Εκείνο που δεν ειπώθηκε για τη Ζωή Λάσκαρη από άγνοια, επιπολαιότητα ή αδιαφορία, είναι τα όσα αγαπούσε πιο πολύ στη ζωή της πέρα από την οικογένεια, τους φίλους και τους απλούς ανθρώπους.

Ήταν βαθιά θρησκευόμενη, είχε πνευματικό 40 χρόνια ενώ λάτρευε τις μπουκαμβίλιες τις οποίες περιποιούνταν καθημερινά στον κήπο της στο Πόρτο Ράφτη. Αυτά τα λουλούδια έκοψαν σήμερα από τον μπαξέ ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος και τα παιδιά τους και τα εναπόθεσαν στο λευκό φέρετρο.

Όπως είπε στον επικήδειο μαζί είχαν κοινωνήσει για τελευταία φορά τον Δεκαπενταύγουστο και δεν ήταν τυχαίο ότι έφυγε από τη ζωή λίγες μέρες μετά τον εορτασμό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ενώ αύριο η Εκκλησία μας εορτάζει την απόδοση της Κοιμήσεως.

«Το πένθος το γνώρισες από παιδί αλλά ήταν για σένα μάνες η γιαγιά σου , η Παναγία, η Ελλάδα» είπε συντετριμμένος στο τελευταίο αντίο θυμίζοντας το τετράστιχο που της είχε πει κάποτε ένα μοναχός: «Παρακαλώ τους άγγελους την έγνοια σου να έχουν, μα οι άγγελοι απάντησαν , αγγέλους δεν προσέχουν».

Κι όμως παρότι αυτή η οικογένεια έχει στηρίξει τόσο πολύ τους ταγούς της διάδοσης της χριστιανικής πίστης, ιδίως τους δεσποτάδες, δεν βρέθηκε ένας από όλους αυτούς να παραστεί σήμερα στην Εξόδιο Ακολουθία. Ούτε ένας…