Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Τα “Π” βρέθηκαν στο ΕΛ. Βενιζέλος και συνομίλησαν με τα μέλη της Ελληνικής αποστολής πριν φύγουν για την Γαλλία
“Να έχουν για πάντα το Παρίσι”
Η ηρεμία του Βλάχου, τα δάκρυα της Καμμένου, η λαμπρή πορεία του Φουντούλη, το τατουάζ της Γκουντούρα και η σημαία της Ντρισμπιώτη
Εκείνοι που έχουν ξαναµπεί σε αεροπλάνο που θα τους πήγαινε σε µια πόλη µε φόντο τη διοργάνωση των Ολυµπιακών Αγώνων µπορούν να ανασύρουν τις στιγµές από τη µνήµη τους κατά τη διάρκεια της παραµονής τους στη Β31 του «Ελ. Βενιζέλος», λίγο πριν ανοίξει η πύλη για να πάρουν το αεροπλάνο µε την επιγραφή «Πάµε Ελλάδα» και το «Team Hellas» δίπλα της, πάνω από τους πέντε κύκλους.
Το τσάρτερ της Ελληνικής Ολυµπιακής Επιτροπής πήρε, το πρωί της Πέµπτης, µαζί του το µεγαλύτερο µέρος της ελληνικής οµάδας που θα διαγωνιστεί στην πρωτεύουσα της Γαλλίας, η οποία δεν βιώνει τις καλύτερες στιγµές της, πάντως. Το Παρίσι λογίζεται ως η πιο ερωτική πόλη του κόσµου, µε το «Θα έχουµε για πάντα το Παρίσι», που είπε ο Χάµφρεϊ Μπόγκαρντ στην Ινγκριντ Μπέργκµαν στην «Καζαµπλάνκα», να αντανακλά αυτήν την εικόνα.
Οµως η ένταση του περασµένου χρόνου, που κορυφώθηκε µε την ανησυχία της απειλής της Ακροδεξιάς, δεν έχει εξατµιστεί. Τελευταία από την πύλη βγήκε η Αντιγόνη Ντρισµπιώτη. Το πλοιάριο που θα µεταφέρει την ελληνική οµάδα στον Σηκουάνα κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης θα τη βρει µπροστά-µπροστά.
Η βιονική βαδίστρια, που πέρασε µια χρονιά µε προβλήµατα λόγω τραυµατισµών και ψάχνει λίγη τύχη, ώστε την 1η Αυγούστου να είναι έτοιµη για τα 20 χλµ. βάδην, αστειεύεται κιόλας στο περιβάλλον της, λέγοντας: «Σιγά µην κρατάω εγώ τη σηµαία. Θα βάλω τον ψηλό να την κρατάει», αλλά η καρδούλα της ξέρει πόσο σηµαντικό είναι για την ίδια: Η επιστροφή της, άλλωστε, στον κλασικό αθλητισµό είναι ένα παραµύθι, που το γεγονός πως δεν έχει γίνει ακόµη ταινία είναι αποτυχία όλων µας.
Οµως, ποτέ δεν είναι αργά. Η άρση της ελληνικής σηµαίας για την πρώτη χώρα, παραδοσιακά, της τελετής έναρξης, για την πρώτη στιγµή που το φιλοθεάµον κοινό νιώθει ότι οι Ολυµπιακοί Αγώνες όντως αρχίζουν, σφραγίζει τη σπουδαία ιστορία της. Μια πορεία ανάνηψης.
Η Ντρισµπιώτη τόνισε στα «Π» ότι δεν είναι 100% έτοιµη για την επίπονη κούρσα της, αλλά είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τον τελευταίο επίσηµο αγώνα της, δηλαδή το Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα Στίβου στη Ρώµη, τον περασµένο Ιούνιο. Μάλιστα, θα γίνει η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια στίβου που θα αγωνιστεί σε αυτούς τους Ολυµπιακούς Αγώνες το πρωί της Πέµπτης 1ης Αυγούστου. Η πρώτη από τους 14 αθλητές του κλασικού αθλητισµού που θα προσπαθήσουν να υπογράψουν µε ανεξίτηλη µελάνη την προσωπική ιστορία τους.
Με τους φίλους τους παλιούς...
Σήµερα, βεβαίως, έχει... µπόλικο πράγµα. Ο Στέφανος Ντούσκος, χρυσός Ολυµπιονίκης του Τόκιο στο σκιφ, µπαίνει πρώτος (10.00) σε µια µάχη ηµερών, που ελπίζει να τον ξαναβγάλει στον αφρό.
Επειτα, οι δύο πεταλουδίστριες, η Αννα Ντουντουνάκη και η Γεωργία ∆αµασιώτη, θα πέσουν στους προκριµατικούς των 100 µ. πεταλούδα (12.00), ενώ το απόγευµα θα γίνουν οι ηµιτελικοί και αύριο ο τελικός. Οι κωπηλάτες, οι ιστιοπλόοι, που θα αγωνιστούν στη Μασσαλία, και οι σκοποβόλοι, που αγωνίζονται στο Σατορού -µε την Αννα Κορακάκη και τη Χριστίνα Μόσχη να µπαίνουν πρώτες στη µάχη, µε τα 10 µ. πιστόλι- δεν ήταν στην επίσηµη αναχώρηση, όπως και µια οµάδα αθλητών του στίβου, προεξάρχοντος του Μίλτου Τεντόγλου, που είχε φύγει τέσσερις ηµέρες πριν για ένα ερηµητήριο στο Αντονί, αλλά και ο Λευτέρης Πετρούνιας, ο οποίος θέλει να κάνει σήµερα τη δουλειά του και να πάρει την πρόκριση για τον τελικό των κρίκων στην ενόργανη γυµναστική.
Το αυτό ίσχυε για τους τέσσερις Ελληνες τενίστες (Στέφανο Τσιτσιπά, Πέτρο Τσιτσιπά, Μαρία Σάκκαρη και ∆έσποινα Παπαµιχαήλ), την εθνική οµάδα µπάσκετ, που έφυγε την Τρίτη 23 Ιουλίου από το Βελιγράδι µε προορισµό τη Λιλ, όπου θα γίνουν τα παιχνίδια του οµίλου της, αλλά και τον Παναγιώτη Γκιώνη, που σήµερα µπαίνει στο ελληνικό πάνθεον, αφού µε το παιχνίδι του στον πρώτο γύρο του απλού Ανδρών στο πινγκ πονγκ γίνεται ο τέταρτος αθλητής (µετά τον θρυλικό ιστιοπλόο και χάλκινο Ολυµπιονίκη στη Μόσχα, το 1980, Τάσο Μπουντούρη, τη σκοποβόλο Αγη Κασούµη και την τοξοβόλο Ευαγγελία Ψαρρά) µε έξι παρουσίες σε Ολυµπιακούς.
Οι παλαιστές και οι τζουντόκες επίσης δεν ήταν εκεί. Είχαν ήδη ταξιδέψει για το Παρίσι. Από την άλλη, η παρουσία των κοριτσιών της εθνικής οµάδας πόλο γυναικών σε προηγούµενους Ολυµπιακούς Αγώνες είναι πενιχρή.
Οι «µεγάλες» Χρυσή ∆ιαµαντοπούλου και Μαργαρίτα Πλευρίτου ήταν... 14 όταν η «γαλανόλευκη» έπαιξε το 2008 στο Πεκίνο, ενώ η µόνη από αυτήν την οµάδα που βρίσκεται στην αποστολή είναι η Αλεξάνδρα Ασηµάκη. Η 36χρονη φουνταριστή, µια σπουδαία αθλήτρια, ήταν απαστράπτουσα και κατά τη διάρκεια της αναχώρησης της Εθνικής Πόλο Γυναικών και το δικό της παραµύθι, σε αντίθεση µε εκείνο των κοριτσιών της γενιάς της, θα έχει ευτυχισµένο τέλος, ανεξαρτήτως επίτευξης στόχου.
Το ίδιο θα συµβεί και µε την Αλεξία Καµµένου. Με το κοουτσάρισµά της στο σηµερινό (16.35) παιχνίδι µε τις ΗΠΑ για την πρώτη αγωνιστική του τουρνουά πόλο γυναικών, η Αλεξία Καµµένου θα γίνει η µόλις δεύτερη προπονήτρια οµαδικού σπορ σε Ολυµπιακούς Αγώνες στην Ελλάδα. Η πρώτη ήταν, το 2004, η Ξανθή Κωνσταντινίδου, που καθοδήγησε την Εθνική Ελλάδος ποδοσφαίρου.
Η πλάκα είναι πως η Καµµένου, που ο θρύλος τη φέρει να έχει πετύχει το πρώτο γκολ στην ιστορία του αντιπροσωπευτικού µας συγκροτήµατος µε αντίπαλο την Ιταλία, ήταν παρούσα ως παίκτρια στο πρώτο Προολυµπιακό Τουρνουά όπου πήρε µέρος η Εθνική, το 2000 στην Τεργέστη. Τότε έγινε και το πρώτο Ολυµπιακό Τουρνουά για τις γυναίκες. Η Ελλάδα, τέσσερα χρόνια πριν από το ασηµένιο µετάλλιο στην Αθήνα, δεν κατάφερε να προκριθεί, αλλά η Καµµένου δεν ξεχνά τις φίλες της από εκείνη την εποχή: ειδικά τη Βούλα Βάσσου, µε την οποία µοιράζονται αναµνήσεις, είναι φίλες καρδιακές και... κλαίνε µαζί από τη συγκίνηση.
Η ίδια τόνισε στα «Π» ότι δεν το έχει συνηθίσει ακόµη και χρησιµοποίησε, φυσικά, το χιούµορ για το οποίο είναι γνωστή στο ελληνικό πόλο: «Νιώθω σαν να είµαι έγκυος και να περιµένω να γεννήσω». Πλάκα-πλάκα, στην Τεργέστη, πριν από 24 χρόνια, ήταν όντως έγκυος, απλώς τότε δεν το ήξερε.
Η γαλήνη και η µεγάλη καριέρα
Η Εθνική Πόλο Ανδρών θα εκκινήσει αύριο την προσπάθειά της να επαναλάβει την πορεία της το 2021, όταν ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στο Τόκιο. Αυτός ο «αστάθµητος» παράγοντας δεν επιτρέπει στον οµοσπονδιακό τεχνικό, Θοδωρή Βλάχο, να βασιστεί στο ένστικτό του, αφού, όπως λέει: «Κάτι που δεν ξέρω είναι πώς θα αντιδράσει η οµάδα, µια οµάδα που ταξιδεύει στη διοργάνωση ως δεύτερη Ολυµπιονίκης. Οχι σωµατικά, στο µυαλό.
Πάµε µε διαφορετικές συνθήκες από ό,τι πηγαίναµε έως τώρα. ∆εν µπορούµε να αιφνιδιάσουµε κανέναν. Είµαστε πάρα πολύ υπολογίσιµοι. ∆εν µπορούµε να έχουµε αυτόν τον υπέρµετρο ενθουσιασµό, που, αν περάσει τη γραµµή, γίνεται αλαζονεία». Ο Βλάχος ανέλαβε την Εθνική στα τέλη του 2014, οπότε η δεκαετία είναι στο τσεπάκι.
Οµως, έχει... ξανανιώσει, αφού η φετινή σεζόν ήταν η πρώτη που δεν είχε... δουλειά τον χειµώνα. Εως το καλοκαίρι του 2023 ήταν προπονητής του Ολυµπιακού -ο µακροβιότερος στην ιστορία του, µια και ανέλαβε το 2011- και τώρα... ξέµεινε. Στην πραγµατικότητα, βέβαια, µετέτρεψε την έφεσή του για καθηµερινή τριβή σε δηµιουργικότητα, εκπονώντας ένα πλήρες σχέδιο προετοιµασίας και προβλέποντας συνθήκες όπως «κάποιους τραυµατισµούς που είχαµε τσάµπα».
Η Εθνική Πόλο Ανδρών παραείναι συγκρατηµένη και ο πιο βιαστικός θα µπορούσε να τη χαρακτηρίσει «απαισιόδοξη». Οµως, λόγω του ασηµένιου µεταλλίου, είναι η οµάδα που περισσότερο από τις άλλες δύο πάει για να κάνει τη δουλειά. Ο αρχηγός της, Γιάννης Φουντούλης, εξάλλου, είναι τέτοιος τύπος. Ενας λεβέντης χαµηλών τόνων, που κλήθηκε για πρώτη φορά το 2006, στα 18 του, από τον Σάντρο Καµπάνια και έκανε εντύπωση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα εκείνου του χρόνου, στο Βελιγράδι.
Ο Φουντούλης κλήθηκε ξανά στο Ευρωπαϊκό του Ζάγκρεµπ, το 2010, και από τότε δεν έχει χάσει ραντεβού. Μάλιστα, τις προάλλες ανήρτησε φωτογραφία του ως τελευταίου λαµπαδηδρόµου στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στην τελετή παράδοσης της Ολυµπιακής Φλόγας, και µίλησε για την ευλογία της ενασχόλησής του µε τα σπορ. Ο σπουδαίος Χιώτης θα παίξει µε τη Ρουµανία (σήµερα, 22.05), στους τέταρτους Αγώνες της καριέρας του. «Πιθανότατα τους τελευταίους», είπε στα «Π», αλλά ο υπογράφων δεν το... δένει.
«Αυτή τη φορά δεν πάω ως αουτσάιντερ»
Ενα πολύ µικρό τατουάζ πέντε κύκλων στο χέρι, που δεν έχει µήνα που το έφτιαξε, είναι πολύτιµο για τη ∆ώρα Γκουντούρα, που µάλιστα στα «Π» τόνισε ότι «δεν είµαι φαν». Τη ∆ευτέρα θα πάρει µέρος στη σπάθη.
Είναι µια κι έξω, µια τρέλα που κρατά µία µέρα, λες και είναι εφορευτική επιτροπή στις εκλογές, αλλά «εµείς το έχουµε συνηθίσει», όπως είπε, ενώ σχολίασε πως «δεν είναι µία ηµέρα, αλλά ένα άθροισµα πολλών ηµερών». Η ίδια, που το µεγαλύτερο µέρος της Ολυµπιάδας (δηλαδή του ολυµπιακού κύκλου) ήταν στην πρώτη πεντάδα της παγκόσµιας κατάταξης, έχει την επίγνωση ότι «αυτήν τη φορά δεν πάω ως αουτσάιντερ, όπως στο Τόκιο, αλλά ως φαβορί».
Ωστόσο, τα νοκ άουτ σε κάθε γύρο είναι εχέγγυο εκπλήξεων, µε την 27χρονη ξιφοµάχο να δείχνει ήρεµη και έτοιµη για όλα.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ