«Πλήρης ηµερών», λένε αδόκιµα τη στιγµή του µοιραίου. «Πλήρης έργων», προσθέτουν εκείνοι που υπερθεµατίζουν. «Πλήρης αγάπης» δίχως ίχνος υπερβολής, θα κοσµήσουν τη µνήµη της οι δικοί της άνθρωποι.

Πρόσωπα που στάθηκαν στο πλευρό της δεκαετίες και κάθε φορά ένιωθαν την ίδια έκπληξη από τη λάµψη της προσωπικότητάς της. Η Κλώντια Κατσαρά, η ιδρύτρια των Παιδικών Χωριών SOS στην Ελλάδα, έφυγε από τη ζωή και κάπου εκεί σταµατούν οι πληροφορίες για τη ζωή της.

*Διαβάστε ακόμα: Πέθανε η ιδρύτρια των Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος, Κλώντια Κατσαρά


Κλώντια Κατσαρά: Τι είπαν στο «Secret» συνεργάτες και πρώην τρόφιμοι των Παιδικών Χωριών SOS

«Ηταν µία πραγµατικά µαγική γυναίκα, µε γοητευτική προσωπικότητα», παραδέχονται συνεργάτες της στο «Secret» και συµπληρώνουν: «Ουδέποτε είχε σκοπό να προβάλει τον εαυτό της», απαντώντας στο µυστήριο της απουσίας πληροφοριών.

Η Κλώντια Κατσαρά γεννήθηκε στη Γαλλία το 1928. Από Ελληνα πατέρα και Γαλλίδα µάνα, από τους οποίους έλαβε κυρίως αγάπη. Βρέθηκε στη χώρα µας και έλαβε µέρος της παιδείας της, µέχρι που αναχώρησε και πάλι για την Ευρώπη, λόγω των συνθηκών και των υποχρεώσεων των γονιών της. Παντρεύτηκε Ελληνα και µοίρασε τον χρόνο της ζωής της µεταξύ της Γαλλίας, της Τυνησίας και βεβαίως της Ελλάδας. Εφερε στον κόσµο δύο κόρες, οι οποίες της χάρισαν εγγόνια και αυτά µε τη σειρά τους δισέγγονα.

«Η ίδια είχε µία ευτυχισµένη, µία ολοκληρωµένη ζωή. ∆εν ξεκίνησε αυτή την προσπάθεια επειδή µπορεί να είχε ένα έλλειµµα ή ένα κενό. Ηταν σύζυγος, ήταν µητέρα, ήταν γιαγιά, απέκτησε δισέγγονα. Ηταν ένας γεµάτος άνθρωπος», λέει στο «S» η Αννυ Κατσούλη, συνταξιούχος πια κοινωνική λειτουργός, που βρέθηκε στο πλευρό της Κλώντιας Κατσαρά πριν καν την εδραίωση του θεµέλιου λίθου του Παιδικού Χωριού SOS στη Βάρη, στην αυγή της Μεταπολίτευσης


«Εψαξε και βρήκε τα στελέχη της οµάδας της ένα προς ένα»

Η εκλιπούσα, δωρήτρια των Παιδικών Χωριών στη Γαλλία, εκτίµησε πως δεν ήταν δυνατόν µια τέτοια δοµή να µην υπάρχει και στην Ελλάδα. Πέριξ του 1975 εκκίνησε τις προσπάθειές της για να αλλάξει αυτή τη συνθήκη.

«Μέσα στα χρόνια δηµιούργησε µία µεγάλη οµάδα µε σκοπό τη διάρκεια του εγχειρήµατος», τονίζουν οι άνθρωποί της, για να συµπληρώσει η στενή συνεργάτιδά της: «Εψαξε και βρήκε τα στελέχη της οµάδας της ένα προς ένα».

Σαφώς, το εγχείρηµα, πριν από 49 χρόνια, ήταν εξαιρετικά δύσκολο: «Ηµασταν πάντα πολύ µπλεγµένοι (σ.σ.: στην Ελλάδα) στα γραφειοκρατικά µας. Φανταστείτε τι συνέβαινε 50 χρόνια πριν. Κι όµως, τα κατάφερε. Ολα αυτά µε απλότητα και γενναιοδωρία», συµπληρώνει η κ. Κατσούλη.

Η ιστορία της Κλώντιας Κατσαρά δεν είναι µία ακόµα ιστορία ελληνικής πανουργίας και πο νηριάς. Είναι η ιστορία µιας γυναίκας µε αφοπλιστικά γοητευτική προσωπικότητα, που αιχµαλώτιζε.


«Δυναµική, χωρίς να είναι καταπιεστική»

«Ηταν δυναµική, χωρίς να είναι καταπιεστική προσωπικότητα. Οταν ήθελε κάτι το οποίο ήταν σωστό, έκανε τα αδύνατα δυνατά για να το καταφέρει, χωρίς να ζητήσει ποτέ χάρη. ∆εν επικαλέστηκε µέσο ή ρουσφέτι, ξέρετε, αυτά τα… ελληνικά», τονίζει η κ. Κατσούλη γελώντας, ενώ περιέγραψε το ύφος των συναναστροφών της µε τους κρατικούς λειτουργούς, για να δείξει τον τρόπο µε τον οποίο κέντριζε το ενδιαφέρον τους: «Θυµάµαι, στα πρώιµα χρόνια της προσπάθειας, σε επικοινωνία της µε κάποιον υπουργό, για λόγους γραφειοκρατικούς, οι υποθέσεις του Χωριού ήταν στο περιθώριο. “Αν ανοίξετε το συρτάρι σας, θα τα δείτε όλα. Είναι εδώ όλα εκείνα τα παιδιά τα οποία περιµένουν”», φέρεται να είπε τότε η αείµνηστη, µε τον υπουργό υπνωτισµένο να αναζητά τα παιδιά στο… συρτάρι του.

Μπορεί να φάνηκε υπερβολική σε εκείνη τη στιχοµυθία, µπορεί να µην υπήρχαν παιδιά που περίµεναν, όµως εκείνη γνώριζε πως υπήρχαν παιδιά που είχαν ανάγκη τη φροντίδα των Χωριών.


Κινητήριος δύναµή της η αγωνία για εκείνα τα παιδιά

Η αγωνία για εκείνα τα παιδιά ήταν για εκείνη και η κινητήριος δύναµη. Από τότε η Κλώντια Κατσαρά πίστευε ακράδαντα πως η αποϊδρυµατοποίηση των άπορων ή ορφανών παιδιών είναι ζωτικής σηµασίας ζήτηµα για τα πιο µικρά κύτταρα της κοινωνίας µας: «∆εν µπορώ να κοιµάµαι ήσυχη στο σπίτι µου, όταν ξέρω ότι ένα παιδί είναι σε έναν θάλαµο».

Αυτή ήταν η σκέψη που πολλές φορές µοιραζόταν µε τους συνεργάτες της. Που της έδινε την ώθηση να πετύχει τον σκοπό της και να σπείρει τον σπόρο των Χωριών στη χώρα µας.

Τα τελευταία αρκετά χρόνια δεν µπορούσε να βρίσκεται στην Ελλάδα. Ωστόσο, για τουλάχιστον δύο δεκαετίες, µε φάρο το Παιδικό Χωριό στη Βάρη, ήταν παρούσα και είχε προσωπική επαφή µε όλα τα παιδιά.


«Κρατώ σαν φυλακτό τις πολύτιμες συμβουλές της μέχρι να ανταμώσουμε ξανά»

Η ιστορία ενός τροφίµου των Παιδικών Χωριών SOS είναι πλήρως ενδεικτική για τις συνδέσεις που είχε δηµιουργήσει. «Η Κλώντια Κατσαρά ήταν η µητέρα όλων των παιδιών. Μπορεί να µην ήταν µια βιολογική οικογένεια, κάλυπτε όµως τα κενά µας, είτε χάσαµε τους βιολογικούς γονείς µας είτε οι βιολογικοί γονείς µας ήταν για διάφορους κοινωνικούς, οικονοµικούς λόγους µη ικανοί για την κηδεµονία µας», λέει αρχικά ο κ. Κ. και συµπληρώνει: «Θυµάµαι, είχε προβλήµατα υγείας και ταξίδεψε από τη Γαλλία για να πα ρευρεθεί στον γάµο µου το 2002. Κρατώ σαν φυλακτό τις πολύτιµες συµβουλές της µέχρι να ανταµώσουµε ξανά», σηµειώνει συγκινηµένος.

Η παρουσία της, δε, στο Χωριό της Βάρης, όπου µεγάλωσε ο κ. Κ., ήταν λόγος γιορτής. «Κάθε παιδί ήταν δικό της παιδί και κάθεφορά που ερχόταν στο Χωριό στη Βάρη ήταν µια ανέλπιστη χαρά για τα παιδιά και τις µητέρες SOS», καταλήγει ο ίδιος.

Δημοσιεύθηκε στο «Secret» των «Παραπολιτικών»