Πέθανε ο αντιστασιακός Δημήτρης Κυριαζής ή «Αστραπόγιαννος»
Σε ηλικία 97 ετών
Το ύστατο χαίρε θα απευθύνουν αύριο συγγενείς και φίλοι στον «Αστραπόγιαννο της Αντίστασης» Δημήτρη Κυριαζή. Η κηδεία του θα γίνει στις 11 το πρωί στο Σιδηρόκαστρο Τριφυλίας.
Ηταν γνωστός στη Μεσσηνία από διάφορες συνεργασίες του σε τοπικά έντυπα, αλλά κι από την εθνική δράση του στα χρόνια της Κατοχής. Με τον σπουδαίο Επαμεινώνδα, έναν λεβέντη Ελληνα, μόνιμο αξιωματικό, συγκρότησαν μία από τις πρώτες ΕΛΑΣίτικες ανταρτοομάδες της περιοχής.
Μετά την απελευθέρωση μοιράστηκε κι αυτός τη μοίρα των άλλων αγωνιστών: παρανομίες, διώξεις, φυλακίσεις κ.λπ. Μετά την αποφυλάκισή του, άρχισε να δουλεύει για την ανασυγκρότηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργατοϋπαλλήλων της περιοχής της πρωτεύουσας. Σαν λογοτέχνης ή αρθρογράφος ή μελετητής των κοινωνικών φαινομένων πιστεύει στη ρήση του Μαγιακόφσκι: «Η τέχνη εκτελεί κοινωνική εντολή». Παράλληλα ασχολήθηκε με τις εκδόσεις βιβλίων από τις εκδόσεις «Μνήμη» που ο ίδιος είχε ιδρύσει. Εχει κυκλοφορήσει τα βιβλία του: Αγέλαστα χείλη (1954), Τα δίνουν τ’ άρματα (1983), Ενέδρα (1986), Μικρή Ραψωδία και Ρέκβιεμ για το χωριό μου (1988), Οι πρωτολάτες (1991), Το χωριό με τ’ αγάλματα (1995) και Της Φυλακής (1996). Το 2002 κυκλοφόρησε το πολυσέλιδο βιβλίο του 1940-1950: Αντίσταση, Εμφύλιος, Κατοχή. Είναι μεταφραστής περισσότερων από 50 βιβλίων.
Γεννήθηκε στο χωριό Σιδηρόκαστρο Τριφυλίας το 1920. Εβγαλε το δημοτικό στο χωριό του και το γυμνάσιο στην Κυπαρισσία. Σπούδασε Νομικά, αλλά κατά τις επί πτυχίω εξετάσεις διέφυγε από μπλόκο των Γερμανών (1942) κι από την πόλη. Τελείωσε και τη σχολή τηλεγραφητών. Διορίστηκε στο ΙΚΑ το 1939 αλλά διώχτηκε τελεσίδικα το 1947. Κατά τη χούντα, καταζητούμενος πέρασε στην παρανομία και μετείχε στον αντιχουντικό αγώνα με το ψευδώνυμο «Αριστογείτων».
Πηγή: eleftheriaonline.gr