Tο 62% των - ερωτηθέντων - υγειονομικών, σε μία λίαν αμφιλεγόμενη μεθοδολογικά έρευνα Ελλήνων επιστημόνων, παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά της λεγόμενης "σιωπηλής παραίτησης", με την υψηλότερη βαθμολογία να αφορά την υποκλίμακα "Έλλειψη κινήτρων", ακολουθούμενη από την "Έλλειψη πρωτοβουλίας" και την "Απόσπαση".

Πρόκειται για συμπεριφορές οι οποίες φαίνεται να επηρεάζονται άμεσα από οργανωτικούς παράγοντες. Όπως σημειώνεται στη μελέτη, οι αντιλήψεις περί άδικης κατανομής ανταμοιβών συσχετίστηκαν αρνητικά με την "Έλλειψη Κινήτρων", κάτι που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι που πίστευαν ότι οι ανταμοιβές διανέμονταν άδικα ήταν λιγότερο πιθανό να βρουν κίνητρα στην εργασία τους. Επίσης, οι αντιλήψεις περί ανεπαρκούς ευαισθητοποίησης της διοίκησης σχετικά με τη συνεισφορά των εργαζομένων συνδέθηκαν στενά με υψηλότερες βαθμολογίες σχετικά με την "έλλειψη κινήτρων" και την "έλλειψη πρωτοβουλίας".

Οι γυναίκες, που αποτελούσαν τα 2/3 του δείγματος, είχαν υψηλότερες τάσεις απεμπλοκής από τους άνδρες. Οι μόνιμοι εργαζόμενοι είχαν επίσης σημαντικές συμπεριφορές παραίτησης, γεγονός που ενδεχομένως υποδηλώνει ότι η ασφάλεια της θέσης δεν μετριάζει απαραίτητα την αποδέσμευση.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες, πραγματοποιήθηκε από το Τμήμα Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, σε συνεργασία με επιστήμονες του Τμήματος Ψυχολογίας του Πάντειου Πανεπιστημίου και του νοσοκομείου Άργους (Α. Τόσκα. Ι. Δημητριάδου, Κ. Τόγκας, Ε. Νικολοπούλου, Ε. Φραδέλος, Ι. Παπαθανασίου, Π. Σαράφης, Μ. Μαλλιαρού, Μ. Σαρίδη). Συμμετείχαν 186 επαγγελματίες Υγείας, ηλικίας 18 - 67 ετών, όλοι εργαζόμενοι σε ένα και μόνον ένα από τα 120 περίπου νοσοκομεία του ΕΣΥ της χώρας μας, στο μικρό, περιφερειακό νοσοκομείο του Άργους. Η πλειονότητα των ερωτηθέντων υγειονομικών ήταν γυναίκες (66,7%), ενώ η μεγαλύτερη επαγγελματική ομάδα ήταν νοσηλεύτριες και νοσηλευτές, αλλά και μαίες, ακολουθούμενη από διοικητικό προσωπικό και γιατρούς.

Η οργισμένη αντίδραση Γιαννάκου

Δεν έχει απόλυτο δίκιο να διαμαρτύρεται ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ), Μιχάλης Γιαννάκος για την εν λόγω απόπειρα των συγκεκριμένων Ελλήνων επιστημόνων να γενικεύσουν τα ευρήματά τους από το μικρό νοσοκομείο του Άργους; Έχει απόλυτο δίκιο, νομίζουμε.

Ιδού η γραπτή δήλωση του Μιχάλη Γιαννάκου επί των λεγομένων "ευρημάτων" της εν λόγω έρευνας:

«Διαφωνούμε κάθετα με τα συμπεράσματα της έρευνας του πανεπιστημίου Θεσσαλίας που διεξήχθει με τη συμμετοχή εργαζόμενων του νοσοκομείου Άργους που όπως σε όλα τα περιφερειακά νοσοκομεία οι συνάδελφοι δίνουν και τη ψυχή τους να προσφέρουν ασφαλείς υπηρεσίες παρά τις σοβαρότατες ελλείψεις προσωπικού.

Που την είδατε εσείς τη σιωπηρή παραίτηση; Όλοι οι υγειονομικοί με υψηλό αίσθημα ευθύνης βρισκόμαστε ....ψυχή τε και σώματι.... στα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας, τα ασθενοφόρα της χώρας. Παρά τις συνεχείς μετακινήσεις, τα εξαντλητικά ωράρια λόγω των σοβαρών ελλείψεων προσωπικού, προσπαθούμε να παρέχουμε ασφαλείς υπηρεσίες.

Το αποδείξαμε με αυτοθυσία τη περίοδο της πανδημίας κατά γενική ομολογία. Ασφαλώς και είμαστε απογοητευμένοι από την αντιμετώπιση της πολιτείας που δεν αναγνωρίζει τη προσφορά μας και δεν τηρεί τις δεσμεύσεις όπως οι αυξήσεις των μισθών, η μονιμοποίηση των συμβασιούχων, η ένταξη στα βαε, η κάλυψη των κενών σε προσωπικό, η χορήγηση κινήτρων , η επαρκής χρηματοδότηση.

Αυτό όμως δεν μας καθιστά αναίσθητους. Συμεριζόμαστε το πόνο των ασθενών και πολεμάμε.... με νύχια και δόντια ....να γίνουν καλά. Έτσι όπως τα παρουσιάζει η έρευνα κάνουνε συνεχώς λάθη και κινδυνεύουν οι ασθενείς. Όχι κυρίες και κύριοι επιστήμονες της έρευνας

Μπορεί να είμαστε απογοητευμένοι από τη στάση της πολιτείας, δεν μας φταίνε όμως σε τίποτα οι ασθενείς. Προσπαθούμε με υψηλό αίσθημα ευθύνης να παρέχουμε ασφαλείς υπηρεσίες. Γνωρίζεται και εαν δεν γνωρίζεται εσείς της έρευνας γιατί δεν ρωτήσατε πόσοι υγειονομικοί με σοβαρές ασθένειες, αρνούνται να πάρουν αναρρωτική άδεια και βρίσκονται στη πρώτη γραμμή με όλοι τους τη ψυχή.

Πραγματικά δεν κατανοούμε μία τέτοια γενίκευση σε τι συνεισφέρει πέραν από συκοφαντίες για το δημόσιο σύστημα υγείας. Τρομάζουν οι ασθενείς με τέτοιες έρευνες και κατευθύνομαι στον ιδιωτικό τομέα. Ή αυτός είναι ο στόχος;»