Είναι από τις ιστορίες που νομίζει κανείς ότι έχουν θέση μόνο στο μυαλό κάποιου ευφάνταστου συγγραφέα. Μόνο που το συγκεκριμένο σενάριο, που -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- δεν φαίνεται να έχει αρχή, μέση και τέλος, δημιουργεί τόσα ερωτήματα, ώστε ουδείς μπορεί να απαντήσει αν είναι από αυτά που γράφει η ίδια η ζωή ή -για κάποιους άγνωστους, δικούς του λόγους- ο πρωταγωνιστής της ιστορίας αυτής.

*Διαβάστε ακόμα: Ο άνθρωπος χωρίς "ταυτότητα": Σοκαριστική ιστορία 45χρονου Έλληνα που είναι σαν να... φύτρωσε - Δεν μπορεί ούτε... φόρους να πληρώσει

Η περίεργη υπόθεση του ανθρώπου χωρίς ταυτότητα ή «αόρατου Έλληνα», όπως τον ονόμασαν οι δημοσιογράφοι, ήρθε πριν από λίγες ημέρες στο φως, μέσα από ένα δημοσίευμα του newsbomb.gr. Τελευταίες πληροφορίες της ιστοσελίδας αναφέρουν πως η Ασφάλεια αναζητά το παρελθόν του «Πέτρου» λαμβάνοντας καταθέσεις από ανθρώπους που τον έχουν αναγνωρίσει, ενώ ήδη έχουν σταλεί DNA και αποτυπώματα στη διεθνή δεξαμενή της Interpol.

Σημειώνεται ότι στα χέρια του ανθρώπου αυτού υπάρχει έγγραφο ειρηνοδίκη για σύνταξη ληξιαρχικής πράξης γέννησης, την οποία κατάφερε να αποκτήσει το 2014.

Στο έγγραφο η ειρηνοδίκης σημειώνει ότι «ο Πέτρος Κουτσούκης του Ευαγγέλου και της Βασιλικής γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιανουαρίου 1980». Ο ίδιος παραμένει χωρίς ιθαγένεια και το καλοκαίρι του 2024 εισέπραξε βροντερό «όχι» για την έκδοση ταυτότητας.


Δεν βρέθηκαν ποτέ

Η ιστορία του «αόρατου Έλληνα», καθώς και κάποιες αποσπασματικές μνήμες του ή συγκεκριμένοι εφιάλτες που τον βασανίζουν (τον κυνηγούν άνθρωποι με μαύρα), κατάφεραν να «ξεθάψουν» ακόμη και ξεχασμένες -για τους πολλούς- εξαφανίσεις μικρών αγοριών που συγκλόνισαν την Ελλάδα πριν από δεκαετίες.

Μία από αυτές, του 10χρονου Γιώργου Παρασκευόπουλου, τα ίχνη του οποίου χάθηκαν τον Ιούνιο του 1992 στο βουνό του χωριού Δήμητρα, στη Γορτυνία, κι έκτοτε δεν υπήρξε κανένα σημάδι ζωής του. Το ίδιο ισχύει και για την οικογένεια του 6χρονου Μιχάλη Μήτρου.

Συγγενής του αγοριού, που εξαφανίστηκε το 1985 από την περιοχή Νενίνος, κοντά στο Λεβίδι Αρκαδίας, το 2019 είχε κάνει έκκληση στο «Φως στο Τούνελ» να μιλήσουν όσοι γνώριζαν από το χωριό, γιατί «αν ζει, θα είναι ένα παιδί που δεν θα ξέρει από πού κατάγεται». Οι αδελφές του Μιχάλη θα κάνουν τεστ DNA προκειμένου να διαπιστώσουν αν ο «Πέτρος» είναι ο χαμένος αδελφός τους.

Τέσσερα χρόνια μετά τον Μιχάλη, το 1989, εξαφανίστηκε ο μικρός Νεκτάριος Κορδός στη Μεσσηνία. Σημειώνεται, τέλος, ότι το 1995, στην περιοχή Νούδημος στο Λεβίδι, είχαν εντοπιστεί ένα παιδικό κρανίο και οστά, που όμως δεν ταυτοποιήθηκαν ποτέ.


Η ιστορία που μένει μισή

Ο Πέτρος Κουτσούκης, όπως είναι το όνομα που φαίνεται να υιοθέτησε, δεν έχει την παραμικρή ανάμνηση πριν από την ηλικία των δέκα ετών, γύρω στο 1990. Αυτό που θυμάται είναι να βρίσκεται, ξημερώματα με βροχή, μόνος σε ένα λεωφορείο των ΚΤΕΛ από Καλαμάτα προς Αθήνα, με τον εισπράκτορα να του φωνάζει: «Ε, Κουτσοπέτρο, πού πηγαίνεις;».

Ο άνθρωπος-φάντασμα δεν έχει ταυτότητα, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ ή τραπεζικό λογαριασμό. Έχει μία κόρη δέκα ετών, ωστόσο, δεν μπορεί να την αναγνωρίσει. Νευρολόγοι δημόσιων νοσοκομείων κατέληξαν ότι δεν έχει κάποιο παθολογικό πρόβλημα. Η διάγνωση είναι «αναφερόμενη αμνησία λειτουργικού χαρακτήρα».

Άνθρωποι που είχαν εργαστεί μαζί του πριν από τρεις δεκαετίες στο Νοσοκομείο Καλαμάτας έκαναν λόγο για έναν καλό άνθρωπο, που εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει ίχνη. Οι παλιοί συνάδελφοί του είπαν πως ο ίδιος τους είχε πει ότι ήταν υιοθετημένος στη Μεσσήνη από δύο ηλικιωμένους.


Χωρίς όνομα και πρόσωπο

Απορίας άξιο παραμένει το γεγονός ότι στις τηλεοπτικές συνεντεύξεις του δεν θέλει να δείξει το πρόσωπό του, κάτι που δεν συνάδει με άνθρωπο που εναγωνίως αναζητά την ταυτότητα και τις ρίζες του, ενώ κάποιες αντιφάσεις στα λεγόμενά του δεν έχουν μέχρι στιγμής εξηγηθεί.

Ο ίδιος σε δηλώσεις του στο «Live News» υποστήριξε ότι δεν θυμάται ούτε την εποχή που εργαζόταν στο Νοσοκομείο Καλαμάτας (γύρω στο 1997), ωστόσο, ο νυν εργοδότης του είπε κάτι διαφορετικό: «Περίπου το 2006-07 πήγαμε με το συνεργείο μου για δουλειά στην Καλαμάτα. Όταν φτάσαμε και περάσαμε από το Νοσοκομείο Καλαμάτας, ο Πέτρος μού είπε ότι δούλευε όταν φτιαχνόταν το κτίριο. Όταν είδε τον Πέτρο ένας εργολάβος από άλλο συνεργείο, μου είπε ότι έμοιαζε πολύ με έναν Αλβανό που δούλευε σε άλλο συνεργείο της περιοχής».

Στον εργοδότη του είπε ακόμη ότι ζούσε στην Καλαμάτα και τη Μεσσήνη και ότι έμεινε για ένα διάστημα σε μοναστήρι. Θυμήθηκε, επίσης, ότι ζούσε στο δάσος κοντά σε μια παιδική κατασκήνωση, έτρωγε από τα σκουπίδια και τα άλλα παιδιά του πετούσαν πέτρες.

«Μου είπε ακόμη ότι πίστευε πως η μητέρα του είχε πεθάνει στη γέννα, ο πατέρας του ήταν ναυτικός, τον μεγάλωσε μία ηλικιωμένη γυναίκα σε ένα χωριό του Ταϋγέτου και μετά το μεγάλο σεισμό της Καλαμάτας (το 1986) αυτός ξεκίνησε να περιπλανιέται σε διάφορα μέρη», πρόσθεσε ο εργοδότης του.

Μια άλλη μαρτυρία στο «Live News» θόλωσε τα νερά. Μάρτυρας είπε ότι ο Πέτρος μπορεί να είναι ένα παιδί με το οποίο μεγάλωσε μαζί σε ένα χωριό της Αλβανίας κι εξαφανίστηκε στα 17-18 του. Ισχυρίστηκε πως το όνομα Πέτρος Κουτσούκης το χρησιμοποιούσε από τότε προκειμένου να βρει δουλειά στην Ελλάδα. Η μαρτυρία δεν επιβεβαιώθηκε, αφού κάτοικοι της Κλεισούρας δήλωσαν ότι δεν θυμούνται κάποια εξαφάνιση 17χρονου αγοριού τη δεκαετία του ’90.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d4b68sfno5mh)
*Δημοσιεύθηκε στην Ontime