Η πρώτη Ελληνίδα μαραθωνοδρόμος εξομολογείται: "Είχα μια τρέλα να τρέχω, με δύο προπονήσεις αποφάσισα να κάνω Μαραθώνιο"
Τι είπε
«Μου άρεσαν οι μεγάλες αποστάσεις», ανέφερε η πρώτη Ελληνίδα που έτρεξε στον κλασικό Μαραθώνιο
Για την εμπειρία της και το πώς αποφάσισε να τρέξει στον Μαραθώνιο μίλησε η Ζωζώ Χριστοδούλου, η πρώτη Ελληνίδα μαραθωνοδρόμος, συμμετέχουσα στον κλασικό Μαραθώνιο, στην ΕΡΤ1. «Εκείνη την εποχή άκουγα διάφορα γιατί ήταν η εποχή τελείως διαφορετική, δεν ήταν το να κάνει κάποια αθλητισμό», επεσήμανε.
Όπως είπε «η πρώτη γυναίκα που έτρεξε ήταν το 1967 και την τράβηξαν να την βγάλουν έξω. Γιατί; Γιατί αυτό το αγώνισμα είναι πολύ βαρύ για τις γυναίκες», ενώ ανέφερε για την ίδια πως ήταν αθλήτρια, σημειώνοντας πως «έκανα πρωταθλητισμό έτρεχα 800 – 1500 μέτρα, μου άρεσαν οι μεγάλες αποστάσεις. Να το πω ότι είχα μια τρέλα να τρέχω. Αυτό με γέμιζε και ήθελα πάντα να τρέξω αυτή την απόσταση. Έτσι και έγινε και αποφάσισα εκεί με δύο μόνο προπονήσεις για μαραθώνιο».
Ερωτηθείσα για το πώς ένιωσε την πρώτη φορά στο στάδιο, κατά τον τερματισμό, είπε:
«Είναι μια μοναδική εμπειρία. Σε συνεπαίρνει όλη εκείνη την ώρα που έφθαναν στο στάδιο. Ακούς το όνομά σου εκείνη την ώρα. Το στάδιο να χειροκροτεί. Και ώσπου να διανύσω τα 100 μέτρα που φτάνεις εκεί, στον τερματισμό που είναι μέσα στο στάδιο, κάπου λιγάκι σα χαμένη, μπορώ να πω ότι ήμουν ευτυχισμένη που κατάφερα να να το κάνω αυτό το πράγμα».
Για το τι σκεφτόταν σε όλη τη διαδρομή, σαν η πρώτη γυναίκα που την έκανε, η κ. Χριστοδούλου εξομολογήθηκε:
«Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να πω ότι κουράστηκα ιδιαίτερα γιατί δεν υπήρχε στο μυαλό μου να βγω μπροστά».
Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d5gsvukcggk9)
Όπως είπε «η πρώτη γυναίκα που έτρεξε ήταν το 1967 και την τράβηξαν να την βγάλουν έξω. Γιατί; Γιατί αυτό το αγώνισμα είναι πολύ βαρύ για τις γυναίκες», ενώ ανέφερε για την ίδια πως ήταν αθλήτρια, σημειώνοντας πως «έκανα πρωταθλητισμό έτρεχα 800 – 1500 μέτρα, μου άρεσαν οι μεγάλες αποστάσεις. Να το πω ότι είχα μια τρέλα να τρέχω. Αυτό με γέμιζε και ήθελα πάντα να τρέξω αυτή την απόσταση. Έτσι και έγινε και αποφάσισα εκεί με δύο μόνο προπονήσεις για μαραθώνιο».
Ερωτηθείσα για το πώς ένιωσε την πρώτη φορά στο στάδιο, κατά τον τερματισμό, είπε:
«Είναι μια μοναδική εμπειρία. Σε συνεπαίρνει όλη εκείνη την ώρα που έφθαναν στο στάδιο. Ακούς το όνομά σου εκείνη την ώρα. Το στάδιο να χειροκροτεί. Και ώσπου να διανύσω τα 100 μέτρα που φτάνεις εκεί, στον τερματισμό που είναι μέσα στο στάδιο, κάπου λιγάκι σα χαμένη, μπορώ να πω ότι ήμουν ευτυχισμένη που κατάφερα να να το κάνω αυτό το πράγμα».
Για το τι σκεφτόταν σε όλη τη διαδρομή, σαν η πρώτη γυναίκα που την έκανε, η κ. Χριστοδούλου εξομολογήθηκε:
«Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να πω ότι κουράστηκα ιδιαίτερα γιατί δεν υπήρχε στο μυαλό μου να βγω μπροστά».