Από τον Νίκο Νικόλιζα

«Ημουν σε κατάσταση μέθης και είπα όσα είπα. Δεν θα έφτανα ποτέ στην πράξη αυτοκτονίας, γιατί είναι πράξη δειλίας. Ηθελα να απομονωθώ και γι’ αυτό με θεώρησαν εξαφανισμένο. Είμαι πολύ καλά και ετοιμάζομαι να επιστρέψω δυναμικά»!
Το πρόσωπό του, η διάθεσή του, ακόμα και το χιούμορ του δεν έχει καμιά σχέση με την τελευταία δημόσια εικόνα που είχαμε για εκείνον.

Ο Σταύρος Μαυρίδης, ο ηθοποιός για τον οποίο όλη η Ελλάδα καρδιοχτύπησε με την εξαφάνισή του και τη δημόσια δήλωσή του περί αυτοκτονίας, αλλά και για τον εγκλεισμό του σε ψυχιατρική κλινική με αυτεπάγγελτη δίωξη από τον εισαγγελέα, είναι πλέον καλά. Μέσα από την ψυχιατρική κλινική του Θριάσιου, ο ίδιος μιλά σήμερα αποκλειστικά στη «Freddo» με μια κατάθεση ψυχής που συγκλονίζει και δείχνει τον παλιό καλό κωμικό, Σταύρο Μαυρίδη. Η φιλία μας άλλωστε υπήρξε μακροχρόνια, γι’ αυτό και η κουβέντα που κάναμε την Κυριακή το απόγευμα ήταν κάτι παραπάνω από εξομολόγηση. Μια εξομολόγηση ενός ανθρώπου που ξέρει όλα αυτά τα χρόνια να εργάζεται και να παλεύει με τα θηρία της κοινωνίας… Μια κοινωνία που πολλές φορές είναι αδηφάγος. Οταν η ανεργία της υποκριτικής τέχνης του χτύπησε την πόρτα, εκείνος δεν αρνήθηκε να εργαστεί ως σερβιτόρος σε σουβλατζίδικο, να μοιράζει φυλλάδια στον ηλεκτρικό σταθμό του Ν. Ηρακλείου. «Η δουλειά δεν είναι ντροπή. Μπορώ να κάνω οτιδήποτε, γιατί είμαι ένας απλός άνθρωπος της επιβίωσης και εγώ», μου λέει σε μία από τις πρώτες του κουβέντες, ανοίγοντας έτσι τη συζήτησή μας.

Διαβάστε ολόκληρο το θέμα στην εφημερίφα Freddo

που κυκλοφορεί στα περίπτερα όλης της χώρας