Πατέρας Αντώνιος: Οι καταγγελίες σε βάρος της Κιβωτού είναι καθοδηγούμενες - Δεν υπήρχαν καταναγκαστικές εργασίες, αυτά είναι στη σφαίρα της φαντασίας
Τι είπε στην απολογία του
«Καταναγκαστικές εργασίες και τιμωρίες είναι κόντρα στις αξίες της Κιβωτού» είπε ο πατέρας Αντώνιος στην απολογία του, κάνοντας λόγο για «καθοδηγούμενες καταγγελίες»
Βασω Παλαιου
Με την απολογία του πατέρα Αντώνιου συνεχίστηκε σήμερα η δίκη για τις καταγγελίες για τις σωματικές κακοποιήσεις στην Κιβωτό του Κόσμου στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών. Ο ιερέας χαρακτήρισε την Κιβωτό «ασφαλές καταφύγιο» για τα παιδιά και αρνήθηκε πως υπήρχε οποιαδήποτε κακοποίηση τους όπως καταναγκαστικές εργασίες και τιμωρίες.
Η δίκη έχει αρχίσει από τον περασμένο Μάιο και το δικαστήριο πλέον έχει φτάσει στο κρίσιμο στάδιο των απολογιών των κατηγορουμένων.
Στο εδώλιο των κατηγορουμένων εκτός από τον πατέρα Αντώνιο κάθονται ακόμα επτά πρώην εργαζόμενοι στην Κιβώτο, έξι άνδρες και μία γυναίκα, οι οποίοι φέρονται να εμπλέκονται σε συγκεκριμένα περιστατικά τα οποία έχουν καταγγελθεί από τα παιδιά.
Ο ιερέας κατά την έναρξη της απολογίας του άρχισε την απολογία του εξιστορώντας την ιστορία της Κιβωτού του Κόσμου.
«Είμαι ο εμπνευστής της Κιβωτού του Κόσμου. Είμαι ιερέας και το 1998 διορίστηκα στην Ακαδημία Πλάτωνος. Μου έκανε εντύπωση πως υπήρχαν παιδιά παραβατικά που δεν πήγαιναν σχολείο. Αυτό με παρακίνησε. Αποφάσισα να δημιουργήσουμε ομάδες μπάσκετ και ποδοσφαίρου προκειμένου να εντάξουμε αυτά τα παιδιά σε ένα χώρο που θα τα προστατέψει όπως είναι η ενορία. Πολλά παιδιά ήταν και σε συμμορίες στο Κολωνό, ο οποίος είχε υψηλή νεανική εγκληματικότητα. Η πλατεία, τα σκαλιά της εκκλησίας, ήταν το στέκι τους. Κατάλαβα ότι η ενορία μου είναι αυτή, ότι το ποίμνιο μου ήταν αυτό που ήταν απ´ έξω στα σκαλιά της εκκλησίας. Έλεγα ότι κάτι έπρεπε να γίνει. Εντάξαμε πολλά παιδιά στις ομάδες,τα οποία καταφέραμε μέσω του αθλητισμού να τα βάλουμε στο σχολείο. Η Κιβωτός είχε την έννοια του ασφαλούς καταφυγίου όπου θα μπορούσαν να ενταχθούν αυτά τα παιδιά και να προστατευτούν από όλους αυτούς τους κινδύνους.»
Το 2003 όπως είπε ο πατέρας Αντώνιος αποφασίστηκε να δημιουργηθεί η Κιβωτός του Κόσμου με την μορφή, της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης και μάλιστα το όνομα δόθηκε από τα παιδιά.
Όπως είπε αρχικά δημιούργησαν και ένα συσσίτιο όπου τα παιδιά αφού σχολούσαν πήγαιναν και διάβαζαν και έτρωγαν.
«Η Κιβωτός οργανώθηκε κατά τα πρότυπα της αστικής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης. Το πρώτο μέλημα ήταν η θεραπεία του τραύματος, που προσφέραμε σε πολύ μεγάλο βαθμό και κυρίως στα δύσκολα παιδιά. Σε βοηθάει όταν χάνεις το δρόμο σου να τον ξαναβρίσκεις…Χίλιες φορές έπεσες, χίλιες φορές σήκω» εξήγησε ο ιερέας στην απολογία του.
Όπως τόνισε στη συνέχεια αυτό που ήταν το μέλημα του ήταν να παρέμεινε ο πνευματικός της οργάνωσης.
«Δεν ήμουν κάποιος άνεργος εγώ ήμουν ιερέας και τελούσα καθημερινά τα ιερατικά μου καθήκοντα» είπε στους δικαστές ενώ πρόσθεσε πως τα τελευταία χρόνια τα οποία αφορούν και οι καταγγελίες, είχε υποβληθεί σε δύο χειρουργεία ενώ είχε και long covid.
«Ως ιερέας μου απέμενε λίγος χρόνος και τον προσέφερα στην Κιβωτό για συγκεκριμένα πράγματα, όπως να βλέπω τους ανθρώπους που ήθελαν να κάνουν μία δωρεά» είπε ο πατέρας Αντώνιος λέγοντας πως ήθελε να διαφυλάξει τον πνευματικό του ρόλο του, μένοντας μακριά από τα παιδαγωγικά καθήκοντα.
«Ο στόχος μου ήταν να βοηθήσω τα παιδιά να συγχωρέσουν τους άλλους και κυρίως τους γονείς τους» είπε ο πατέρας Αντώνιος, προσθέτοντας «τα παιδιά έφευγαν ανάλαφρα. Όποιος ήθελε έρχοταν στην εξομολόγηση, δεν υπήρχε επιβολή».
Για τις καταγγελίες των παιδιών ο πατέρας Αντώνιος είπε πως τα παιδιά αυτά ήταν αγανακτισμένα. «Όταν έρχεται ένα παιδί με εισαγγελική παραγγελία και κάποια με καταδικαστικές αποφάσεις, τι χρόνο είχα εγώ από 15 με 18 να κάνω τι; Το πρώτο μέλημα ήταν η θεραπεία του τραύματος. Το πρώτο πράγμα που φροντίζαμε να κάνουμε ήταν η επούλωση των πληγών. Η μεγάλη αγωνία ήταν αυτά τα παιδιά να επιλέξουν μία επαγγελματική ειδικότητα και να δουλέψουν τίμια όταν φύγουν από την Κιβωτό, να βγάλουν ένα μεροκάματο και να μην επιστρέψουν στους γονείς τους, που η Εισαγγελία τους έβγαλε ως ακατάλληλους. Ούτε εξαντλητικές εργασίες υπήρχαν, ούτε υποχρεωτικές, στο γεωργικό μας σχολείο, οποίος ήθελε βοηθούσε, συμμετείχε. Τα παιδιά είχαν ένα καταπληκτικό πρόγραμμα με εκδρομές, με ταξίδια. Τα φέρναμε σε επαφή με το θέατρο και τη μουσική. Αυτός ήταν λόγος και για τη δημιουργία του γεωργικού σχολείου, φέραμε σε επαφή τα παιδιά με τα ζώα και τη γη. Φύτευαν τα δικά τους λουλουδάκια, φυτά».
«Το παιδί μάθαινε να είναι υπεύθυνο» συνέχισε ο πατέρας Αντώνιος, προσθέτοντας «δεν υπήρχαν καταναγκαστικές εργασίες, είναι στη σφαίρα της φαντασίας όλα αυτά, μιλάνε για άλλα πράγματα όχι για την Κιβωτό.»
Για τις σωματικές κακοποιήσεις ο πατέρας Αντώνιος τόνισε: «Δεν θα μπορούσα εγώ να δώσω εντολή για ξυλοδαρμούς, έρχεται κόντρα στις αξίες και τις αρχές μας».
Επίσης, πρόσθεσε πως η δουλειά της Κιβωτού βραβεύτηκε επανειλημμένα από την Ακαδημία Αθηνών και άλλους. «Ο πρύτανης Θεσσαλίας ήρθε είδε τις εγκαταστάσεις μας στο Βόλο, του γεωργικού σχολείου και εντυπωσιάστηκε, είπε να φέρνουν τους φοιτητές για πρακτική εκεί».
«Παρόλη την αγάπη, την αυταπάρνηση που δίναμε για να στηρίξουμε αυτά τα παιδιά, δυστυχώς ο χαρακτήρας τους είχε διαμορφωθεί. Όλα ξεκίνησαν από την κλοπή στο Βόλο και τις παραβατικές πράξεις στην Καλαμάτας. Έγιναν ταυτόχρονα αυτά. Όλα αυτά τα παιδιά όταν έφυγαν,εγώ είχα την καλύτερη σχέση μαζί τους. Εγώ τα εξομολογούσα αυτά τα παιδιά. Η πιο εκστατική σχέση είναι να ανοίξει ο άλλος την κατάντια του» είπε ο ιερέας.
Για τον Α. έναν εκ των καταγγελλόντων, ο οποίος είχε εμπλακεί στο περιστατικό στο Βόλο, καταγγέλλοντας πως έπεσε θύμα ξυλοδαρμού, ο πατέρας Αντώνιος είπε «τον συνάντησα μετά την κλοπή. Μου ζήτησε να μιλήσουμε και τον παρακάλεσα, να τον βοηθήσουμε, να του βρούμε δουλειά. Συγκινήθηκε, μου είπε ευχαριστώ και μου είπε πως θα πάει στην μητέρα του. Η σχέση μου ήταν η καλύτερη. Αυτό με κάνει να πιστεύω πως αυτά τα παιδιά, καθοδηγήθηκαν από κάποιους, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τον χαρακτήρα τους και να μας οδήγησαν έξω από Κιβωτό.»
Πρόεδρος : Σας λέει κάτι ο ισχυρισμός ότι υπήρχαν χτυπήματα αλλά τα προκάλεσε ο ίδιος;
Κατηγορούμενος : Ήταν ένα παιδί που προκειμένου να επιβιώσει είχε μάθει χίλιους τρόπους και πράγματα.
Πρόεδρος : Θυμάστε εσείς ή οι άλλοι δύο κατηγορούμενοι να είχαν πει σε παιδαγωγούς πως χτύπησε μόνος του;
Κατηγορούμενος : Δεν θυμάμαι κάτι αλλά ξέρω πως κάτι πρακτικές τις συνήθιζε, ψέματα και υπερβολές.
«Αυτά ήταν τα παιδιά μας και τα γνωρίζαμε και τα ξέραμε. Σώσαμε επανειλημμένως παιδιά από φυλακές, από δικαστήρια, βοηθώντας αυτά τα παιδιά να σταθούν στα πόδια τους. Αυτά τα παιδιά, που εμείς ως κυματοθραύστης προστατεύαμε την κοινωνία, χρησιμοποιήθηκαν για να μας καταστρέψουν. Δεν έχουν καταλάβει τι έχουν κάνει, αυτός είναι ο χαρακτήρας τους. Εγώ τους συγχωρώ επειδή τα έχω μεγαλώσει. Έχω κοπιάσει, έχω δώσει το «είναι μου» και εγώ και η πρεσβυτέρα μου» είπε ο πατέρας Αντώνιος.
Στο δικαστήριο βρίσκεται για να παρακολουθήσει την απολογία του πατέρα Αντώνιου και η πρεσβυτέρα, Σταματία Γεωργαντή η οποία την περασμένη εβδομάδα κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης των κατηγορουμένων στην υπόθεση.
Η δίκη έχει αρχίσει από τον περασμένο Μάιο και το δικαστήριο πλέον έχει φτάσει στο κρίσιμο στάδιο των απολογιών των κατηγορουμένων.
Στο εδώλιο των κατηγορουμένων εκτός από τον πατέρα Αντώνιο κάθονται ακόμα επτά πρώην εργαζόμενοι στην Κιβώτο, έξι άνδρες και μία γυναίκα, οι οποίοι φέρονται να εμπλέκονται σε συγκεκριμένα περιστατικά τα οποία έχουν καταγγελθεί από τα παιδιά.
Ο ιερέας κατά την έναρξη της απολογίας του άρχισε την απολογία του εξιστορώντας την ιστορία της Κιβωτού του Κόσμου.
«Είμαι ο εμπνευστής της Κιβωτού του Κόσμου. Είμαι ιερέας και το 1998 διορίστηκα στην Ακαδημία Πλάτωνος. Μου έκανε εντύπωση πως υπήρχαν παιδιά παραβατικά που δεν πήγαιναν σχολείο. Αυτό με παρακίνησε. Αποφάσισα να δημιουργήσουμε ομάδες μπάσκετ και ποδοσφαίρου προκειμένου να εντάξουμε αυτά τα παιδιά σε ένα χώρο που θα τα προστατέψει όπως είναι η ενορία. Πολλά παιδιά ήταν και σε συμμορίες στο Κολωνό, ο οποίος είχε υψηλή νεανική εγκληματικότητα. Η πλατεία, τα σκαλιά της εκκλησίας, ήταν το στέκι τους. Κατάλαβα ότι η ενορία μου είναι αυτή, ότι το ποίμνιο μου ήταν αυτό που ήταν απ´ έξω στα σκαλιά της εκκλησίας. Έλεγα ότι κάτι έπρεπε να γίνει. Εντάξαμε πολλά παιδιά στις ομάδες,τα οποία καταφέραμε μέσω του αθλητισμού να τα βάλουμε στο σχολείο. Η Κιβωτός είχε την έννοια του ασφαλούς καταφυγίου όπου θα μπορούσαν να ενταχθούν αυτά τα παιδιά και να προστατευτούν από όλους αυτούς τους κινδύνους.»
Το 2003 όπως είπε ο πατέρας Αντώνιος αποφασίστηκε να δημιουργηθεί η Κιβωτός του Κόσμου με την μορφή, της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης και μάλιστα το όνομα δόθηκε από τα παιδιά.
Όπως είπε αρχικά δημιούργησαν και ένα συσσίτιο όπου τα παιδιά αφού σχολούσαν πήγαιναν και διάβαζαν και έτρωγαν.
«Η Κιβωτός οργανώθηκε κατά τα πρότυπα της αστικής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης. Το πρώτο μέλημα ήταν η θεραπεία του τραύματος, που προσφέραμε σε πολύ μεγάλο βαθμό και κυρίως στα δύσκολα παιδιά. Σε βοηθάει όταν χάνεις το δρόμο σου να τον ξαναβρίσκεις…Χίλιες φορές έπεσες, χίλιες φορές σήκω» εξήγησε ο ιερέας στην απολογία του.
Όπως τόνισε στη συνέχεια αυτό που ήταν το μέλημα του ήταν να παρέμεινε ο πνευματικός της οργάνωσης.
«Δεν ήμουν κάποιος άνεργος εγώ ήμουν ιερέας και τελούσα καθημερινά τα ιερατικά μου καθήκοντα» είπε στους δικαστές ενώ πρόσθεσε πως τα τελευταία χρόνια τα οποία αφορούν και οι καταγγελίες, είχε υποβληθεί σε δύο χειρουργεία ενώ είχε και long covid.
«Ως ιερέας μου απέμενε λίγος χρόνος και τον προσέφερα στην Κιβωτό για συγκεκριμένα πράγματα, όπως να βλέπω τους ανθρώπους που ήθελαν να κάνουν μία δωρεά» είπε ο πατέρας Αντώνιος λέγοντας πως ήθελε να διαφυλάξει τον πνευματικό του ρόλο του, μένοντας μακριά από τα παιδαγωγικά καθήκοντα.
«Ο στόχος μου ήταν να βοηθήσω τα παιδιά να συγχωρέσουν τους άλλους και κυρίως τους γονείς τους» είπε ο πατέρας Αντώνιος, προσθέτοντας «τα παιδιά έφευγαν ανάλαφρα. Όποιος ήθελε έρχοταν στην εξομολόγηση, δεν υπήρχε επιβολή».
Για τις καταγγελίες των παιδιών ο πατέρας Αντώνιος είπε πως τα παιδιά αυτά ήταν αγανακτισμένα. «Όταν έρχεται ένα παιδί με εισαγγελική παραγγελία και κάποια με καταδικαστικές αποφάσεις, τι χρόνο είχα εγώ από 15 με 18 να κάνω τι; Το πρώτο μέλημα ήταν η θεραπεία του τραύματος. Το πρώτο πράγμα που φροντίζαμε να κάνουμε ήταν η επούλωση των πληγών. Η μεγάλη αγωνία ήταν αυτά τα παιδιά να επιλέξουν μία επαγγελματική ειδικότητα και να δουλέψουν τίμια όταν φύγουν από την Κιβωτό, να βγάλουν ένα μεροκάματο και να μην επιστρέψουν στους γονείς τους, που η Εισαγγελία τους έβγαλε ως ακατάλληλους. Ούτε εξαντλητικές εργασίες υπήρχαν, ούτε υποχρεωτικές, στο γεωργικό μας σχολείο, οποίος ήθελε βοηθούσε, συμμετείχε. Τα παιδιά είχαν ένα καταπληκτικό πρόγραμμα με εκδρομές, με ταξίδια. Τα φέρναμε σε επαφή με το θέατρο και τη μουσική. Αυτός ήταν λόγος και για τη δημιουργία του γεωργικού σχολείου, φέραμε σε επαφή τα παιδιά με τα ζώα και τη γη. Φύτευαν τα δικά τους λουλουδάκια, φυτά».
«Το παιδί μάθαινε να είναι υπεύθυνο» συνέχισε ο πατέρας Αντώνιος, προσθέτοντας «δεν υπήρχαν καταναγκαστικές εργασίες, είναι στη σφαίρα της φαντασίας όλα αυτά, μιλάνε για άλλα πράγματα όχι για την Κιβωτό.»
Για τις σωματικές κακοποιήσεις ο πατέρας Αντώνιος τόνισε: «Δεν θα μπορούσα εγώ να δώσω εντολή για ξυλοδαρμούς, έρχεται κόντρα στις αξίες και τις αρχές μας».
Επίσης, πρόσθεσε πως η δουλειά της Κιβωτού βραβεύτηκε επανειλημμένα από την Ακαδημία Αθηνών και άλλους. «Ο πρύτανης Θεσσαλίας ήρθε είδε τις εγκαταστάσεις μας στο Βόλο, του γεωργικού σχολείου και εντυπωσιάστηκε, είπε να φέρνουν τους φοιτητές για πρακτική εκεί».
«Παρόλη την αγάπη, την αυταπάρνηση που δίναμε για να στηρίξουμε αυτά τα παιδιά, δυστυχώς ο χαρακτήρας τους είχε διαμορφωθεί. Όλα ξεκίνησαν από την κλοπή στο Βόλο και τις παραβατικές πράξεις στην Καλαμάτας. Έγιναν ταυτόχρονα αυτά. Όλα αυτά τα παιδιά όταν έφυγαν,εγώ είχα την καλύτερη σχέση μαζί τους. Εγώ τα εξομολογούσα αυτά τα παιδιά. Η πιο εκστατική σχέση είναι να ανοίξει ο άλλος την κατάντια του» είπε ο ιερέας.
Για τον Α. έναν εκ των καταγγελλόντων, ο οποίος είχε εμπλακεί στο περιστατικό στο Βόλο, καταγγέλλοντας πως έπεσε θύμα ξυλοδαρμού, ο πατέρας Αντώνιος είπε «τον συνάντησα μετά την κλοπή. Μου ζήτησε να μιλήσουμε και τον παρακάλεσα, να τον βοηθήσουμε, να του βρούμε δουλειά. Συγκινήθηκε, μου είπε ευχαριστώ και μου είπε πως θα πάει στην μητέρα του. Η σχέση μου ήταν η καλύτερη. Αυτό με κάνει να πιστεύω πως αυτά τα παιδιά, καθοδηγήθηκαν από κάποιους, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τον χαρακτήρα τους και να μας οδήγησαν έξω από Κιβωτό.»
Πρόεδρος : Σας λέει κάτι ο ισχυρισμός ότι υπήρχαν χτυπήματα αλλά τα προκάλεσε ο ίδιος;
Κατηγορούμενος : Ήταν ένα παιδί που προκειμένου να επιβιώσει είχε μάθει χίλιους τρόπους και πράγματα.
Πρόεδρος : Θυμάστε εσείς ή οι άλλοι δύο κατηγορούμενοι να είχαν πει σε παιδαγωγούς πως χτύπησε μόνος του;
Κατηγορούμενος : Δεν θυμάμαι κάτι αλλά ξέρω πως κάτι πρακτικές τις συνήθιζε, ψέματα και υπερβολές.
«Αυτά ήταν τα παιδιά μας και τα γνωρίζαμε και τα ξέραμε. Σώσαμε επανειλημμένως παιδιά από φυλακές, από δικαστήρια, βοηθώντας αυτά τα παιδιά να σταθούν στα πόδια τους. Αυτά τα παιδιά, που εμείς ως κυματοθραύστης προστατεύαμε την κοινωνία, χρησιμοποιήθηκαν για να μας καταστρέψουν. Δεν έχουν καταλάβει τι έχουν κάνει, αυτός είναι ο χαρακτήρας τους. Εγώ τους συγχωρώ επειδή τα έχω μεγαλώσει. Έχω κοπιάσει, έχω δώσει το «είναι μου» και εγώ και η πρεσβυτέρα μου» είπε ο πατέρας Αντώνιος.
Στο δικαστήριο βρίσκεται για να παρακολουθήσει την απολογία του πατέρα Αντώνιου και η πρεσβυτέρα, Σταματία Γεωργαντή η οποία την περασμένη εβδομάδα κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης των κατηγορουμένων στην υπόθεση.
