Έναν μήνα μετά την απελευθέρωσή του ο επιχειρηματίας Μιχάλης Λεμπιδάκης εξομολογείται άγνωστες λεπτομέρειες από την κόλαση που βίωσε στα χέρια των απαγωγέων του.
Δίχως ίχνος οργής και θυμού στα λόγια του και με αξιοθαύμαστη ψυχραιμία μοιράζεται ακόμα και μερικές από τις πιο σκοτεινές σκέψεις που έκανε ζώντας κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο επί έξι ολόκληρους μήνες με την αγωνία αν θα κατάφερνε να επιβιώσει, σε συνέντευξή του στο "Πρώτο Θέμα".
«Είμαι καλά. Δεν κάνω σκέψεις, δεν έχω εφιάλτες. Για μένα έχει ξεχαστεί πλήρως η περίοδος αυτή. Συνεχίζουμε τη ζωή μας», λέει ψύχραιμα ο επιχειρηματίας που στην αρχή της συνομιλίας μας εμφανίζεται διστατικός και αρκετά μετρημένος στα λόγια του.
«Θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε όπως ζούσαμε και πριν. Από εκεί και πέρα, ό,τι πω δεν ξέρω πως θα εκληφθεί από σας και τους αναγνώστες σας, αλλά εγώ θα προτιμούσα να ξαναπεράσω στην αφάνεια», απαντά και προσθέτει: «Θέλω να συνεχίσουμε να ζούμε όπως ζούσαμε και πριν. Από κει και πέρα, ό,τι πω δεν ξέρω πως θα εκληφθεί από σας και τους αναγνώστες σας, αλλά εγώ θα προτιμούσα να ξαναπέρασω στην αφάνεια. Θέλω να ξαναγυρίσουμε στη ζωή μας, όπως ήμασταν πριν, που ποτέ δεν είχαμε απασχολήσει ως άνθρωποι τα μέσα ενημέρωσης και πολλοί λίγοι μας γνώριζαν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη επιθυμία μου».