Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού, με στόχο την ευαισθητοποίηση όλων των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας πάνω στο συγκεκριμένο θέμα και την πρόληψη και την αντιμετώπιση κάθε μορφής σχολικής βίας, σωματικής ή λεκτικής.

Σήμερα, που η κοινωνία μας αντιμετωπίζει ποικίλες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές προκλήσεις, είναι ιδιαίτερα σημαντικός ο ρόλος του σχολείου στην πραγμάτωση των ανθρωπιστικών αξιών, στην εξάλειψη της ρητορικής του μίσους και της ξενοφοβίας καθώς και στην εξάλειψη των προκαταλήψεων και του ρατσισμού απέναντι σε κάθε είδους διαφορετικότητα (αναπηρία, σωματική διάπλαση, φύλο). Για την αποτελεσματική πρόληψη και την εξάλειψη της σχολικής βίας είναι ανάγκη να ενισχυθεί ο δημοκρατικός και ο κοινοτικός χαρακτήρας του σχολείου, και να δοθεί έμφαση στην παιδαγωγική λειτουργία του. Σε αυτή την κατεύθυνση το υπουργείο Παιδείας σχεδιάζει την ενίσχυση της συλλογικής λειτουργίας του Συλλόγου Διδασκόντων, την αναβάθμιση του θεσμού των μαθητικών κοινοτήτων, καθώς και τη συστηματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην παιδαγωγική διαχείριση της τάξης. Με τη ανάπτυξη σχέσεων εμπιστοσύνης και συνεργασίας, τη συμμετοχή και τον διάλογο οικοδομείται ένα ασφαλές περιβάλλον, χωρίς αποκλεισμούς, και οι μαθητές και οι μαθήτριες ενδυναμώνονται, μαθαίνουν να επιλύουν ειρηνικά τις διαφορές τους, να αποδέχονται τον άλλο, αλλά και να αμύνονται απέναντι στον φόβο και στην ανασφάλεια που προκαλείται από κάθε μορφής βία.

Ας δεσμευτούμε λοιπόν εκπαιδευτικοί, μαθητές και μαθήτριες πως το σχολείο θα είναι ένας χώρος φιλόξενος για όλους και όλες, ένας χώρος όπου όλα τα παιδιά και οι έφηβοι και οι έφηβες θα νιώθουν ασφάλεια και αποδοχή.

Μέτρα αντιμετώπισης

Πώς μπορεί να αντιμετωπίσει ένας γονιός ένα περιστατικό σχολικού εκφοβισμού αν το παιδί του είναι θύμα bullying και τι να κάνει σε περίπτωση που το παιδί του είναι ο θύτης, δηλαδή αυτό που εκφοβίζει; Δείτε μερικά μέτρα αντιμετώπισης, όπως αναφέρονται στο «Δίκτυο κατά της βίας στο σχολείο»:

Τι να κάνουν οι γονείς ενός παιδιού που εκφοβίζεται:

Συνεργαστείτε στενά με το σχολείο για να πληροφορηθείτε για την έκταση και τη σοβαρότητα του περιστατικού καθώς και για τους τρόπους αντιμετώπισής του.
Παρέχετε στο παιδί σας υποστήριξη και ασφάλεια, χωρίς να το κατακρίνετε.

Ακούστε προσεκτικά τι έχει να σας πει το παιδί σας για τα συναισθήματά του και για τις ανάγκες του.

Παρακολουθείτε την εξέλιξη της κατάστασης αλλά και την υγεία του παιδιού σας.

Αν το παιδί σας παραπονιέται για μεγάλο χρονικό διάστημα ότι έχει σωματικούς πόνους, αν παρατηρείτε ότι έχει δυσκολίες στον ύπνο ή αν αρνείται επίμονα να πάει στο σχολείο, επισκεφτείτε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για παιδιά.

Τι να κάνουν οι γονείς ενός παιδιού που εκφοβίζει:

Συζητήστε με τον διευθυντή του σχολείου για το περιστατικό εκφοβισμού που προκλήθηκε από το παιδί σας.

Συνεργαστείτε με το σχολείο, για την αντιμετώπιση του προβλήματος του παιδιού σας σχετικά με τη βία.

Συνεργαστείτε με τον διευθυντή και τον δάσκαλο του παιδιού σας για την εφαρμογή των κανόνων, των συνεπειών και την πρόληψη τέτοιων συμπεριφορών.

Παρακολουθήστε την εξέλιξη της κατάστασης και συνεργαστείτε στενά με το σχολείο.

Παρατηρήστε αν το παιδί σας εμπλέκεται συχνά σε καβγάδες ή εκδηλώνει εκφοβιστική συμπεριφορά και με τα παιδιά της γειτονιάς ή και με εσάς στο σπίτι. Μιλήστε γι’ αυτά στο διευθυντή και το δάσκαλο της τάξης και συνεργαστείτε μαζί τους για να πάρετε βοήθεια.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν κάποιες άμεσες δράσεις σε επίπεδο πρόληψης και αντιμετώπισης στις οποίες μπορεί να προβεί το σχολείο, από μόνες τους όμως δε μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα του εκφοβισμού και της βίας στο σχολείο.

Χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα παρέμβασης, στο οποίο να συμμετέχει το σύνολο της σχολικής κοινότητας αλλά και ευρύτεροι κοινωνικοί φορείς, προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματική πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου.