Ο Δήμος Ζωγράφου επ' αφορμή της συμπλήρωσης 51 ετών από την αιματοβαμμένη εξέγερση του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβριο του '73 τίμησε τρεις από τους νεκρούς εκείνων των ημερών. Πιο συγκεκριμένα ανήμερα της 51ης επετείου στις 17 Νοεμβρίου, εψάλη επιμνημόσυνη δέηση στο κοιμητήριο του Ζωγράφου, εκεί όπου βρίσκονται θαμμένοι ο Δημήτρης Θεοδώρας, ο Διομήδης Κομνηνός και ο Μιχάλης Μυρογιάννης. Αμέσως μετά έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Θεόδωρος Παπαγιάννης.

 «Κάθε 17 του Νοέμβρη η σκέψη μας και η καρδιά μας γυρίζει στον ξεσηκωμό των φοιτητών, της νεολαίας και του ελληνικού λαού κατά της δικτατορίας των Συνταγματαρχών, που από τον Απρίλιο του 1967 κατέλυσε τους δημοκρατικούς θεσμούς, τα πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών και επιδόθηκε σε συλλήψεις, βασανιστήρια και φυλακίσεις χιλιάδων αγωνιστών απ’ τους οποίους πολλοί και πολλές έμειναν με ανεξίτηλα τα σημάδια πάνω τους ή οδηγήθηκαν στο θάνατο...», ανέφερε μεταξύ άλλων στην ομιλία της η δήμαρχος Ζωγράφου Τίνα Καφατσάκη.

Δημήτρης Θεοδώρας

Ο Δημήτρης Θεοδώρας ήταν το μικρότερο σε ηλικία θύμα της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973. Το μεσημέρι της 17ης Νοεμβρίου, ο 5,5 ετών τότε Δημήτρης μαζί με τη μητέρα του διέσχιζαν τη διασταύρωση της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας με τη λεωφόρο Παπάγου στου Ζωγράφου, όταν τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά στρατιωτικής περιπόλου, η οποία είχε πιθανότατα επικεφαλής αξιωματικό τον ίλαρχο Σπυρίδωνα Σταθάκη του Κέντρου Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένών και βρισκόταν ακροβολισμένη στο λόφο του Αγίου Θεράποντος. Ο Δημήτρης Θεοδώρας κατέληξε επιτόπου και όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Παίδων ήταν πλέον αργά, καθώς διαπιστώθηκε απλά ο θάνατός του.

Διομήδης Κομνηνός

Ο Διομήδης Κομνηνός είναι ένας από τους πρώτους χρονικά νεκρός της εξέγερσης. Το βράδυ της Παρασκευής 16 Νοεμβρίου 1973 μεταξύ 21:30 και 21:45 ο τότε 17χρονος Κομνηνός ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ & Μάρνη, τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έριξαν εναντίον του άνδρες της φρουράς του Υπουργείου δημοσίας Τάξεως. Σύμφωνα με μαρτυρίες επρόκειτο για εν ψυχρώ εκτέλεση. Ο Κομνηνός μεταφέρθηκε στον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο). Η αναγνώριση του έγινε από τον πατέρα του τη Δευτέρα 18 Νοεμβρίου στο νεκροτομείο που τότε βρισκόταν στην οδό Μασσαλίας.

Μιχάλης Μυρογιάννης

Ο Μιχάλης Μυρογιάννης, τότε 20 ετών, το μεσημέρι της Κυριακής 18 Νοεμβρίου ενώ βάδιζε στη διασταύρωση Πατησίων και Στουρνάρη εκτελέστηκε εν ψυχρώ δεχόμενος μία σφαίρα στο κεφάλι από τον τότε συνταγματάρχη Νικόλαο Ντερτιλή. Ο Μυρογιάννης μεταφέρθηκε αρχικά στον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών σε κωματώδη κατάσταση και ακολούθως στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών - νυν Γενικό Κρατικό Αθηνών όπου και κατέληξε αυθημερόν.

Στις 30 Δεκεμβρίου 1975 ο Ντερτιλής καταδικάστηκε από το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών σε ισόβια κάθειρξη και διαρκή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για τη δολοφονία του  Μιχάλη Μυρογιάννη. Η καταδίκη του στηρίχθηκε στη μαρτυρία του οδηγού του. «Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», είχε πει στην κατάθεσή του ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης, και συνέχισε: «Μετά το φόνο, ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: "Με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"»...