Έξι μήνες, 186 εφιαλτικές ημέρες, τόσο για τον ίδιο όσο και για την οικογένειά του που βούλιαζε στην αγωνία και στην απόγνωση. Κρατήθηκαν όμως δυνατοί, και συνεργαζόμενοι άψογα με την αστυνομία κατάφεραν να έχουν σήμερα κοντά τους τον δικό τους άνθρωπο. Ο Μιχάλης Λεμπιδάκης είναι σήμερα ο πρωταγωνιστής μιας απίστευτης υπόθεσης, που θα μείνει στα αστυνομικά χρονικά της χώρας ως η μεγαλύτερη υπόθεση απαγωγής, η οποία ωστόσο έληξε αναίμακτα μετά την επιτυχημένη έφοδο των αστυνομικών, που είχε ως αποτέλεσμα την απελευθέρωσή του και τη σύλληψη των απαγωγέων του.  

Ο εγκέφαλος

Η επιχείρηση απελευθέρωσης του επιχειρηματία Μιχάλη Λεμπιδάκη από μάντρα αυτοκινήτων στην Κρήτη έχει ακόμη πολλές πτυχές που πρέπει να φωτιστούν, κυρίως όσον αφορά στον «εγκέφαλο» της απαγωγής. Όπως αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα «Ελευθερία του Τύπου» σε ρεπορτάζ που υπογράφει η Μίνα Καραμήτρου, «ένας κρητικός επιχειρηματίας (από το Ρέθυμνο, συγκεκριμένα) που ασχολείται με την εκμετάλλευση αγροτικών προϊόντων εκτιμούν οι Αρχές ότι ήταν ο «εγκέφαλος» της συμμορίας των απαγωγέων του Μιχάλη Λεμπιδάκη. Ο κλοιός γύρω από τον φερόμενο αρχηγό του «διευθυντηρίου» της απαγωγής θα σφίξει ακόμη περισσότερο όταν ανοίξουν τα στόματα των συλληφθέντων. Πάντως οι Αρχές κάνουν λόγο για δράστες χωρίς σοβαρό ποινικό παρελθόν (αν και κάποιοι έχουν απασχολήσει με περιστατικά πυροβολισμών και επεισοδίων) και ψάχνουν μήπως έχουν συνεργούς «βαριά χαρτιά» της εγκληματικότητας, χωρίς πάντως να έχουν εντοπίσει κάποιο σχετικό στοιχείο.  

Το «αγκάθι» στην έρευνα

Για πάνω από τέσσερις μήνες οι αστυνομικοί της Κρήτης είχαν γίνει «σκιά» των απαγωγέων, γνωρίζοντας τις επαφές τους, τα μέτρα αυτοπροστασίας που έπαιρναν, αλλά και το πού έκαναν τις συναντήσεις τους για να εκτιμούν την κατάσταση. Το «αγκάθι» όμως στην αστυνομική έρευνα, όπως αποκαλύπτει η «Ελευθερία του Τύπου», ήταν το γεγονός ότι δεν μπορούσαν να βρουν το μέρος στο οποίο έκρυβαν τον επιχειρηματία.  

Τι αποκάλυψε ο επιχειρηματίας στους αστυνομικούς

Μετά από ένα εφιαλτικό για τον ίδιο και την οικογένειά του εξάμηνο ομηρίας, ο επιχειρηματίας Μιχάλης Λεμπιδάκης επέστρεψε χθες στην αγκαλιά των δικών του ανθρώπων. Ταλαιπωρημένος αλλά και ευτυχισμένος, ο επιχειρηματίας, που η αστυνομία έδωσε τέλος στην ομηρία και στο μαρτύριό του, για πολλές ώρες χθες έδωσε κατάθεση στους αστυνομικούς, περιγράφοντας τις συνθήκες της απαγωγής και της ομηρίας του. Σύμφωνα με πληροφορίες, είπε στους αστυνομικούς ότι άλλαξε τουλάχιστον πέντε διαφορετικά σημεία κράτησης. Όλα ήταν σπίτια.

Οι μετακινήσεις γίνονταν πάντα βράδυ και πριν τού φορούσαν μια μαύρη κουκούλα στο κεφάλι. Περιγράφοντας τις συνθήκες κράτησης, δήλωσε ότι έτρωγε όποτε ήθελε ο ίδιος και πάντα του έφερναν φαγητό μαγειρεμένο. Δίπλα του υπήρχε πάντα φρουρός που φόραγε κουκούλα. Δεν μπορεί να αναγνωρίσει πρόσωπα, παρά μονάχα τις φωνές τους. Μάλιστα, πληροφορίες αναφέρουν ότι ο επιχειρηματίας έχει καταθέσει στους αστυνομικούς πως μετά από κάθε επικοινωνία που είχαν οι απαγωγείς με τους δικούς του ανθρώπους, και εφόσον δεν συμφωνούσαν στα λύτρα, του έλεγαν ότι θα αργήσει να πάει στο σπίτι του.      

 

Τα λάθη των απαγωγέων

Η απαγωγή του Μιχάλη Λεμπιδάκη ήταν από τις πλέον μακροχρόνιες, αφού διήρκεσε 6 ολόκληρους μήνες. Αυτό ήταν και το βασικό λάθος των δραστών, όπως αναφέρει ανώτερος αξιωματικός της ΕΛΑΣ με μεγάλη εμπειρία. Όπως εξηγεί: «Το αδίκημα της απαγωγής χωρίζεται σε δύο είδη: στις μακροχρόνιες και στις βραχυχρόνιες, που ονομάζονται και "tiger kidnapping", δηλαδή "απαγωγή της τίγρης" ή "άρπαγμα της τίγρης"». Στη χώρα μας το συγκεκριμένο κακούργημα εμφανίζεται κυρίως με το πρώτο χαρακτηριστικό -μακροχρόνιες δηλαδή- και η εξιχνίασή τους ξεπερνά το 90% των περιπτώσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις 25 απαγωγές που έχουν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα, μόνο 1 έμεινε ανεξιχνίαστη.

Το «άρπαγμα της τίγρης» είναι μια σύντομη απαγωγή με στόχο ιδιοκτήτες επιχειρήσεων με μεγάλα έσοδα, εφοπλιστές, στελέχη τραπεζών κ.λπ. για να παίρνουν σε σύντομο διάστημα λύτρα και να τους ελευθερώνουν. Στην Ελλάδα είχαν γίνει επτά τέτοιες απαγωγές από το 2011 έως το 2014, με τελευταία αυτή του αρτοβιομήχανου Μανώλη Καραμολέγκου. Όπως εξηγεί ο αξιωματικός της ΕΛΑΣ: «Η διάρκεια που έχει η απαγωγή λειτουργεί θετικά για τις Αρχές και αρνητικά για τους δράστες, αφού αυξάνει τις πιθανότητες λάθους των δραστών και δίνει τον χρόνο από την άλλη στις Αρχές να συλλέξουν όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία για να φτάσουν στη σύλληψή τους». Έχει παρατηρηθεί πολλές φορές στις μακροχρόνιες απαγωγές -και αφού έχει απελευθερωθεί το θύμα- να ακολουθεί σύλληψη των δραστών. Και τούτο οφείλεται στο ότι ο χρόνος που επιτελέσθηκε το αδίκημα είναι αρκετός στις Αρχές προκειμένου να συμπληρώσουν το παζλ του προφίλ των δραστών και να οδηγηθούν σε αυτούς πολύ εύκολα.        

 

Σε ρόλο-κλειδί η ανήλικη

Εντύπωση προκάλεσε η εμπλοκή μιας 16χρονης στην υπόθεση απαγωγής του Μιχάλη Λεμπιδάκη. Η σύλληψη της νεαρής κοπέλας, μαζί με τον πατέρα της, ο οποίος φέρεται να είναι εκείνος που την ενέπλεξε στην υπόθεση, αφού και ο ίδιος συνελήφθη ως εμπλεκόμενος, έχει σοκάρει το πανελλήνιο. Οι τελευταίες δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι η μητέρα της ανήλικης μαθήτριας, που είναι φιλόλογος, σκοπεύει να καταθέσει μήνυση εναντίον του συζύγου της, επειδή παρέσυρε την ανήλικη κόρη τους σε παραβατικές πράξεις. 

Η 16χρονη μαθήτρια, σύμφωνα με πληροφορίες, εμφανίζεται ως ο άνθρωπος που αγόραζε κάρτες sim, «πακιστανικά» κινητά (σ.σ. καρτοκινητά δηλωμένα σε ονόματα αλλοδαπών), διαχειρίζονταν e-mail και κατέγραφε τα βίντεο που έστελναν στους συγγενείς του Λεμπιδάκη.    

Στο παρά πέντε τον Αύγουστο δεν εντόπισαν τον Λεμπιδάκη

Συνταρακτικές είναι οι αποκαλύψεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας σχετικά με την επιχείρηση της αστυνομίας για την υπόθεση της απαγωγής του Μιχάλη Λεμπιδάκη. Ο επιχειρηματίας, που απελευθερώθηκε από την ομηρία του μετά από 186 μαρτυρικές ημέρες χάρη στις συντονισμένες ενέργειες των αξιωματικών της ΕΛΑΣ, φαίνεται ότι είχε εντοπιστεί από τις Αρχές εδώ και μήνες. Η επιτυχημένη έφοδος των αστυνομικών στο κρησφύγετο των απαγωγέων άνοιξε για τον ίδιο την πόρτα της ελευθερίας, δίνοντας τέλος στο μαρτύριό του, αλλά και στην αγωνία της οικογένειάς του. Η χθεσινή όμως επιχείρηση της αστυνομίας δεν ήταν η πρώτη. Είχε προηγηθεί και μια ακόμη στις αρχές Αυγούστου, σε κτηνοτροφική μονάδα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Αρχές είχαν εντοπίσει τις ύποπτες κινήσεις των απαγωγέων -μετά τον τυχαίο έλεγχο στο αυτοκίνητο όπου επέβαιναν τέσσερις από αυτούς και δευτερόλεπτα πριν είχαν φροντίσει να πετάξουν τα κινητά τους- εστιάζοντας την προσοχή τους στη συγκεκριμένη κτηνοτροφική μονάδα. Ωστόσο, όπως σημειώνουν έμπειροι αξιωματικοί, η έφοδος έγινε μεν αλλά ήδη είχε μεταφερθεί ο Λεμπιδάκης.    

Οι «σκληροί» Κρητικοί που αναζητά η αστυνομία

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δράστες από τις 30 Μαρτίου 2017, οπότε απήγαγαν τον 53χρονο επιχειρηματία, είχαν αλλάξει τουλάχιστον πέντε κρησφύγετα. Το τελευταίο ήταν στην εγκαταλελειμμένη μάντρα ανταλλακτικών αυτοκινήτων, στη βιομηχανική περιοχή του Ρεθύμνου, περίπου 5 χιλιόμετρα από την πόλη του Ρεθύμνου, όπου έγινε χθες η επιχείρηση με την αίσια κατάληξη. Οι απαγωγείς κρατούσαν φυλακισμένο τον επιχειρηματία, δεμένο με αλυσίδα από το πόδι, για να μην μπορεί να φύγει, ενώ τον πρόσεχε ένας από αυτούς.

Η αστυνομία, όπως αναφέρει το protothema.gr, εξετάζει μια ομάδα σκληρών κακοποιών, βαριά ονόματα της παρανομίας, αφού θεωρεί ότι αποτέλεσε τον βραχίονα κρούσης που κατέστρωσε και έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο της αρπαγής του Μιχάλη Λεμπιδάκη το απόγευμα της 30ής Μαρτίου έξω από το Ηράκλειο. Ουσιαστικά ψάχνουν για 4 ή 5 άτομα με καταγωγή από τη νότια Κρήτη που ασχολούνται με εκρηκτικά και όπλα και διαθέτουν «χοντρό» φάκελο στην Ασφάλεια.

Και αυτό γιατί οι 12 συλληφθέντες δεν διαθέτουν το επιχειρησιακό προφίλ για να σχεδιάσουν και να εκτελέσουν την απαγωγή του 54χρονου βιομηχάνου, ενώ η συχνή αλλαγή κρησφύγετων και η τελική κρυψώνα στη μάντρα αυτοκινήτων λίγο έξω από το Ρέθυμνο οδηγούν σε αυτό το ενδεχόμενο. Αυτό που εξετάζεται είναι η πιθανότητα περίπου έναν μήνα μετά την απαγωγή η πρώτη ομάδα να διαπίστωσε ότι η οικογένεια Λεμπιδάκη δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις των λύτρων, ενδεχομένως να κατάλαβαν ότι η αστυνομία τους πλησιάζει, και έτσι μέσω κοινών συνδέσμων να παρέδωσαν τη σκυτάλη στον δεύτερο κύκλο των απαγωγέων και να αποσύρθηκαν από την υπόθεση.