Κοσμογονία αυτό το διάστημα στο Πολεμικό Μουσείο των Αθηνών με τα ογκώδη εκθέματά του, που κοσμούσαν τον περίβολό του και τον αύλειο χώρο του, αλλά λόγω ελλείψεως πόρων, είχαν εγκαταληφθεί στην τύχη τους τα τελευταία χρόνια, να μεταφέρονται λίγα-λίγα από τις αρμόδιες στρατιωτικές υπηρεσίες και να περνούν από ένα γενικό…«λίφτινγκ» και να επιστρέφουν στις θέσεις τους, κυριολεκτικώς αγνώριστα!

Έτσι λοιπόν μετά την απαιτούμενη συντήρηση και βαφή η «πρώτη παρτίδα» παλαιών πυροβόλων του Στρατού Ξηράς, εκθεμάτων του Πολεμικού Μουσείου από ετών, που επανήλθαν στη θέση τους. Σε αυτά προστίθενται τρία νέα εκθέματα προερχόμενα από το Πολεμικό Ναυτικό, ήτοι δύο νάρκες θαλάσσης, από τις οποίες η μία εκπαιδευτική και ένας τριπλός εκτοξευτής τορπιλλών, που άλλοτε εξόπλιζε κάποιο αντιτορπιλλικό του Ελληνικού Στόλου.

Η μέρα κατά την οποία κατέφτασε από το «λίφτινγκ» της η πρώτη παρτίδα πυροβόλων και έφυγε για τον ίδιο λόγο η δεύτερη, ήταν μία «πολεμική ημέρα» για το προσωπικό του Πολεμικού Μουσείου, κατά την οποία η συνεργασία μεταξύ του προσωπικού των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, του Στρατού Ξηράς, του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας, με την Τροχαία Αθηνών και το προσωπικό του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών ήταν εξαιρετική από πάσης πλευράς.

Όπως σημείωσε και ο σημερινός Πρόεδρος του ΠΜ αντιναύαρχος ε.α. Αθανάσιος Παναγόπουλος ΠΝ, η ψυχή και ο κινητήριος νους όλης αυτής της κοσμογονίας «…παράλληλα έφυγε η "δεύτερη φουρνιά" πυροβόλων για συντήρηση και θα ακολουθήσει και τρίτη, τέταρτη...όσες απαιτηθούν, έως ότου συντηρηθούν και βαφούν όλα τα υπάρχοντα εξωτερικά εκθέματα από το 301 Εργοστάσιο Βάσεως υπό την Διεύθυνση Τεχνικού τού Στρατού Ξηράς», αποδίδοντας έτσι τα του Καίσαρος τω Καίσαρι προς τους αφανείς ήρωες όλης αυτής της κοσμογονίας.

Και αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά ότι δεν χρειάζονται τόσο χρήματα (που και αυτά χρειάζονται βεβαίως) όσο άνθρωπος που να εμπνέει και να εμπνέεται, να έχει όραμα και κυρίως «να μην αφήνει την πέτρα να χορταριάσει», επαναπαυόμενος στους όποιους «τίτλους» και δεχόμενος μοιρολατρικώς τη «μοίρα» του, με τη δικαιολογία της ελλείψεως χρημάτων.