«Θαυμάζω τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος απέδειξε ότι είναι ένας επιτυχημένος πολιτικός, ικανός να καθοδηγήσει τη χώρα του στον δρόμο της σταθερότητας. Αυτό είναι κρίσιμο. Δεν χρειάζεται να συμφωνώ με κάθε του πολιτική πρωτοβουλία και άποψη. Η επαναφορά μιας χώρας στη σταθερότητα, όμως, είναι κρίσιμη. Ο Τσίπρας ήρθη στο ύψος των περιστάσεων, ως ώφειλε». 

Τάδε έφη ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, σε συνέντευξη στον Αλέξη Παπαχελά στην «Καθημερινή» της Κυριακής, δείχνοντας ότι οι σχέσεις μεταξύ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και των θεσμών -και κατ’ επέκταση μεταξύ του πάλαι ποτέ αντιμνημονιακού τόξου και των πραιτόρων της λιτότητας- έχουν λειανθεί σημαντικά από το καλοκαίρι του 2015 και μετά. 

Από τη μεγάλη ανταρσία του δημοψηφίσματος, έχει κυλίσει πολύ νερό στ' αυλάκι. Η εποχή του ΣΥΡΙΖΑ είναι πια περισσότερο ταυτισμένη με την εμβάθυνση της επιτροπείας, ως αντεκδίκηση για την «ελληνική άνοιξη», παρά με τις εξαγγελίες της αντιλιτότητας που κάποτε συνιστούσαν το προεκλογικό πρόγραμμα του Αλέξη Τσίπρα. 

Με την πρωτότυπη δήλωση στήριξης στην κυβέρνηση και το αίτημα προς πολιτικούς και πολίτες να μη διαταράξουν την κυβερνητική σταθερότητα πηγαίνοντας σε εκλογές πριν το 2019, ο επικεφαλής του Eurogroup επισημαίνει την οριστικοποίηση αυτής της αλλαγής: στη δομή του ελληνικού κράτους, στους προσανατολισμούς και τις προτεραιότητες της οικονομίας, στην εσωτερική πυραμίδα, στον ρόλο που θα επιτελεί η Ελλάδα στην ευρωπαϊκή κοινότητα.

Τώρα η αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας εξεγείρεται γι' αυτή την αλλαγή πλεύσης. Με δήλωσή της, η Ελίζα Βόζεμπεργκ χαρακτήρισε «ωμή παρέμβαση» την έκκληση Ντάισελμπλουμ για αποφυγή των πρόωρων εκλογών - παρότι αντίστοιχα σχόλια είχαν γίνει από Ευρωπαίους αξιωματούχους και επί των ημερών του Αντώνη Σαμαρά. 

Όμως σ' αυτήν τη φάση, υπάρχουν παραπανίσιοι λόγοι να στηρίξει την κυβερνητική σταθερότητα η Ευρώπη. Αναμένοντας έναν αντικαταστάτη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε από τους νέους συγκυβερνώντες του FDP με ρητές θέσεις υπέρ του Grexit, χρειάζεται πια μια εκατέρωθεν προσπάθεια για να αποδειχθεί ότι η Ελλάδα αποτελεί τον «καλό μαθητή» των διδαχών της λιτότητας. 

Το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα κατάφερε τελικά να κερδίσει την εύνοια των Ευρωπαίων. Σε λίγες όμως εβδομάδες, με τον σχηματισμό της γερμανικής κυβέρνησης, η εύνοια αυτή ενδέχεται να μην έχει πια καμία σημασία.