Του Ευάγγελου Χαϊνά*

Η στατιστική αποτυπώνει ένα κοµµάτι της διαπραχθείσας εγκληµατικότητας. Υπάρχει και ο «σκοτεινός αριθµός» της εγκληµατικότητας. Η στατιστική µπορεί να αποτελεί τη «φωτογραφία» της στιγµής. Οι δείκτες εν γένει επηρεάζονται από την κοινωνικο-οικονοµική κατάσταση, από το περιβάλλον και την τοποθεσία, όπως επίσης και από µία σειρά άλλων παραµέτρων, αλλά και από την εµφανή αστυνόµευση. Επί παραδείγµατι, η αύξηση στους δείκτες που αφορούν παραβάσεις του νόµου περί ναρκωτικών µπορεί να οφείλεται στις εκτεταµένες αστυνοµικές επιχειρήσεις στα λεγόµενα «στέκια» τοξικοµανών, σε γκετοποιηµένες περιοχές, όπου κατά κύριο λόγο αναπτύσσεται η διακίνηση ναρκωτικών.

Υπάρχουν, όµως, και άλλα κοινωνικο-οικονοµικά δεδοµένα, καθώς έχει πέσει πάρα πολύ η µέση ηλικία στην πρώτη χρήση, έχουν πέσει οι τιµές των ναρκωτικών και, βεβαίως, έχουν αλλάξει σηµαντικά και οι ουσίες. ∆ιαχρονικά αυτά αλλάζουν από εποχή σε εποχή. Η «πιάτσα» αλλάζει προς την κατεύθυνση που ορίζουν οι έµποροι και διακινητές. Πλέον, όµως, βλέπουµε πως έχουµε και τους «χρήστες του Σαββατοκύριακου», οι οποίοι στο πλαίσιο της διασκέδασης καταφεύγουν σε ένα συνθετικό ναρκωτικό.

Οσον αφορά τη λεγόµενη «κουλτούρα του όπλου», πέραν του Εθιµικού ∆ικαίου και της κυνηγεσίας, το ζήτηµα της παράνοµης οπλοκατοχής είναι πολύ σηµαντικό. Το βλέπουµε στο πλαίσιο του οργανωµένου εγκλήµατος. Γενικά, όµως, υπάρχει µια τάση που θέλει το έγκληµα να γίνεται ποιοτικά πιο βίαιο. Πλέον, η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής είναι πιο «εύκολη» σε σχέση µε το παρελθόν.

*Εγκληματολόγου-Κοινωνιολόγου