Το δημόσιο σύστημα Υγείας της χώρας μας, αλλά και το προνοιακό αντίστοιχο, δεν έχουν αφεθεί στην τύχη τους ούτε απαξιώνονται σκοπίμως από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, προκειμένου να προχωρήσει άρδην η ιδιωτικοποίησή τους, όπως ισχυρίζονται μυωπικά και μικροκομματικά όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Στο εξαιρετικό νέο βιβλίο του, με τίτλο “Παράδοξη Χώρα” (Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2024), ο διακεκριμένος Έλληνας καθηγητής Συγκριτικής Πολιτικής, Τάκης Παππάς, εξηγεί με πολύ ανάγλυφο και συναρπαστικό τρόπο το γεγονός ότι το προνοιακό σύστημα, συνεπώς και το δημόσιο σύστημα Υγείας της χώρας μας, έκαναν μεγάλα βήματα προς τα πίσω, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας των μνημονίων, σε αντίθεση με την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, χώρες οι οποίες διατήρησαν τα κύρια και τα ουσιαστικά στοιχεία του δικού τους κράτους πρόνοιας, καθώς σε εκείνες τις χώρες, στα τρία χρόνια που διήρκεσαν τα μνημόνια, κυριάρχησαν η συνεννόηση, η συναίνεση και η μετριοπάθεια. Στη χώρα μας, στα δέκα χρόνια των τριών μνημονίων, κυριάρχησαν, η πόλωση, η εχθροπάθεια, η μισαλλοδοξία και, φυσικά, ο άκρατος λαϊκισμός, με μπόλικα στοιχεία ευρωσκεπτικισμού ή/και αντίθεσης στις πολιτικές της Ε.Ε.

Μετά ήρθε η πανδημία. Ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης έχει δίκιο να φωνάζει σε κάθε ευκαιρία ότι “είναι ανισόρροπος εκείνος ο οποίος επιθυμεί την διάλυση και την αποδυνάμωση του ΕΣΥ της χώρας μας”, καθώς και ότι “εάν το ΕΣΥ δεν λειτουργούσε, τότε η κοινωνία ολόκληρη θα κατέρρεε”.

Γιατί τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ιδιαιτέρως ο ΣΥΡΙΖΑ, επιμένουν ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης απεργάζεται την αποδυνάμωση και την τελική ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ της χώρας μας; Πολύ απλά, για να ξεχάσουμε ότι αυτά τα κόμματα, ιδιαιτέρως ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, επί των ημερών των τριών μνημονίων στη χώρα μας, προκειμένου να επικρατήσει ο λαϊκισμός και η εχθροπάθεια.

Ποιος θα ξεχάσει το γεγονός ότι ήταν τα ως άνω κόμματα εκείνα τα οποία υπερθεμάτιζαν στις μεγάλες, διαρκείς και διαδοχικές μειώσεις στις τιμές των γενοσήμων φαρμακευτικών σκευασμάτων, συμφερόντων της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας ως επί το πλείστον, μειώσεις οι οποίες οδήγησαν εκατοντάδες παλαιά, δοκιμασμένα και πολύτιμα φαρμακευτικά σκευάσματα εκτός της ελληνικής αγοράς φαρμάκων;

Αποτέλεσμα είναι ο Άδωνις Γεωργιάδης να υποχρεωθεί τώρα να προχωρήσει σε σταθμισμένες αυξήσεις, ύψους 35% μεσοσταθμικά, στη εν λόγω κατηγορία φαρμακευτικών σκευασμάτων, προκειμένου οι ασφαλισμένοι είτε να βρουν εκ νέου το φάρμακό τους στην ελληνική αγορά φαρμάκων είτε να μην αποσυρθούν κι άλλα πολύτιμα γενόσημα από την αγορά.

Τουλάχιστον ο Άδωνις Γεωργίαδης είχε το σθένος να δηλώσει πρόσφατα ότι η μνημονιακή πολιτική της διαρκούς μείωσης των τιμών για τα γενόσημα είναι μία πολιτική η οποία απέτυχε παταγωδώς και δεν συνέβαλε στην επίτευξη των διακηρυγμένων στόχων της. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης πότε θα μιλήσουν συγκεκριμένα για εκείνες τις πολιτικές, άραγε;