Με χειροκρότηματα αλλά και τη λυπη ζωγραφισμένη στα προσωπα τους αποχαιρετισαν τον κορυφαίο φιλόσοφο Χρήστο Γιανναρά εκατοντάδες φίλοι, συγγενείς, συνάδελφοι του ακαδημαϊκοί, παλαιοί φοιτητές του και αναγνώστες του, οι οποίοι παρέστησαν στην εξόδιο ακολουθία νωρίτερα στον ιερό ναό Αγίας Ειρήνης στο κέντρο της Αθήνας.

Μεταξύ άλλων βρέθηκαν εκεί οι βουλευτές Αθήνα Λινού, Νίνα Κασιμάτη και Χαράλαμπος Κατσιβαρδας, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο επί σειρά ετών γενικός επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής, ο Αλέξης παπαχελας, ο συγγραφέας Γιώργος Καραμπελιάς, ο καλλιτέχνης Γιάννης Ζουγανέλης και πλήθος εκπρόσωπων της εκκλησίας.

Άπαντες στάθηκαν στο έργο του κορυφαίου πανεπιστημιακού και την πρωτότυπη συμβολή του στη συνδεση της Ορθόδοξης πιστης με τη φιλοσοφία. Ο εκλιπών αφήνει πίσω του κύρια και αποθησαυρισμενη συγγραφική παρακαταθήκη.

Δείτε εικόνες από την κηδεία του Χρήστου Γιανναρά

giannaras_kideia_6_
giannaras_kideia_5_
giannaras_kideia_4_
giannaras_kideia_3_
giannaras_kideia_2_
giannaras_kideia_1_
giannaras_kideia_8_
giannaras_kideia_7_

Ποιος ήταν ο Χρήστος Γιανναράς

Ο Χρήστος Γιανναράς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών και ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς σύγχρονους Έλληνες καθηγητές φιλοσοφίας και συγγραφέας. Ο Χρήστος Γιανναράς υπήρξε υπότροφος του γερμανικού Ιδρύματος Υποτροφιών «Alexander von Humboldt Stiftung». Ήταν εκλεγμένο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων, καθώς επίσης και της Διεθνούς Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Επιστημών (Academie International des Sciences Humaines) (Βρυξέλλες).

Αρθρογραφούσε για την κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα μέσω τακτικής αρθρογραφίας στις εφημερίδες, Το Βήμα, παλαιότερα, επί 13 χρόνια, ενώ από το 1993 αρθρογραφούσε στην εφημερίδα Καθημερινή. Παράλληλα, έκανε τηλεοπτικές εμφανίσεις.

Παρακαταθήκη αφήνει πλούσιο συγγραφικό έργο με θεματολογία που σχετίζεται με την έρευνα των διαφορών ανάμεσα στην ελληνική και στην δυτικοευρωπαϊκή φιλοσοφία και ορθόδοξη χριστιανική παράδοση. Το βιβλίο του «Η ελευθερία του ήθους» θεωρείται ότι όρισε τον πυρήνα αυτού που αργότερα ονομάστηκε «νεορθοδοξία» και έχει χαρακτηριστεί «ο Μάης του ’68 στην Ορθόδοξη θεολογία και ηθική». Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 10 τουλάχιστον ευρωπαϊκές γλώσσες.