Επανήλθε στην Αθήνα το πρόβληµα της αστεγίας, που είχε αντιµετωπιστεί τα προηγούµενα χρόνια µετά το σοκ του πρώτου Μνηµονίου, τη διετία 2010-2012. Εκατοντάδες εξαθλιωµένοι, κυρίως τοξικοµανείς και ηλικιωµένοι µε ψυχολογικά προβλήµατα, ψάχνουν τα πιο απίθανα σηµεία της πόλης για να διανυκτερεύσουν, ενώ τη µέρα µαζεύονται στα συσσίτια, στο Πανεπιστήµιο, στην Αθηνάς, στο Μοναστηράκι, στην Οµόνοια, στην Αχαρνών, ή κατεβαίνουν στον Κολωνό και το Μεταξουργείο.

Αναζητώντας κανείς τις αιτίες αναζωπύρωσης του φαινοµένου, καταλαβαίνει ότι αυτές εντοπίζονται βασικά στη µεγάλη αλλαγή της Αθήνας. Οι εγκαταλελειµµένες πολυκατοικίες, τα γκρίζα νεοκλασικά, τα ερειπωµένα κτίρια, οι βρόµικες στοές, οι φοιτητικές εστίες και τα κατειληµµένα σπίτια ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Εχουν γίνει ξενοδοχεία, χώροι βραχυχρόνιας διαµονής, εστιατόρια, φιλοξενούν πολιτιστικές εκδηλώσεις ή έχουν µετατραπεί σε εργοτάξια, όπως στη Σταδίου, την Κοραή και τη Σανταρόζα. Επί σειρά ετών διέµεναν εκεί πολλοί άστεγοι, αποφεύγοντας το Πτωχοκοµείο. Πολλά από αυτά τα κτίρια είχαν ενεργά δίκτυα (κυρίως νερό και αποχέτευση), ενώ οι διαµένοντες προέβαιναν σε ρευµατοκλοπές από γειτνιάζουσες πολυκατοικίες.


Φωτογραφίες: Απογευματινή

Τα παλαιά ακίνητα

Στα Εξάρχεια, στα κατειληµµένα των οδών Μπουµπουλίνας, Μεσολογγίου, Εµµ. Μπενάκη, Σπ. Τρικούπη, Βαλτετσίου, Καλλιδροµίου, διέµεναν έως και 300 άτοµα κατά καιρούς. Στην πάλαι ποτέ Στοά του Βιβλίου, µε τις εισόδους από την Πανεπιστηµίου, την Πεσµαζόγλου και τη Σταδίου, όταν έκλεισαν όλα τα καταστήµατα το 2015-2016 ο χώρος έγινε ταυτόχρονα υπνωτήριο και αποχωρητήριο αστέγων.

Οµοίως, το νεοκλασικό αρχιτεκτονικής Τσίλερ δίπλα από το Ρεξ, ακόµη δύο µικρότερα παλαιά διώροφα πίσω στη Φειδίου και τα πρώην σινεµά στη Λυκούργου και την Αγίου Κωνσταντίνου αποτελούσαν τόπο διαµονής για άστεγους. ∆υο-τρεις από τις «καταλήψεις» των Εξαρχείων στην Ερεσού και την Ασκληπιού ενοικιάζονταν σε νεαρούς αλλοδαπούς, ενώ τα δωµάτια των φοιτητικών εστιών της Πατησίων και στην Πανεπιστηµιούπολη του Ζωγράφου εξακολουθούν σε αρκετές περιπτώσεις να λειτουργούν ως «ξενοδοχείο» και σηµεία διακίνησης ναρκωτικών.


Φωτογραφίες: Απογευματινή

Τα σημεία


Ολοι αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται πλέον στον δρόµο. Κοιµούνται, όπως διαπιστώσαµει από το ρεπορτάζ της «Κυριακάτικης Απογευµατινής», σε αυτές τις περιοχές:

1) στην Ερµού κάτω από την πλατεία Μοναστηρακίου και στην προέκτασή της στο αλσύλλιο προς την Πειραιώς,
2) πέριξ της πλατείας Βάθης,
3) στη Σατωβριάνδου, την Κουµουνδούρου, τη Μενάνδρου πίσω από το Εθνικό Θέατρο,
4) στην πλατεία Θεάτρου, την Αθηνάς και στον παράλληλο πεζόδροµο της Αιόλου,
5) στη Σταδίου, στην είσοδο της Τραπέζης της Ελλάδος και στην παλαιά Βουλή,
6) στο δασάκι του Θησείου
και 7) στον περίβολο του Αρχαιολογικού Μουσείου στην Πατησίων. 

Οσες προσπάθειες κι αν έχουν γίνει έως σήµερα, κατέληξαν στο κενό. Σχεδόν όλοι µπορούν να λάβουν επιδόµατα, να βρουν αµέσως δουλειά ή να αποκτήσουν πρόσβαση σε χώρο διαµονής. Παρά ταύτα έχουν καταγραφεί τα αντίθετα αποτελέσµατα.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι µέχρι τώρα:

α) δηµιουργήθηκε ο πρώτος Χώρος Εποπτευόµενης Χρήσης 12 θέσεων ενέσιµης ή/και εισπνεόµενης χρήσης στο κέντρο της Αθήνας,
β) ξεκίνησε τη λειτουργία του ένα Υπνωτήριο και Ανοιχτό Κέντρο Ηµέρας στο κέντρο της Αθήνας,
γ) δηµιουργήθηκε ο πρώτος Ξενώνας Μεταβατικής Φιλοξενίας Αστέγων Χρηστών ψυχοδραστικών ουσιών στο κέντρο της Αθήνας µε τη συνεργασία του ∆ήµου Αθηναίων, του ΟΚΑΝΑ και του ΚΕΘΕΑ,
δ) διευρύνθηκε το πλαίσιο χορήγησης της εισπνεόµενης ναλοξόνης και πλέον χορηγείται από επαγγελµατίες του χώρου, σώζοντας καθηµερινά ανθρώπινες ζωές
και ε) λειτουργούν 4 Κέντρα Ηµέρας στην Αττική.

Υπάρχει ελπίς; Μόνον ο εγκλεισµός σε ιδρύµατα και η περίθαλψη αυτών των ανθρώπων ως ασθενών και όχι ως πειραµατόζωων.

Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή