Τέχνη: 140 έργα-φόρος τιμής στην πολύτιμη Δημοκρατία
Η σημαντική επέτειος
Μνημειώδης έκθεση στην Πινακοθήκη από 55 σπουδαίους δημιουργούς για τον μισό αιώνα από την αποκατάστασή της στην Ελλάδα
Στις 24/7/1974, επτά χρόνια μετά την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας, η Δημοκρατία στην Ελλάδα αποκαταστάθηκε. Με αφορμή αυτή τη σημαντική επέτειο του μισού αιώνα, η μεγάλη έκθεση υπό τον τίτλο «Δημοκρατία» της Εθνικής Πινακοθήκης -που εγκαινιάζεται στις 11/7- αποσκοπεί στο να διερευνήσει την καλλιτεχνική δημιουργία εναντίον του ολοκληρωτισμού.
Και αυτό όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε Ισπανία και Πορτογαλία τις δεκαετίες 1960-1970 - άλλωστε, υπάρχει συνεργασία για την έκθεση και με πολιτιστικά ιδρύματα των δύο χωρών, που είχαν επίσης υποστεί δικτατορικά καθεστώτα. Στα επιμέρους, με 140 έργα από 55 καλλιτέχνες, Έλληνες και ξένους, ανάμεσά τους και από «πατριάρχες» της ελληνικής ζωγραφικής, όπως ο Κωνσταντίνος Παρθένης και ο Γιάννης Γαΐτης, αλλά και με τη συμμετοχή των σπουδαίων Φερνάντο Μποτέρο και Αλμπέρτο Σονσόνα, περιμένουμε να δούμε μια επιβλητική έκθεση που «επικεντρώνεται στην εικαστική μορφοποίηση της διεκδίκησης της ελευθερίας και των πολιτικών δικαιωμάτων κατά την εκρηκτική συνάντηση των αυταρχικών πρακτικών χειραγώγησης με τις πολιτικές της χειραφέτησης και των ταυτοτήτων». Τα παραπάνω μάς επισημαίνει η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης και επιμελήτρια της έκθεσης, Συραγώ Τσιάρα.
Με άξονα την τέχνη της αντίστασης και της διαμαρτυρίας στην Ελλάδα, στην Ισπανία και την Πορτογαλία, η έκθεση αντιμετωπίζει συγκριτικά -πρώτη φορά σε διεθνές επίπεδο- την πολιτική λειτουργία της τέχνης στα δικτατορικά καθεστώτα του ευρωπαϊκού Νότου, με θεματικούς άξονες «Το πρόσωπο του εχθρού», η «Αντίσταση», η «Εξέγερση» και η «Διέγερση». Η εκθεσιακή δραστηριότητα, η τέχνη της διαμαρτυρίας μέσω της αφίσας, της χαρακτικής και της performance και η συνολικότερη εμπλοκή της τέχνης στην κοινωνία επισφραγίζουν το αίτημα του εκδημοκρατισμού. Το παραπάνω φιλοδοξεί να αναδείξει ποικιλοτρόπως η συγκεκριμένη έκθεση. Επίσης, θα πραγματοποιηθεί κινηματογραφικό αφιέρωμα, καθώς και συνέδριο με θέμα τη Δημοκρατία και τις εικαστικές τέχνες.
Και αυτό όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε Ισπανία και Πορτογαλία τις δεκαετίες 1960-1970 - άλλωστε, υπάρχει συνεργασία για την έκθεση και με πολιτιστικά ιδρύματα των δύο χωρών, που είχαν επίσης υποστεί δικτατορικά καθεστώτα. Στα επιμέρους, με 140 έργα από 55 καλλιτέχνες, Έλληνες και ξένους, ανάμεσά τους και από «πατριάρχες» της ελληνικής ζωγραφικής, όπως ο Κωνσταντίνος Παρθένης και ο Γιάννης Γαΐτης, αλλά και με τη συμμετοχή των σπουδαίων Φερνάντο Μποτέρο και Αλμπέρτο Σονσόνα, περιμένουμε να δούμε μια επιβλητική έκθεση που «επικεντρώνεται στην εικαστική μορφοποίηση της διεκδίκησης της ελευθερίας και των πολιτικών δικαιωμάτων κατά την εκρηκτική συνάντηση των αυταρχικών πρακτικών χειραγώγησης με τις πολιτικές της χειραφέτησης και των ταυτοτήτων». Τα παραπάνω μάς επισημαίνει η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης και επιμελήτρια της έκθεσης, Συραγώ Τσιάρα.
Με άξονα την τέχνη της αντίστασης και της διαμαρτυρίας στην Ελλάδα, στην Ισπανία και την Πορτογαλία, η έκθεση αντιμετωπίζει συγκριτικά -πρώτη φορά σε διεθνές επίπεδο- την πολιτική λειτουργία της τέχνης στα δικτατορικά καθεστώτα του ευρωπαϊκού Νότου, με θεματικούς άξονες «Το πρόσωπο του εχθρού», η «Αντίσταση», η «Εξέγερση» και η «Διέγερση». Η εκθεσιακή δραστηριότητα, η τέχνη της διαμαρτυρίας μέσω της αφίσας, της χαρακτικής και της performance και η συνολικότερη εμπλοκή της τέχνης στην κοινωνία επισφραγίζουν το αίτημα του εκδημοκρατισμού. Το παραπάνω φιλοδοξεί να αναδείξει ποικιλοτρόπως η συγκεκριμένη έκθεση. Επίσης, θα πραγματοποιηθεί κινηματογραφικό αφιέρωμα, καθώς και συνέδριο με θέμα τη Δημοκρατία και τις εικαστικές τέχνες.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»