Σε νοσοκοµεία και γηροκοµεία ρίχνουν… δίχτυα οι αιρέσεις: Πώς προσηλυτίζουν τους πλέον ευάλωτους της κοινωνίας
Η «Απογευµατινή» ανοίγει τον φάκελο «αιρέσεις»
Με πρόσχηµα κάποια αµφίβολα θρησκευτικά ιδεώδη, οι επιτήδειοι παραπλανούν τον κόσµο, σπρώχνοντάς τους σε αιρέσεις
Αποµονωµένα και ευάλωτα άτοµα, που ψάχνουν εναγωνίως να πιαστούν από κάπου ή κάποιον, αποζητώντας απελπισµένα λίγη αγάπη και αποδοχή, είναι συνήθως τα «θηράµατα» που πέφτουν ευκολότερα στις παγίδες πονηρών και αδίστακτων ανθρώπων που θέλουν να τους εντάξουν σε αιρέσεις. Με πρόσχηµα κάποια αµφίβολα θρησκευτικά ιδεώδη, οι επιτήδειοι παραπλανούν εκατοµµύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσµο, σπρώχνοντάς τους σε σκοτεινά παραθρησκευτικά µονοπάτια.
Η «Απογευµατινή», µε αφορµή την είδηση ότι ο αστυνοµικός της Βουλής µε την αρρωστηµένη δράση µπορεί να ήταν ενταγµένος σε κάποια αίρεση (κάτι που αργότερα διαψεύστηκε σε όλους τους τόνους) ανοίγει τον φάκελο «αιρέσεις». Ειδικοί φωτίζουν τα σκοτεινά και άγνωστα µονοπάτια τους και αναλύουν το προφίλ εκείνων που έχουν στρατολογηθεί για να προσηλυτίσουν άτοµα, τάζοντάς τους µία ανέφελη και χωρίς προβλήµατα ζωή.
Οίκοι ευγηρίας ή νοσοκοµεία είναι µέρη όπου θα εισχωρήσουν αθόρυβα για να «µαγνητίσουν» ανθρώπους µε µειωµένες αντιστάσεις, πείθοντάς τους να τους εµπιστευτούν και φυσικά αποξενώνοντάς τους από το υπόλοιπο περιβάλλον.
Η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Νάσια Σκαµπαρδώνη ανέφερε ότι «µία αίρεση µπορεί να ελκύει την περιέργεια ενός ανθρώπου και ιδιαίτερα κάποιου που είναι ευάλωτος συναισθηµατικά, που ψάχνει να βρει λύσεις στα προβλήµατά του, που εναποθέτει τις ελπίδες του σε κάτι έξω από εκείνον και που ψάχνει την αποδοχή, την αγάπη και τη λύτρωση. Η θρησκευτική αίρεση, πρωτίστως, για να προσηλυτίσει προσφέρει µια είσοδο γεµάτη αγάπη και υποστήριξη ώστε να νιώσει ασφάλεια ένα υποψήφιο µέλος και να αφεθεί πλήρως. Αυτή η τεχνική στοχεύει συνήθως στην εξαρτητική σχέση που θέλουν να αναπτύξει το µέλος ώστε να µπορεί στη συνέχεια να χειραγωγηθεί πολύ πιο εύκολα».
Η κυρία Σκαµπαρδώνη τόνισε ότι χαρακτηριστικό των αιρέσεων είναι ο φανατισµός: «Συνεπώς αρχίζουν να αποµονώνουν τα µέλη ώστε να µην επηρεάζονται από εξωγενείς παράγοντες και για να γίνεται συνεχώς η απαραίτητη “πλύση εγκεφάλου” ώστε να εγκατασταθούν τα επιθυµητά µηνύµατα χωρίς αντιρρήσεις. Όταν πλέον εργαλειοποιηθεί πλήρως το µέλος, ο φόβος είναι αυτός που θα το κρατάει δέσµιο και θα υπακούει σε οτιδήποτε του ζητηθεί. Ένας άνθρωπος αποµονωµένος από όλους πλέον φοβάται µην τον διαγράψουν, η αγάπη δίδεται µε το σταγονόµετρο όταν ακολουθεί πιστά τους κανόνες, καθόλου αν κάνει λάθος και δυστυχώς, σε κάποιες περιπτώσεις επικίνδυνες, µπορεί και να απειλείται µέχρι και η ζωή του, αν δεν υπακούσει ή αν µιλήσει ή αν θελήσει να αποµακρυνθεί».
Η ψυχολόγος επέστησε την προσοχή σε όλους, συµβουλεύοντας τον κόσµο να κινείται όσο µπορεί ρεαλιστικά, να πιστεύει στον εαυτό του και να συνειδητοποιεί ότι δεν υπάρχει µαγική λύση στα προβλήµατά µας, αλλά χρειάζεται προσπάθεια από εµάς τους ίδιους: «Αν µας τάξουν έναν ιδανικό κόσµο, δεν είναι ρεαλιστικό σενάριο και σίγουρα η αγάπη δεν είναι ιδιοτελής, ούτε πιέζει, ούτε απειλεί, ούτε αποµονώνει, ούτε δίδεται µε όρους». Για τον ρόλο της ελληνικής εκκλησίας και τις ενέργειές της ώστε να προστατευτεί το ποίµνιο από τις αιρέσεις αναφέρθηκε ο πατήρ Ηλίας Μάκος, πρωτοπρεσβύτερος µε θεολογικές και νοµικές σπουδές, υπεύθυνος Αντιαιρετικής ∆ράσης Ιεράς Μητροπόλεως Παραµυθίας, Φιλιατών, Γηροµερίου και Πάργης. «Οι αιρέσεις και οι παραθρησκείες δεν αντέχουν στο άνοιγµα του πλούτου της Ορθόδοξης παράδοσης και της ζωντανής επαφής µε την Ορθόδοξη Εκκλησία και Θεολογία. Η Ορθοδοξία µπορεί να αποτελέσει το “οδηγητικό φως” και να βοηθήσει αποτελεσµατικά στη λύση των προβληµάτων που ταλανίζουν τους ανθρώπους και τους οδηγούν συχνά στην αµηχανία, στην απελπισία και στο αδιέξοδο. ∆εν χρειαζόµαστε “θαυµατοποιούς” και τα “θαύµατά” τους, αλλά έχουµε τη δυνατότητα να παλεύουµε στη ζωή µε αγωνιστική διάθεση, χωρίς κοινωνικούς συµβιβασµούς και υποχωρήσεις», τόνισε και πρόσθεσε ότι «οι αιρέσεις χρησιµοποιούν τεχνάσµατα όπως οι διάφορες παραπλανητικές υποσχέσεις, η καλλιέργεια φρούδων ελπίδων για µια καλύτερη ζωή, η οικονοµική ενδεχοµένως στήριξη και λοιπά».
Αναφορικά µε τα άτοµα που χειραγωγούνται και ακολουθούν διάφορες αιρέσεις, ο πατέρας Ηλίας -ο οποίος πριν από έναν µήνα συµµετείχε στην 34η Πανορθόδοξη ∆ιάσκεψη εντεταλµένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέµατα αιρέσεων και παραθρησκείας- σηµείωσε ότι ο κάθε άνθρωπος έχει ατοµική ευθύνη για το τι επιλέγει: «∆υστυχώς οι άνθρωποι ειδικά στις ηµέρες µας αφήνουµε αληθινά µαργαριτάρια, όπως είναι οι αξίες της πίστης, τα διδάγµατα της πίστης, για να πάρουµε ψεύτικα, πιο φανταχτερά. ∆εν ξεχωρίζουµε το άγιο από το άγριο, το αγαθό από το απατηλό, το ωφέλιµο από το ανώφελο. Τα άτοµα που χειραγωγούνται είναι συνήθως χαµηλού µορφωτικού προφίλ, ταλανιζόµενοι από διάφορες απογοητεύσεις. Το σηµαντικότερο είναι να µην παρασυρόµαστε από επιτήδειους που µας “προσφέρουν” θεραπεία “διά πάσαν νόσον”… Όµως, στην εποχή µας οι άνθρωποι, εγκλωβισµένοι σε εγωισµούς, ατοµισµούς, σκοπιµότητες, συµβιβασµούς, απογοητεύσεις και ολιγοπιστία, κατάντησαν ανάπηροι πνευµατικά και ευάλωτοι σε οτιδήποτε».
Σχετικά µε τη woke ατζέντα και αν έχει συµβάλει στην εξάπλωση των αιρέσεων, ο πατέρας Ηλίας ήταν αποστοµωτικός: «∆εν χρειάζεται να το πούµε εµείς, προκύπτει». Ενώ πρόσθεσε: «∆εν πρέπει να αποδειχθούµε “αφελείς” οι άνθρωποι κάνοντας “αφαιρέσεις” από τη ζωή µας και πιστεύοντας ακατανόητες και αδικαίωτες διακηρύξεις για µια ευτυχία ανέφελη, για έναν δρόµο ανθόσπαρτο, χωρίς εµπόδια, χωρίς στάσεις, χωρίς πισωγυρίσµατα». Και κατέληξε πως «όταν δεν υπάρχει πραγµατική κοινωνία µε τον Θεό και λείπει η υγιής θρησκευτικότητα, εύκολα αναµειγνύεται η αλήθεια µε το ψέµα, η πίστη µε τη δεισιδαιµονία και την παραπλάνηση».
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή
Η «Απογευµατινή», µε αφορµή την είδηση ότι ο αστυνοµικός της Βουλής µε την αρρωστηµένη δράση µπορεί να ήταν ενταγµένος σε κάποια αίρεση (κάτι που αργότερα διαψεύστηκε σε όλους τους τόνους) ανοίγει τον φάκελο «αιρέσεις». Ειδικοί φωτίζουν τα σκοτεινά και άγνωστα µονοπάτια τους και αναλύουν το προφίλ εκείνων που έχουν στρατολογηθεί για να προσηλυτίσουν άτοµα, τάζοντάς τους µία ανέφελη και χωρίς προβλήµατα ζωή.
Σε νοσοκοµεία και γηροκοµεία ρίχνουν… δίχτυα οι αιρέσεις
Οίκοι ευγηρίας ή νοσοκοµεία είναι µέρη όπου θα εισχωρήσουν αθόρυβα για να «µαγνητίσουν» ανθρώπους µε µειωµένες αντιστάσεις, πείθοντάς τους να τους εµπιστευτούν και φυσικά αποξενώνοντάς τους από το υπόλοιπο περιβάλλον.Η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Νάσια Σκαµπαρδώνη ανέφερε ότι «µία αίρεση µπορεί να ελκύει την περιέργεια ενός ανθρώπου και ιδιαίτερα κάποιου που είναι ευάλωτος συναισθηµατικά, που ψάχνει να βρει λύσεις στα προβλήµατά του, που εναποθέτει τις ελπίδες του σε κάτι έξω από εκείνον και που ψάχνει την αποδοχή, την αγάπη και τη λύτρωση. Η θρησκευτική αίρεση, πρωτίστως, για να προσηλυτίσει προσφέρει µια είσοδο γεµάτη αγάπη και υποστήριξη ώστε να νιώσει ασφάλεια ένα υποψήφιο µέλος και να αφεθεί πλήρως. Αυτή η τεχνική στοχεύει συνήθως στην εξαρτητική σχέση που θέλουν να αναπτύξει το µέλος ώστε να µπορεί στη συνέχεια να χειραγωγηθεί πολύ πιο εύκολα».
Η κυρία Σκαµπαρδώνη τόνισε ότι χαρακτηριστικό των αιρέσεων είναι ο φανατισµός: «Συνεπώς αρχίζουν να αποµονώνουν τα µέλη ώστε να µην επηρεάζονται από εξωγενείς παράγοντες και για να γίνεται συνεχώς η απαραίτητη “πλύση εγκεφάλου” ώστε να εγκατασταθούν τα επιθυµητά µηνύµατα χωρίς αντιρρήσεις. Όταν πλέον εργαλειοποιηθεί πλήρως το µέλος, ο φόβος είναι αυτός που θα το κρατάει δέσµιο και θα υπακούει σε οτιδήποτε του ζητηθεί. Ένας άνθρωπος αποµονωµένος από όλους πλέον φοβάται µην τον διαγράψουν, η αγάπη δίδεται µε το σταγονόµετρο όταν ακολουθεί πιστά τους κανόνες, καθόλου αν κάνει λάθος και δυστυχώς, σε κάποιες περιπτώσεις επικίνδυνες, µπορεί και να απειλείται µέχρι και η ζωή του, αν δεν υπακούσει ή αν µιλήσει ή αν θελήσει να αποµακρυνθεί».
Η ψυχολόγος επέστησε την προσοχή σε όλους, συµβουλεύοντας τον κόσµο να κινείται όσο µπορεί ρεαλιστικά, να πιστεύει στον εαυτό του και να συνειδητοποιεί ότι δεν υπάρχει µαγική λύση στα προβλήµατά µας, αλλά χρειάζεται προσπάθεια από εµάς τους ίδιους: «Αν µας τάξουν έναν ιδανικό κόσµο, δεν είναι ρεαλιστικό σενάριο και σίγουρα η αγάπη δεν είναι ιδιοτελής, ούτε πιέζει, ούτε απειλεί, ούτε αποµονώνει, ούτε δίδεται µε όρους». Για τον ρόλο της ελληνικής εκκλησίας και τις ενέργειές της ώστε να προστατευτεί το ποίµνιο από τις αιρέσεις αναφέρθηκε ο πατήρ Ηλίας Μάκος, πρωτοπρεσβύτερος µε θεολογικές και νοµικές σπουδές, υπεύθυνος Αντιαιρετικής ∆ράσης Ιεράς Μητροπόλεως Παραµυθίας, Φιλιατών, Γηροµερίου και Πάργης. «Οι αιρέσεις και οι παραθρησκείες δεν αντέχουν στο άνοιγµα του πλούτου της Ορθόδοξης παράδοσης και της ζωντανής επαφής µε την Ορθόδοξη Εκκλησία και Θεολογία. Η Ορθοδοξία µπορεί να αποτελέσει το “οδηγητικό φως” και να βοηθήσει αποτελεσµατικά στη λύση των προβληµάτων που ταλανίζουν τους ανθρώπους και τους οδηγούν συχνά στην αµηχανία, στην απελπισία και στο αδιέξοδο. ∆εν χρειαζόµαστε “θαυµατοποιούς” και τα “θαύµατά” τους, αλλά έχουµε τη δυνατότητα να παλεύουµε στη ζωή µε αγωνιστική διάθεση, χωρίς κοινωνικούς συµβιβασµούς και υποχωρήσεις», τόνισε και πρόσθεσε ότι «οι αιρέσεις χρησιµοποιούν τεχνάσµατα όπως οι διάφορες παραπλανητικές υποσχέσεις, η καλλιέργεια φρούδων ελπίδων για µια καλύτερη ζωή, η οικονοµική ενδεχοµένως στήριξη και λοιπά».
Το προφίλ των θυμάτων
Αναφορικά µε τα άτοµα που χειραγωγούνται και ακολουθούν διάφορες αιρέσεις, ο πατέρας Ηλίας -ο οποίος πριν από έναν µήνα συµµετείχε στην 34η Πανορθόδοξη ∆ιάσκεψη εντεταλµένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέµατα αιρέσεων και παραθρησκείας- σηµείωσε ότι ο κάθε άνθρωπος έχει ατοµική ευθύνη για το τι επιλέγει: «∆υστυχώς οι άνθρωποι ειδικά στις ηµέρες µας αφήνουµε αληθινά µαργαριτάρια, όπως είναι οι αξίες της πίστης, τα διδάγµατα της πίστης, για να πάρουµε ψεύτικα, πιο φανταχτερά. ∆εν ξεχωρίζουµε το άγιο από το άγριο, το αγαθό από το απατηλό, το ωφέλιµο από το ανώφελο. Τα άτοµα που χειραγωγούνται είναι συνήθως χαµηλού µορφωτικού προφίλ, ταλανιζόµενοι από διάφορες απογοητεύσεις. Το σηµαντικότερο είναι να µην παρασυρόµαστε από επιτήδειους που µας “προσφέρουν” θεραπεία “διά πάσαν νόσον”… Όµως, στην εποχή µας οι άνθρωποι, εγκλωβισµένοι σε εγωισµούς, ατοµισµούς, σκοπιµότητες, συµβιβασµούς, απογοητεύσεις και ολιγοπιστία, κατάντησαν ανάπηροι πνευµατικά και ευάλωτοι σε οτιδήποτε».Σχετικά µε τη woke ατζέντα και αν έχει συµβάλει στην εξάπλωση των αιρέσεων, ο πατέρας Ηλίας ήταν αποστοµωτικός: «∆εν χρειάζεται να το πούµε εµείς, προκύπτει». Ενώ πρόσθεσε: «∆εν πρέπει να αποδειχθούµε “αφελείς” οι άνθρωποι κάνοντας “αφαιρέσεις” από τη ζωή µας και πιστεύοντας ακατανόητες και αδικαίωτες διακηρύξεις για µια ευτυχία ανέφελη, για έναν δρόµο ανθόσπαρτο, χωρίς εµπόδια, χωρίς στάσεις, χωρίς πισωγυρίσµατα». Και κατέληξε πως «όταν δεν υπάρχει πραγµατική κοινωνία µε τον Θεό και λείπει η υγιής θρησκευτικότητα, εύκολα αναµειγνύεται η αλήθεια µε το ψέµα, η πίστη µε τη δεισιδαιµονία και την παραπλάνηση».
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή
