ΣτΕ: Προσφυγές από Ομοσπονδίες και Σωματεία για το ζήτημα της τιμολόγησης του νερού
Τι ζητούν με τις προσφυγές
"Η ανάθεση στη ΡΑΑΕΥ αρμοδιοτήτων δημοσίου ελέγχου επί της τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης δεν είναι συνταγματικώς ανεκτή από τις διατάξεις των άρθρων 5 και 21 του Συντάγματος", αναφέρουν οι προσφεύγοντες στο ΣτΕ
Προσφυγές κατατέθηκαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, από έξι Ομοσπονδίες και Σωματεία, μεταξύ αυτών και εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ και από 20 κατοίκους από διάφορες περιοχές της Ελλάδας σχετικά με το ζήτημα της τιμολόγησης του νερού.
Οι προσφεύγοντες ζητούν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και αντίθετη στη Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομοθεσία η από 26.9.2024 κ.υ.α. για τον «καθορισμό των γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος, μέτρα βελτίωσης, διαδικασίες και μέθοδος ανάκτησης κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του».
Η προσβαλλόμενη, σύμφωνα με τους προσφεύγοντες, πλέον του ότι παραβιάζει την Ευρωπαϊκή οδηγία 2000/60/ΕΚ και την εσωτερική νομοθεσία, παραβιάζει και συνταγματικές διατάξεις, όπως είναι αυτές των άρθρων 5, 21, 25 και 106 του Συντάγματος.
Ακόμη, υποστηρίζουν ότι αποδυναμώνεται ο συνταγματικά επιβεβλημένος δημόσιος και δημοτικός έλεγχος τιμολόγησης της δημόσιας ζωτικής σημασίας υπηρεσίας, με συνέπεια «να προκαλείται αβεβαιότητα ως προς τη συνέχιση της παροχής τους υπό όρους δημόσιας υπηρεσίας, δηλαδή με ασφάλεια, καθολικότητα , υψηλή ποιότητα και προσιτή τιμή».
Εξάλλου, υπογραμμίζουν «η ανάθεση στη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) αρμοδιοτήτων δημοσίου ελέγχου επί της τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης δεν είναι συνταγματικώς ανεκτή από τις διατάξεις των άρθρων 5 και 21 του Συντάγματος».
Σημειώνεται ότι η πρώτη απόπειρα τιμολόγησής του, που έγινε επί ΣΥΡΙΖΑ προ επτά ετών, απέτυχε μετά από απόφαση που εξέδωσε το Δ’ Τμήματος του ΣτΕ (απόφαση 2519/2022), καθώς είχε ακυρώσει την κ.υ.α. του 2017 για την τιμολόγηση του νερού, ως αντίθετη στην Ευρωπαϊκή οδηγία 2000/60 και στην εθνική νομοθεσία (ν. 3199/2003 και π.δ. 51/2007).
Οι προσφεύγοντες ζητούν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και αντίθετη στη Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομοθεσία η από 26.9.2024 κ.υ.α. για τον «καθορισμό των γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος, μέτρα βελτίωσης, διαδικασίες και μέθοδος ανάκτησης κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του».
Τι υποστηρίζουν προσφέυγοντες στο ΣτΕ για την τιμολόγηση του νερού
Η προσβαλλόμενη, σύμφωνα με τους προσφεύγοντες, πλέον του ότι παραβιάζει την Ευρωπαϊκή οδηγία 2000/60/ΕΚ και την εσωτερική νομοθεσία, παραβιάζει και συνταγματικές διατάξεις, όπως είναι αυτές των άρθρων 5, 21, 25 και 106 του Συντάγματος.Ακόμη, υποστηρίζουν ότι αποδυναμώνεται ο συνταγματικά επιβεβλημένος δημόσιος και δημοτικός έλεγχος τιμολόγησης της δημόσιας ζωτικής σημασίας υπηρεσίας, με συνέπεια «να προκαλείται αβεβαιότητα ως προς τη συνέχιση της παροχής τους υπό όρους δημόσιας υπηρεσίας, δηλαδή με ασφάλεια, καθολικότητα , υψηλή ποιότητα και προσιτή τιμή».
Εξάλλου, υπογραμμίζουν «η ανάθεση στη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) αρμοδιοτήτων δημοσίου ελέγχου επί της τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης δεν είναι συνταγματικώς ανεκτή από τις διατάξεις των άρθρων 5 και 21 του Συντάγματος».
Σημειώνεται ότι η πρώτη απόπειρα τιμολόγησής του, που έγινε επί ΣΥΡΙΖΑ προ επτά ετών, απέτυχε μετά από απόφαση που εξέδωσε το Δ’ Τμήματος του ΣτΕ (απόφαση 2519/2022), καθώς είχε ακυρώσει την κ.υ.α. του 2017 για την τιμολόγηση του νερού, ως αντίθετη στην Ευρωπαϊκή οδηγία 2000/60 και στην εθνική νομοθεσία (ν. 3199/2003 και π.δ. 51/2007).