Πρόκειται για μία θαυμάσια ιστορία, η οποία αποδεικνύει ότι υπάρχουν περιφερειακά νοσοκομεία του ΕΣΥ στη χώρα μας, εν προκειμένω το νοσοκομείο Ρόδου, τα οποία, ενώ διαβάζουμε τα μύρια όσα για αυτά, περί ελλείψεων, ταλαιπωρίας, υποχρηματοδότηση, υποστελέχωση κ.ά., επιτελλούν ένα πρωτοφανές επιστημονικό ιατρικό έργο και σώζουν την υγεία και τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες ασθενείς κάθε χρόνο.

Ένα στοιχείο, μάλιστα, δείχνει το μέγεθος της προσφοράς του νοσοκομείου Ρόδου, το οποίο καλύπτει όλη την Δωδεκάνησο. Στη δεκαετία του 1990 πραγματοποιούνταν περίπου 900 αεροδιακομιδές βαρέως ασθενών από τη Ρόδο στην Αθήνα, ενώ σήμερα δεν πραγματοποιείται καμία τέτοια αεροδιακομιδή, όπως διαβεβαιώνει τα parapolitika.gr ο χειρουργός ορθοπαιδικός και διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του νοσοκομείου Ρόδου, Μιχάλης Σοκορέλος.

Η ιστορία ξεκίνησε με μία πολύ όμορφη ανάρτηση του υπουργού Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη, στην πλατφόρμα Χ, στις 14 Ιουλίου 2024. Έγραφε τότε ο Άδωνις Γεωργιάδης:

“Επειδή διαρκώς μαθαίνουμε τις αστοχίες του ΕΣΥ, που συμβαίνουν πολλές φυσικά αναπόφευκτα, ας δείτε και αυτό: Στις 10 /7/24 και ώρα 12:00 προσκομίσθη στα ΤΕΠ του Γ.Ν.Ρ με ΕΚΑΒ η Ivanova …. ετών 67 ιατρός κάτοικος Ελβετίας, η οποία υπέστη κάταγμα επιπεπλεγμένο συντριπτικό τρίτου βαθμού αριστεράς κνήμης, μετά από πτώση από σκάλα στο ξενοδοχείο όπου διέμενε. Το ξενοδοχείο κινητοποιήθηκε άμεσα και φρόντισαν να ειδοποιήσουν αμέσως το ΕΚΑΒ, τις έδωσαν τις πρώτες βοήθειες και τελικά έφτασε συνοδευόμενη από την κόρη της Ralitsa…. , ιατρό διευθύντρια αναισθησιολογικού σε νοσοκομείο στην Ελβετία και τη φιλη της ιατρό Nurit…διευθύντρια νευροχειρουργό σε νοσοκομείο του Ισραήλ.

Μετά τον πλήρη κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο ευρέθη ότι είχε διάφορα προβλήματα υγείας.

Η ασθενής θεωρήθηκε υψηλού χειρουργικού κινδύνου και οδηγήθηκε άμεσα στο χειρουργείο μέσα στο πρώτο τρίωρο . Έγινε ανάταξη και σταθεροποίηση του κατάγματος με εξωτερική οστεοσυνθεση και σύγκλιση του τραύματος από τον συντονιστή διευθυντή κ. Σοκορέλο Μιχάλη και τους συνεργάτες του ιατρό Άντερσεν Νικόλαο και τους ειδικευόμενους ιατρούς Σδρέγα Διονυσία και Παναγιώτοπουλο Ιωάννη
Η μετεγχειρητική πορεία ήταν ομαλή , η ασθενής κινητοποιήθηκε άμεσα και έγινε εξιτήριο την τέταρτη μετεγχειρητική ημέρα και μεταφέρθηκε αεροπορικώς με κανονική πτήση στην πατρίδα της, με την ασθενή σε άριστη κατάσταση.
Μετά την έξοδο της έστειλε στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου για να μας ευχαριστήσει την ακόλουθη επιστολή. Όχι λοιπόν κύριοι δεν είναι όλα μαύρα στο ΕΣΥ όπως διαρκώς κάποιοι, από συμφέρον θέλουν να λένε”.

Νοσοκομείο Ρόδου: Το προσωπικό εργάζεται μα αυτοθυσία μέρα – νύχτα και επιτυγχάνει καθημερινά μικρά θαύματα

Σύμφωνα με όσα αναφέρει στο parapolitika.gr ο Μιχάλης Σοκορέλος, η κνήμη της ασθενούς είχε γίνει θρύψαλα, το αίμα δεν σταματούσε να ρέει, το δέρμα είχε κατατμηθεί και τα οστά είχαν βγει έξω από το δέρμα του κάτω άκρου της. Η μόνη ενδεδειγμένη μέθοδος ανάταξης ενός τέτοιου τραύματος είναι η τοποθέτηση εξωτερικής οστεοσύνθεσης. Κάθε άλλη μέθοδος απαγορεύεται από τα σχετικά ιατρικά πρωτόκολλα. Η ασθενής έφερε, λοιπόν, κάταγμα τρίτου βαθμού, με το δέρμα της σε πολύ μεγάλη έκταση ανοιχτό. Ανατάχθηκε πλήρως και αφού προηγήθηκε επίσης πλαστική χειρουργική επέμβαση για την ανάταξη και του δέρματος.
Η ασθενής σηκώθηκε στα πόδια της με πατερίτσες την επόμενη κιόλας ημέρα, ενώ σε πέντε ημέρες πετούσε κανονικά για την Ελβετία.

Σύμφωνα με όσα μας εξηγεί επίσης ο Μιχάλης Σοκορέλος, ο ίδιος έχει διενεργήσει περισσότερα από 24.000 ορθοπαιδικές χειρουργικές επεμβάσεις στην καριέρα του, ενώ το μάχιμο από κάθε άποψη νοσοκομείο Ρόδου διενεργεί περισσότερα από 1.000 ορθοπαιδικά χειρουργεία κατ’ έτος, την στιγμή που το πανεπιστημιακό νοσοκομείο Χαϊδαρίου “Αττικόν” διενεργεί περίπου 650 ορθοπαιδικά χειρουργεία κατ’ έτος, ενώ στα εξωτερικά τακτικά ιατρεία και το τμήμα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ) του νοσοκομείου Ρόδου προσέρχονται κατ’ έτος περίπου 40.000 – 50.000 ασθενείς.

“Όλα τα νοσοκομεία έχουν προβλήματα. Δεν υπάρχει νοσοκομείο του ΕΣΥ χωρίς προβλήματα. Αλλού λείπει προσωπικό, αλλού λείπουν κονδύλια, αλλού έχουν άλλου τύπου προβλήματα, αλλά είναι αυτός ο λόγος για να μην αναγνωρίζουμε ότι το νοσοκομείο Ρόδου δουλεύει “ρολόϊ”; Να μην αναγνωρίσουμε ότι το προσωπικό εργάζεται μα αυτοθυσία μέρα – νύχτα και επιτυγχάνει καθημερινά μικρά θαύματα, σε ένα νοσοκομείο νησιού στο οποίο έχουν διαρκώς βαριά τραυματίες, καθώς οι τουρίστες μεθούν και μετά τρέχουν με τις “γουρούνες”; Τα τροχαία ατυχήματα στη Ρόδο είναι η καθημερινότητά μας και το νοσοκομείο μας είναι μάχιμο, ενεργό και πολύ υψηλού επιπέδου”, καταλήγει ο Μιχάλης Σοκορέλος.