Με αφορμή τις πλημμύρες που έπληξαν την Ισπανία, και συγκεκριμένα τη Βαλένθια, και άφησαν πίσω τους τουλάχιστον 100 νεκρούς, μίλησε στα Παραπολιτικά 90,1 και στην εκπομπή «Στον αέρα», με τη Νίκη Λυμπεράκη, ο διευθυντής του Μετεωρολογικού Κέντρου της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (ΕΜΥ), Θοδωρής Κολυδάς.

*Διαβάστε ακόμα: Λιγοστές ελπίδες για επιζώντες στη Βαλένθια: 92 νεκροί, πέντε αγνοούμενοι και πολλές κατεστραμμένες περιουσίες από τις φονικές πλημμύρες - Σοκάρουν οι μαρτυρίες

«Το σύστημα που επηρέασε την περιοχή ήταν ένα αποκομμένο χαμηλό, το οποίο δεν μπορούσε να κινηθεί όπως γίνεται συνήθως από τα Δυτικά στα Ανατολικά, παρέμενε στάσιμο στην περιοχή αυτή. Το ανώτερο αυτό χαμηλό είχε πάρα πολύ ψυχρές και ασταθείς αέριες μάζες, οι οποίες ήρθαν σε αντίθεση με τις θερμές και υγρές αέριες μάζες που μετέφερε ο νοτιοανατολικός άνεμος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια ανάδευση στην ατμόσφαιρα και να προκληθούν αυτές οι έντονες βροχοπτώσεις στις οποίες βοήθησε πάρα πολύ η τοπογραφία της περιοχής. Η περιοχή της Βαλένθια έχει ένα μέσο υψόμετρο στα 600 μέτρα, το νερό κατέβηκε απότομα από τις ορεινές περιοχές και αυτόματα πλημμύρισε όλη την πεδινή περιοχή κοντά την Βαλένθια, με αποτέλεσμα ο ποταμός Τούρια να πλημμυρίσει για άλλη μια φορά και η διευθέτηση του ποταμού που είχε γίνει το ’64 να μην καταφέρει να διώξει το νερό στην περιοχή. Δεν είναι καθαρά μετεωρολογικό το φαινόμενο, είναι και υδρολογικό. Ό,τι είχε συμβεί στον Ιανό που είδαμε στο Μουζάκι να παρασύρονται τα νοσοκομεία και τα λοιπά, να φουσκώνει το ποτάμι, το ίδιο πράγμα έγινε και στη συγκεκριμένη περίπτωση στην Ισπανία. Το 1957 είχαμε ανάλογη κατάσταση με 81 νεκρούς στην περιοχή της Βαλένθια, έγιναν από την κυβέρνηση το ’64 διευθετήσεις του ποταμού, άλλαξε η κοίτη του, μετατοπίστηκε παρόλα αυτά το νερό ξαναθυμήθηκε την παλιά ροή που είχε και πλημμύρισε την περιοχή αυτή», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Κολυδάς.


Θοδωρής Κολυδάς: Δεν νομίζω ότι το φαινόμενο που έπληξε την Ισπανία έχει απόλυτη σύνδεση με την κλιματική κρίση

Ερωτηθείς αν το φαινόμενο που έπληξε την Ισπανία εντάσσεται στην κλιματική κρίση, απάντησε: «Δεν νομίζω, είναι ένα καθαρά καιρικό σύστημα αρκετά σύνηθες. Δεν νομίζω ότι έχει απόλυτη σύνδεση με την κλιματική κρίση. Το ότι σε κάποιες περιπτώσεις βλέπουμε τα αποτελέσματα των φαινομένων να γίνονται εντονότερα παίζει μεγάλο ρόλο και η αστικοποίηση κάποιων περιοχών. Δηλαδή τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά είχε πριν από 50 χρόνια και η περιοχή της Βαλένθιας αλλά και η περιοχή της Αθήνας ή για οποιαδήποτε πόλη γιατί η βροχή ακόμα και ίδια να είναι όταν δεν έχει διόδους να φύγει θα δημιουργήσει κάπου τραγικά αποτελέσματα».

Στην ερώτηση αν τα Λεκανοπέδια είναι περισσότερο ευάλωτα στα καιρικά φαινόμενα, απάντησε: «Το είδαμε το παράδειγμα στη Μάνδρα. Ο νοτιάς που ήρθε από τον Σαρωνικό, εμπλούτισε με υγρασία το εσωτερικό του Λεκανοπεδίου της Αττικής, συνάντησε τα βουνά και είχαμε τα τραγικά αποτελέσματα σε εκείνη την περίπτωση. Ανάλογες περιπτώσεις είχαμε στις 2 Νοεμβρίου του 1977 με 46 νεκρούς στην Αθήνα και στην υπόλοιπη χώρα. 6 Νοεμβρίου του 1961, 42 νεκροί στην Αθήνα. Συστήματα που ήρθανε από την Ιταλία με τους νοτιάδες προκάλεσαν δύσκολες καταστάσεις για τον ελληνικό χώρο. Τα Λεκανοπέδια είναι πολύ πιο δύσκολα και ειδικά στην περίπτωση της Αττικής υπάρχουν περιοχές που είναι πολύ πιο ευάλωτες. Περιοχές που βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, όπως το Μοσχάτο που πλημμυρίζει αρκετά εύκολα και άλλες περιοχές της Αττικής. Το ζητούμενο στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι αν υπάρξει κατάλληλο μήνυμα 112 και προειδοποίηση, ο κόσμος πρέπει να το λαμβάνει υπόψη του. Θα πρέπει να εμπιστευτούμε την πολιτεία και άμεσα να λαμβάνουμε τα σήματα, διότι η Μετεωρολογική Υπηρεσία της Ισπανίας προχθές από τα ξημερώματα άλλαξε το συναγερμό, από πορτοκαλί τον έκανε κόκκινο, όμως ο μηχανισμός της Πολιτικής Προστασίας συνεδρίασε ώρες μετά για να βγει το 112».

Τέλος, ερωτηθείς αν οι υποδομές που έχουμε μπορούν να αντέξουν τη ραγδαιότητα των φαινομένων, απάντησε: «Το θέμα θα πρέπει να αναθεωρείται συνέχεια. Μετά τον Ιανό, αναθεωρήθηκαν πολύ οι περίοδοι επαναφοράς των έντονων βροχοπτώσεων, καταλάβαμε με τους περισσότερους σταθμούς που μπήκαν ότι το φαινόμενο αυτό είχε μια περίοδο επαναφοράς στα 150 χρόνια δηλαδή αλλάζουν τα δεδομένα. Ο σχεδιασμός έχει γίνει με παλιά δεδομένα, οπότε πρέπει να αναθεωρούνται. Πάρα πολλές φορές επικαλούμαστε την κλιματική κρίση, την κλιματική αλλαγή για να διώξουμε από πάνω μας τις ίδιες μας τις ευθύνες σαν πολίτες. Δεν τονίζουμε ότι φταίνε τα καμένα δάση, δεν τονίζουμε ότι φταίνε τα μπαζωμένα ρέματα και δίνουμε αορίστως πολλές φορές το αίτιο στο ίδιο το φαινόμενο που προκαλεί η πλημμύρα. Οι ευθύνες βαρύνουν όλους μας και πρέπει η πολιτεία κάθε τόσο να αναθεωρεί τα σχέδια και να γίνεται ένας καινούργιος σχεδιασμός για να μπορούν να διευθετηθούν κάποιες δύσκολες καταστάσεις. Θα φέρω σαν παράδειγμα την περίπτωση της Αθήνας, είδαμε με 30 χιλιοστά βροχή στις 11 Σεπτεμβρίου να πλημμυρίζει η Αθήνα σε μισή ώρα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν κάποια έργα στον Λυκαβηττό, κάποια έργα στο Σύνταγμα και στην Αμαλίας. Θέλει πολλή δουλειά, δουλειά που πρέπει να γίνεται κάτω από τους δρόμους για να μπορέσει να λειτουργήσει το σύστημα το απορροών των υδάτων και της διευθετήσεως του νερού σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις».