώσεις πρώιμα, ο μπαμπάς μου μπορεί να ζούσε τώρα. Δεν έγινε όμως τίποτε από αυτά που έπρεπε να γίνουν. Ζούμε σε μια χώρα που έχουν καταλυθεί τα πάντα. Η αποσύνθεση και η κατάλυση κάθε μέρα γεωμετρικά αυξάνονται. Δεν είναι κράτος πρόνοιας αυτό να μπορέσει να υποστηρίξει ανθρώπους να ζήσουν».
Ο Χρήστος Καλλιάνος μιλώντας στην τηλεόραση του Alpha είπε ότι η διασωλήνωση έγινε για το «θεαθήναι» και πρόσθεσε ότι ουδέποτε ζήτησε την τοποθέτηση του πατέρα του σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, αλλά σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας.
«Δεν αποφάσιζε ο καθηγητής να τον βάλει στην πλατφόρμα της μονάδας, να μας δώσει αυτή την ελπίδα. Δεν ήθελα να πάει στην πλατφόρμα ο πατέρας μου και να πεθάνει ένα παιδί 20 χρονών. Δεν ζήτησα ποτέ ΜΕΘ, ζήτησα ΜΑΦ. Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας δηλαδή σε κάποιο νοσοκομείο που έχουν. Τον στεγνώνανε συνέχεια με αιμοκαθάρσεις», είπε.
«Δεν υπάρχει δημόσιο σύστημα υγείας, έχουν καταλυθεί τα πάντα. Κι αν ο υπουργός ή ο πρωθυπουργός ευαγγελίζονται κάτι άλλο ας έρθουν να μου το πουν τετ α τετ. Τους προκαλώ με τις γνώσεις και το ήθος που έχω», συμπλήρωσε.
"Ο μπαμπάς μου πέθανε αβοήθητος"
Στη συνέχεια ο κ. Καλλιάνος αναφέρθηκε στον τρόπο θανάτου του πατέρα του: «Πέθανε αβοήθητος με το αίσθημα της πνιγμονής και της δύσπνοιας και αυτό το αίσθημα του επικείμενου θανάτου επί πέντε μέρες. Έγινε αδύναμη η καρδιά του και η διασωλήνωση έγινε για το θεαθήναι. Ο καθηγητής αρνιόταν τα πάντα. Ήταν πάρα πολύ αλαζόνας απέναντί μου, δεν με αντιμετώπισε σαν συνάδελφο. Ένιωθα ηλίθιος όταν του μιλούσα. Μπορεί τεχνικά να του έκανε τον ακρωτηριασμό αλλά μέχρις εκεί. Ξέρω πώς δουλεύει το υποτιθέμενο σύστημα. Δεν δούλεψε τίποτα στον μπαμπά μου και δεν είναι ο πρώτος που φεύγει έτσι άδικα».Παράλληλα, πρόσθεσε ότι ζήτησε τη νοσηλεία του πατέρα του σε ΜΑΦ, κάτι που του είπαν ότι δεν γίνεται. «Μόνο αν πεθάνει κάποιος στον διάδρομο και επανέλθει από ΚΑΡΠΑ μπαίνει σε ΜΑΦ. Υπάρχει ένα κακούργημα στη μέση. Ο μπαμπάς μου δεν είχε καρκίνο στα γεννητικά όργανα, όποιος συνέταξε την ανακοίνωση δεν είναι γιατρός, αυτά βγήκαν σαν υπεράμυνα της διοικήσεως», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Όπως ανέφερε, «οι γιατροί δεν έκαναν ό,τι όφειλαν και ό,τι έπρεπε να κάνουν για να του δώσουν το μάξιμουμ των πιθανοτήτων. Αν γίνονταν οι διαγνώσεις πρώιμα, ο μπαμπάς μου μπορεί να ζούσε τώρα. Δεν έγινε όμως τίποτε από αυτά που έπρεπε να γίνουν. Ζούμε σε μια χώρα που έχουν καταλυθεί τα πάντα. Η αποσύνθεση και η κατάλυση κάθε μέρα γεωμετρικά αυξάνονται. Δεν είναι κράτος πρόνοιας αυτό να μπορέσει να υποστηρίξει ανθρώπους να ζήσουν».
