Βόλος: Ραγίζει καρδιές ο μπαμπάς της 20χρονης Σταυρούλας - "Εσύ θα χαρίσεις ζωή, εμείς απλά θα κάνουμε αυτό που ήθελες"
Ανείπωτη θλίψη στον Βόλο
"Εσύ, αγάπη μου, θα δώσεις τα οργανάκια σου σε άλλα παιδάκια για να ζήσουν, μωρό μου, εσύ θα χαρίσεις ζωή, εσύ μας έδειξες τον δρόμο, εμείς απλά θα κάνουμε αυτό που ήθελες", γράφει στην ανάρτησή του ο πατέρας της Σταυρούλας
Ο Βόλος θρηνεί για τον θάνατο της 20χρονης Σταυρούλας, η οποία νοσηλευόταν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας, με την οικογένειά της, σύμφωνα με το magnesianews.gr, να παίρνει την απόφαση να δωρίσει τα όργανά της και να χαρίσει μέσω εκείνης ζωή σε άλλα παιδιά.
Ο πατέρας της 20χρονης, πρόεδρος των οργανωμένων της Νίκης Βόλου «Blue Angels 1994 “Β. Κωστής”», ραγίζει καρδιές με την ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα.
«Συγγνώμη, μωρό μου, που ο μπαμπάκας κλαίει και δεν μπορεί να κοιμηθεί», γράφει σε ανάρτησή του στα social media, εκφράζοντας τη συντριβή του.
«Εμείς όλοι είμαστε ένα τίποτα μπροστά στο μεγαλείο σου, ψυχούλα μου, εσύ, αγάπη μου, θα δώσεις τα οργανάκια σου σε άλλα παιδάκια για να ζήσουν, μωρό μου, εσύ θα χαρίσεις ζωή, εσύ μας έδειξες τον δρόμο, εμείς απλά θα κάνουμε αυτό που ήθελες», προσθέτει ο μπαμπάς της Σταυρούλας.
«Μωράκι μου, αγγελάκι μου, τι μας έκανες, καρδούλα μου, έφυγες πολύ νωρίς, μωρό μου, ήσουν ένα αγγελάκι, ψυχούλα και τώρα έγινες Αγία.
Πάλεψες, ψυχούλα μου, να ζήσεις 20 ολόκληρα χρόνια, ξέρω, μωράκι μου, κουράστηκες σε αυτό το βρομόκοσμο που ζούμε, γεμάτο μίσος, κακία! Εσύ, αγάπη μου, τώρα θα πας σε ένα μέρος που θα είναι γεμάτο ευτυχία, γεμάτο με λουλουδάκια και θα κάνεις ό,τι δεν μπόρεσες να κάνεις σε αυτόν τον κόσμο. Είμαι σίγουρος ότι θα είσαι πολύ ευτυχισμένη και εκεί που θα πας, μωρό μου. Συγγνώμη, μωρό μου, που ο μπαμπάκας κλαίει και δεν μπορεί να κοιμηθεί, συγγνώμη αν σε πλήγωσα κάποιες φορές, μωρό μου.
Σ' ευχαριστώ πολύ, καρδούλα μου, γιατί μάθαμε πολλά από σένα! Εμείς όλοι είμαστε ένα τίποτα μπροστά στο μεγαλείο σου, ψυχούλα μου, εσύ, αγάπη μου, θα δώσεις τα οργανάκια σου σε άλλα παιδάκια για να ζήσουν, μωρό μου, εσύ θα χαρίσεις ζωή, εσύ μας έδειξες τον δρόμο, εμείς απλά θα κάνουμε αυτό που ήθελες.
Αν υπάρχει Θεούλης, αν υπάρχει η Παναγίτσα, θέλω να τους παρακαλέσω τώρα που θα κοιμηθείς μια για πάντα να σε προσέχουν και θέλω να σε σκεπάζουν το βράδυ να μην κρυώνεις, έτσι σε σκέπαζε ο μπαμπάκας κάθε βράδυ γιατί δεν ήθελα να κρυώνεις! Σ’ αγαπάμε πολύ πολύ πολύ, να μας περιμένεις, μωρό μου, όταν έρθουμε, γιατί εκεί κανείς δεν θα μας ξαναχωρίσει. Μαμάκα, Μπαμπάκας, Γιαννάκης.
Καλό ταξίδι, μωρό μου».
Ο πατέρας της 20χρονης, πρόεδρος των οργανωμένων της Νίκης Βόλου «Blue Angels 1994 “Β. Κωστής”», ραγίζει καρδιές με την ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα.
«Συγγνώμη, μωρό μου, που ο μπαμπάκας κλαίει και δεν μπορεί να κοιμηθεί», γράφει σε ανάρτησή του στα social media, εκφράζοντας τη συντριβή του.
«Εμείς όλοι είμαστε ένα τίποτα μπροστά στο μεγαλείο σου, ψυχούλα μου, εσύ, αγάπη μου, θα δώσεις τα οργανάκια σου σε άλλα παιδάκια για να ζήσουν, μωρό μου, εσύ θα χαρίσεις ζωή, εσύ μας έδειξες τον δρόμο, εμείς απλά θα κάνουμε αυτό που ήθελες», προσθέτει ο μπαμπάς της Σταυρούλας.
H συγκινητική ανάρτηση του πατέρα της Σταυρούλας
«Μωράκι μου, αγγελάκι μου, τι μας έκανες, καρδούλα μου, έφυγες πολύ νωρίς, μωρό μου, ήσουν ένα αγγελάκι, ψυχούλα και τώρα έγινες Αγία.Πάλεψες, ψυχούλα μου, να ζήσεις 20 ολόκληρα χρόνια, ξέρω, μωράκι μου, κουράστηκες σε αυτό το βρομόκοσμο που ζούμε, γεμάτο μίσος, κακία! Εσύ, αγάπη μου, τώρα θα πας σε ένα μέρος που θα είναι γεμάτο ευτυχία, γεμάτο με λουλουδάκια και θα κάνεις ό,τι δεν μπόρεσες να κάνεις σε αυτόν τον κόσμο. Είμαι σίγουρος ότι θα είσαι πολύ ευτυχισμένη και εκεί που θα πας, μωρό μου. Συγγνώμη, μωρό μου, που ο μπαμπάκας κλαίει και δεν μπορεί να κοιμηθεί, συγγνώμη αν σε πλήγωσα κάποιες φορές, μωρό μου.
Σ' ευχαριστώ πολύ, καρδούλα μου, γιατί μάθαμε πολλά από σένα! Εμείς όλοι είμαστε ένα τίποτα μπροστά στο μεγαλείο σου, ψυχούλα μου, εσύ, αγάπη μου, θα δώσεις τα οργανάκια σου σε άλλα παιδάκια για να ζήσουν, μωρό μου, εσύ θα χαρίσεις ζωή, εσύ μας έδειξες τον δρόμο, εμείς απλά θα κάνουμε αυτό που ήθελες.
Αν υπάρχει Θεούλης, αν υπάρχει η Παναγίτσα, θέλω να τους παρακαλέσω τώρα που θα κοιμηθείς μια για πάντα να σε προσέχουν και θέλω να σε σκεπάζουν το βράδυ να μην κρυώνεις, έτσι σε σκέπαζε ο μπαμπάκας κάθε βράδυ γιατί δεν ήθελα να κρυώνεις! Σ’ αγαπάμε πολύ πολύ πολύ, να μας περιμένεις, μωρό μου, όταν έρθουμε, γιατί εκεί κανείς δεν θα μας ξαναχωρίσει. Μαμάκα, Μπαμπάκας, Γιαννάκης.
Καλό ταξίδι, μωρό μου».
