Γρηγόρης Λαμπράκης: Πέθανε ο γιος του, Γιώργος - Την ίδια ακριβώς ημέρα, 61 χρόνια μετά
Την Παρασκευή η πολιτική κηδεία και αποτέφρωση στη Ριτσώνα
Ο γιος του Γρηγόρη Λαμπράκη έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών - Οι ανακοινώσεις του ΚΚΕ, της Ελληνική Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη και του ΠΑΜΕ
Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα, σε ηλικία 65 χρονών, ο Γιώργος Λαμπράκης, γιος του βαλκανιονίκη και βουλευτή της ΕΔΑ, Γρηγόρη Λαμπράκη, την ίδια ακριβώς μέρα με τη δολοφονία του πατέρα του, 61 χρόνια μετά.
Η πολιτική κηδεία του Γιώργου Λαμπράκη θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 24 Μαΐου στις 11:30 στο Γ’ Νεκροταφείο και θα ακολουθήσει η τελετή καύσης στη Ριτσώνα, σύμφωνα με την επιθυμία του.
Αποχαιρετάμε τον πολύτιμο σύντροφο Γιώργο Λαμπράκη, σεμνό αγωνιστή-κομμουνιστή, μαχητή της ζωής, που έδωσε με παλικαριά και την τελευταία του μάχη. Και αυτό μας γεμίζει θλίψη, επειδή ο σ. Γιώργος είχε ακόμη πάρα πολλά να προσφέρει», επισημαίνει σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
Και συνεχίζει: «Ο σ. Γιώργος γεννήθηκε το 1959, γιος του βαλκανιονίκη, γιατρού, αντιπροέδρου της ΕΕΔΥΕ και βουλευτή της ΕΔΑ, Γρηγόρη Λαμπράκη. Έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1983 στην ΚΟΒ εργαζομένων Δήμου Πειραιά, όπου εργαζόταν. Ως συνδικαλιστής και για χρόνια μέλος του διοικητικού συμβουλίου οδηγών-μηχανικών και εργατών καθαριότητας του Δήμου Πειραιά, είχε την αμέριστη εκτίμηση των συναδέλφων του ως συνεπής και πρωτοπόρος σε κάθε διεκδίκηση και αγώνα.
Στις δύσκολες στιγμές που πέρασε το Κόμμα μας το 1991, στάθηκε στη σωστή πλευρά υπερασπιζόμενος το Κόμμα και την αταλάντευτη πάλη για τη νέα κοινωνία, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό.
Διετέλεσε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ και μέχρι και σήμερα αντιπρόεδρός της. Ο σύντροφος Γιώργος βάδισε χιλιάδες χιλιόμετρα της Ειρήνης και του Αγώνα, περπάτησε σε όλες τις Μαραθώνιες Πορείες Ειρήνης από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα, ένας πραγματικός μαραθωνοδρόμος».
Καταλήγοντας εκφράζει τα βαθύτατα συλλυπητήριά του στη γυναίκα του, συντρόφισσα Δέσποινα, τα παιδιά και τα εγγόνια του.
Ο Γιώργος Λαμπράκης γεννήθηκε το 1959 και ήταν γιος του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, βαλκανιονίκη, γιατρού, βουλευτή της ΕΔΑ και αντιπροέδρου της ΕΕΔΥΕ, Γρηγόρη Λαμπράκη, που σαν σήμερα, στις 22 Μαΐου 1963, δέχθηκε δολοφονική επίθεση στη συμβολή των οδών Ερμού και Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη.
Ο Γιώργος Λαμπράκης από μικρή ηλικία έδειξε ότι είχε μια καρδιά που δεν σήκωνε την αδικία και την εκμετάλλευση. Σε όλη του τη ζωή στάθηκε στο πλευρό των αδύναμων, των καταπιεσμένων. Πήρε θέση και αγωνίστηκε έως το τέλος μέσα από τις γραμμές του εργατικού-λαϊκού κινήματος για να ξημερώσουν για τον λαό μας καλύτερες μέρες χωρίς φτώχεια, εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά.
Μέσα από την πρωτοπόρα δράση που ανέπτυξε καταξιώθηκε στη συνείδηση των συναδέλφων του στον Δήμο Πειραιά όπου εργαζόταν. Πρωτοστάτησε στους αγώνες και στις διεκδικήσεις των εργαζομένων ως πρόεδρος του σωματείου του.
Η επαφή του με το αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, με την ΕΕΔΥΕ, ξεκίνησε το 1983, όταν ο συναθλητής του Γρηγόρη Λαμπράκη, Σωτήρης Νάνος, τον έφερε σε επαφή με τους συνοδοιπόρους του Γρηγόρη Λαμπράκη, Παντελή Γούτη, Μπάμπη Παπαδόπουλο και Ανδρέα Μαμμωνά. Την ίδια χρονιά έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.
Για περισσότερα από 40 χρόνια, από το 11ο έως και το 19ο Συνέδριο της ΕΕΔΥΕ, ο Γιώργος Λαμπράκης διετέλεσε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ συμβάλλοντας καθοριστικά στην ανάπτυξη της δράσης του αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης.
Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η συμβολή του για τη διατήρηση του αντιιμπεριαλιστικού χαρακτήρα και την ανασυγκρότηση της ΕΕΔΥΕ τη δεκαετία του 1990, όταν μαζί με τον τότε οργανωτικό γραμματέα της, Γρηγόρη Πετρόπουλο, γυρνούσαν ολόκληρη την Ελλάδα για τις πορείες Ειρήνης.
Ο Γιώργος Λαμπράκης μαζί με μια ομάδα συναγωνιστών εκείνη την εποχή συνέβαλαν όχι μόνο στο να κρατηθεί όρθια η ΕΕΔΥΕ, αλλά σιγά σιγά να αναπτύξει τη δράση της.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γιώργος Λαμπράκης περπάτησε σε όλες τις Μαραθώνιες Πορείες Ειρήνης από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα. Ξεχωρίζει η συνεισφορά του στις μεγάλες αντιπολεμικές κινητοποιήσεις για τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία το 1999.
Με τη σεμνότητα που τον χαρακτήριζε ο Γιώργος τίμησε στην πράξη με τη δράση του τη μνήμη του πατέρα του και των άλλων αγωνιστών του λαϊκού κινήματος. Ύψωσε το ανάστημά του στην προσπάθεια αλλοίωσης και καπηλείας της ιστορικής μνήμης και παρακαταθήκης τους.
Όπως σημείωνε ο ίδιος στην ανοιχτή επιστολή του το 2013 με αφορμή τα 50 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη: "Η τιμή στον Γρηγόρη Λαμπράκη συμβάλλει κι ατσαλώνει τη διαπαιδαγώγηση των νέων αν συνδέεται στην πράξη με την ανυπακοή στην κυρίαρχη πολιτική, με τον αγώνα κατά της κοινωνικής αδικίας και των αιτιών που την προκαλούν, με τον αγώνα για την ανατροπή του καθεστώτος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η τιμή στον Γρηγόρη Λαμπράκη είχε και έχει περιεχόμενο πάλης, συνειδητής και συγκεκριμένης και επειδή η μήτρα των αιτιών της δολοφονίας του υπάρχει και εξακολουθεί το ίδιο "έργο", η καλύτερη τιμή σε εκείνον είναι η πάλη για την εξάλειψή της. Όλα τα άλλα -και δεν θα το θέλαμε- θα είναι ένα "μνημόσυνο" και μια "επάλειψη" με άλλοθι "τα χρόνια εκείνα" "όρκων" που δεν κρατήθηκαν και "χρεών" που παραμένουν ανεξόφλητα.
Είναι για "μνημόσυνα" -έστω και "λαμπρά"- ο άνθρωπος που κατέβηκε από τον Τύμβο του Μαραθώνα με αυτήν την περπατησιά;
Όσοι ανατρίχιασαν και ανατριχιάζουν μπροστά στο βλέμμα που είναι αποτυπωμένο σε εκείνη τη φωτογραφία και μπορούν να "δουν" το δρόμο που άνοιξε και περπάτησε ο Γρηγόρης Λαμπράκης, ας σκεφθούν…"
Ιδιαίτερη ήταν η ανησυχία του και το ενδιαφέρον του για τη νέα γενιά και για το πώς αυτή θα ενταχθεί ακόμη περισσότερο στον αγώνα και στο κίνημα. Με τη στάση του βοηθούσε τους νέους συναγωνιστές να παίρνουν πρωτοβουλίες, να μελετάνε την ιστορία του κινήματος, να αναδεικνύονται στην πρώτη γραμμή της πάλης.
Ακούραστος, με το πλατύ του χαμόγελο, πραγματικός εργάτης στην υπηρεσία της πάλης του λαού μας άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην πάλη της ΕΕΔΥΕ, στην πάλη του λαϊκού κινήματος.
Οι αγωνίστριες και οι αγωνιστές του αντιπολεμικού - αντιιμπεριαλιστικού κινήματος σκύβουμε το κεφάλι και αποχαιρετάμε με μεγάλο σεβασμό τον σύντροφο και συναγωνιστή Γιώργο, δίνοντας την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε και θα δυναμώσουμε τον αγώνα μας για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Για μια κοινωνία με πραγματική ειρήνη, φιλία, αλληλεγγύη, με σχέσεις αμοιβαίου οφέλους ανάμεσα στους λαούς. Γιατί με τον τρόπο αυτόν ξέρουμε ότι τιμάμε στην πράξη τους αγώνες τους δικούς του και όλων των υπόλοιπων αγωνιστών του κινήματος.
Η ΕΕΔΥΕ εκφράζει τα πιο βαθιά της συλλυπητήρια στη γυναίκα του Δέσποινα, τα παιδιά και τα εγγόνια του, καθώς και σε όλους τους οικείους του.
Ο Γιώργος Λαμπράκης με μεγάλη συμβολή στο αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα διετέλεσε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ. Από μικρή ηλικία ως εργαζόμενος πρωτοστάτησε στην οργάνωση των εργατών του κλάδου του, πρώτα ως μέλος του Δ.Σ. των εργαζομένων στον Δήμο Πειραιά και στη συνέχεια ως πρόεδρος του σωματείου των εργατών καθαριότητας, αναπτύσσοντας πρωτοπόρα δράση στους εργατικούς αγώνες και στις διεκδικήσεις των συναδέλφων του.
Ο Γιώργος Λαμπράκης πέρα απ' όλες τις Μαραθώνιες Πορείες Ειρήνης που περπάτησε από τη μεταπολίτευση έως σήμερα, στήριξε και συμμετείχε στις πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ, του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Στη μεγάλη πορεία για την ανεργία Πάτρα-Αθήνα το 2016 συμμετείχε λέγοντας χαρακτηριστικά: «Πώς θα μπορούσα να λείψω από μια τέτοια πορεία που στις σημαίες της γράφει το διαχρονικό σύνθημα: "Ειρήνη και Δουλειά ζητάει η Εργατιά";».
Το ΠΑΜΕ εκφράζει τα πιο βαθιά του συλλυπητήρια στη γυναίκα του, Δέσποινα, τα παιδιά και τα εγγόνια του, σε όλους τους συντρόφους και τους οικείους του.
Η πολιτική κηδεία του Γιώργου Λαμπράκη θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 24 Μαΐου στις 11:30 στο Γ’ Νεκροταφείο και θα ακολουθήσει η τελετή καύσης στη Ριτσώνα, σύμφωνα με την επιθυμία του.
Η ανακοίνωση του ΚΚΕ για τον θάνατο του Γιώργου Λαμπράκη
Αποχαιρετάμε τον πολύτιμο σύντροφο Γιώργο Λαμπράκη, σεμνό αγωνιστή-κομμουνιστή, μαχητή της ζωής, που έδωσε με παλικαριά και την τελευταία του μάχη. Και αυτό μας γεμίζει θλίψη, επειδή ο σ. Γιώργος είχε ακόμη πάρα πολλά να προσφέρει», επισημαίνει σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
Και συνεχίζει: «Ο σ. Γιώργος γεννήθηκε το 1959, γιος του βαλκανιονίκη, γιατρού, αντιπροέδρου της ΕΕΔΥΕ και βουλευτή της ΕΔΑ, Γρηγόρη Λαμπράκη. Έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1983 στην ΚΟΒ εργαζομένων Δήμου Πειραιά, όπου εργαζόταν. Ως συνδικαλιστής και για χρόνια μέλος του διοικητικού συμβουλίου οδηγών-μηχανικών και εργατών καθαριότητας του Δήμου Πειραιά, είχε την αμέριστη εκτίμηση των συναδέλφων του ως συνεπής και πρωτοπόρος σε κάθε διεκδίκηση και αγώνα.
Στις δύσκολες στιγμές που πέρασε το Κόμμα μας το 1991, στάθηκε στη σωστή πλευρά υπερασπιζόμενος το Κόμμα και την αταλάντευτη πάλη για τη νέα κοινωνία, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό.
Διετέλεσε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ και μέχρι και σήμερα αντιπρόεδρός της. Ο σύντροφος Γιώργος βάδισε χιλιάδες χιλιόμετρα της Ειρήνης και του Αγώνα, περπάτησε σε όλες τις Μαραθώνιες Πορείες Ειρήνης από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα, ένας πραγματικός μαραθωνοδρόμος».
Καταλήγοντας εκφράζει τα βαθύτατα συλλυπητήριά του στη γυναίκα του, συντρόφισσα Δέσποινα, τα παιδιά και τα εγγόνια του.
H ΕΕΔΥΕ αποχαιρετά με βαθιά θλίψη και σεβασμό τον αντιπρόεδρό της Γιώργο Λαμπράκη
«Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) με βαθιά θλίψη και σεβασμό αποχαιρετά τον αντιπρόεδρό της Γιώργο Λαμπράκη, που έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα, σε ηλικία 65 χρονών.Ο Γιώργος Λαμπράκης γεννήθηκε το 1959 και ήταν γιος του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, βαλκανιονίκη, γιατρού, βουλευτή της ΕΔΑ και αντιπροέδρου της ΕΕΔΥΕ, Γρηγόρη Λαμπράκη, που σαν σήμερα, στις 22 Μαΐου 1963, δέχθηκε δολοφονική επίθεση στη συμβολή των οδών Ερμού και Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη.
Ο Γιώργος Λαμπράκης από μικρή ηλικία έδειξε ότι είχε μια καρδιά που δεν σήκωνε την αδικία και την εκμετάλλευση. Σε όλη του τη ζωή στάθηκε στο πλευρό των αδύναμων, των καταπιεσμένων. Πήρε θέση και αγωνίστηκε έως το τέλος μέσα από τις γραμμές του εργατικού-λαϊκού κινήματος για να ξημερώσουν για τον λαό μας καλύτερες μέρες χωρίς φτώχεια, εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά.
Μέσα από την πρωτοπόρα δράση που ανέπτυξε καταξιώθηκε στη συνείδηση των συναδέλφων του στον Δήμο Πειραιά όπου εργαζόταν. Πρωτοστάτησε στους αγώνες και στις διεκδικήσεις των εργαζομένων ως πρόεδρος του σωματείου του.
Η επαφή του με το αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, με την ΕΕΔΥΕ, ξεκίνησε το 1983, όταν ο συναθλητής του Γρηγόρη Λαμπράκη, Σωτήρης Νάνος, τον έφερε σε επαφή με τους συνοδοιπόρους του Γρηγόρη Λαμπράκη, Παντελή Γούτη, Μπάμπη Παπαδόπουλο και Ανδρέα Μαμμωνά. Την ίδια χρονιά έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.
Για περισσότερα από 40 χρόνια, από το 11ο έως και το 19ο Συνέδριο της ΕΕΔΥΕ, ο Γιώργος Λαμπράκης διετέλεσε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ συμβάλλοντας καθοριστικά στην ανάπτυξη της δράσης του αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης.
Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η συμβολή του για τη διατήρηση του αντιιμπεριαλιστικού χαρακτήρα και την ανασυγκρότηση της ΕΕΔΥΕ τη δεκαετία του 1990, όταν μαζί με τον τότε οργανωτικό γραμματέα της, Γρηγόρη Πετρόπουλο, γυρνούσαν ολόκληρη την Ελλάδα για τις πορείες Ειρήνης.
Ο Γιώργος Λαμπράκης μαζί με μια ομάδα συναγωνιστών εκείνη την εποχή συνέβαλαν όχι μόνο στο να κρατηθεί όρθια η ΕΕΔΥΕ, αλλά σιγά σιγά να αναπτύξει τη δράση της.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γιώργος Λαμπράκης περπάτησε σε όλες τις Μαραθώνιες Πορείες Ειρήνης από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα. Ξεχωρίζει η συνεισφορά του στις μεγάλες αντιπολεμικές κινητοποιήσεις για τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία το 1999.
Με τη σεμνότητα που τον χαρακτήριζε ο Γιώργος τίμησε στην πράξη με τη δράση του τη μνήμη του πατέρα του και των άλλων αγωνιστών του λαϊκού κινήματος. Ύψωσε το ανάστημά του στην προσπάθεια αλλοίωσης και καπηλείας της ιστορικής μνήμης και παρακαταθήκης τους.
Όπως σημείωνε ο ίδιος στην ανοιχτή επιστολή του το 2013 με αφορμή τα 50 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη: "Η τιμή στον Γρηγόρη Λαμπράκη συμβάλλει κι ατσαλώνει τη διαπαιδαγώγηση των νέων αν συνδέεται στην πράξη με την ανυπακοή στην κυρίαρχη πολιτική, με τον αγώνα κατά της κοινωνικής αδικίας και των αιτιών που την προκαλούν, με τον αγώνα για την ανατροπή του καθεστώτος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η τιμή στον Γρηγόρη Λαμπράκη είχε και έχει περιεχόμενο πάλης, συνειδητής και συγκεκριμένης και επειδή η μήτρα των αιτιών της δολοφονίας του υπάρχει και εξακολουθεί το ίδιο "έργο", η καλύτερη τιμή σε εκείνον είναι η πάλη για την εξάλειψή της. Όλα τα άλλα -και δεν θα το θέλαμε- θα είναι ένα "μνημόσυνο" και μια "επάλειψη" με άλλοθι "τα χρόνια εκείνα" "όρκων" που δεν κρατήθηκαν και "χρεών" που παραμένουν ανεξόφλητα.
Είναι για "μνημόσυνα" -έστω και "λαμπρά"- ο άνθρωπος που κατέβηκε από τον Τύμβο του Μαραθώνα με αυτήν την περπατησιά;
Όσοι ανατρίχιασαν και ανατριχιάζουν μπροστά στο βλέμμα που είναι αποτυπωμένο σε εκείνη τη φωτογραφία και μπορούν να "δουν" το δρόμο που άνοιξε και περπάτησε ο Γρηγόρης Λαμπράκης, ας σκεφθούν…"
Ιδιαίτερη ήταν η ανησυχία του και το ενδιαφέρον του για τη νέα γενιά και για το πώς αυτή θα ενταχθεί ακόμη περισσότερο στον αγώνα και στο κίνημα. Με τη στάση του βοηθούσε τους νέους συναγωνιστές να παίρνουν πρωτοβουλίες, να μελετάνε την ιστορία του κινήματος, να αναδεικνύονται στην πρώτη γραμμή της πάλης.
Ακούραστος, με το πλατύ του χαμόγελο, πραγματικός εργάτης στην υπηρεσία της πάλης του λαού μας άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην πάλη της ΕΕΔΥΕ, στην πάλη του λαϊκού κινήματος.
Οι αγωνίστριες και οι αγωνιστές του αντιπολεμικού - αντιιμπεριαλιστικού κινήματος σκύβουμε το κεφάλι και αποχαιρετάμε με μεγάλο σεβασμό τον σύντροφο και συναγωνιστή Γιώργο, δίνοντας την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε και θα δυναμώσουμε τον αγώνα μας για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Για μια κοινωνία με πραγματική ειρήνη, φιλία, αλληλεγγύη, με σχέσεις αμοιβαίου οφέλους ανάμεσα στους λαούς. Γιατί με τον τρόπο αυτόν ξέρουμε ότι τιμάμε στην πράξη τους αγώνες τους δικούς του και όλων των υπόλοιπων αγωνιστών του κινήματος.
Η ΕΕΔΥΕ εκφράζει τα πιο βαθιά της συλλυπητήρια στη γυναίκα του Δέσποινα, τα παιδιά και τα εγγόνια του, καθώς και σε όλους τους οικείους του.
Η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ
Το ΠΑΜΕ αποχαιρετά με θλίψη και ανείπωτο πόνο τον συνοδοιπόρο και συναγωνιστή Γιώργο Λαμπράκη, που «έφυγε» από τη ζωή τα ξημερώματα, σε ηλικία 65 χρονών.Ο Γιώργος Λαμπράκης με μεγάλη συμβολή στο αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα διετέλεσε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ. Από μικρή ηλικία ως εργαζόμενος πρωτοστάτησε στην οργάνωση των εργατών του κλάδου του, πρώτα ως μέλος του Δ.Σ. των εργαζομένων στον Δήμο Πειραιά και στη συνέχεια ως πρόεδρος του σωματείου των εργατών καθαριότητας, αναπτύσσοντας πρωτοπόρα δράση στους εργατικούς αγώνες και στις διεκδικήσεις των συναδέλφων του.
Ο Γιώργος Λαμπράκης πέρα απ' όλες τις Μαραθώνιες Πορείες Ειρήνης που περπάτησε από τη μεταπολίτευση έως σήμερα, στήριξε και συμμετείχε στις πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ, του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Στη μεγάλη πορεία για την ανεργία Πάτρα-Αθήνα το 2016 συμμετείχε λέγοντας χαρακτηριστικά: «Πώς θα μπορούσα να λείψω από μια τέτοια πορεία που στις σημαίες της γράφει το διαχρονικό σύνθημα: "Ειρήνη και Δουλειά ζητάει η Εργατιά";».
Το ΠΑΜΕ εκφράζει τα πιο βαθιά του συλλυπητήρια στη γυναίκα του, Δέσποινα, τα παιδιά και τα εγγόνια του, σε όλους τους συντρόφους και τους οικείους του.