Ο Γιάννης Βοργιάς ασχολείται με τη μουσική από μικρό παιδί. Έμαθε να παίζει μπουζούκι, κιθάρα και ποντιακή λύρα και τραγουδούσε από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Ωστόσο, λίγο μετά εντάχτηκε στο σώμα της ΕΛΑΣ, αλλά το όνειρο και ο πόθος δεν έσβησαν. Δεν ήταν εύκολο, αλλά πήρε το ρίσκο και όπως όλα δείχνουν έκανε πολύ καλά! 

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο του τραγούδι, με τίτλο «Καρδιά σπασµένη» από τη δισκογραφική εταιρεία Cobalt Music, που του έδωσε εκείνη την ευκαιρία που αναζητούσε. 

Ο Γιάννης δεν το ερµηνεύει απλώς, αλλά έχει συνθέσει και τη µουσική. 

Διαβάστε αναλυτικά την συνέντευξη του Γιάννη Βοργιά:

Από τροχονόμος… τραγουδιστής! Πώς πήρες την απόφαση να αφήσεις μια «σίγουρη» δουλειά για να ακολουθήσεις το όνειρό σου;

Eίναι μια ζόρικη απόφαση όχι γιατί πρόκειται για μια μόνιμη εργασία αλλά γιατί εργάζομαι κοντά στα 10 χρόνια εκεί και έχουν δημιουργηθεί αρκετές ανθρώπινες σχέσεις. Είμαι συναισθηματικός σαν άνθρωπος και σε όποιο περιβάλλον περνάω τις ανθρωποώρες μου δίνομαι και δένομαι για πάντα.

Σίγουρα η κάθε απόφαση έχει τα σωστά αλλά και τα λάθη της. Προσωπικά ζυγίζω αρκετά την κάθε μου ενέργεια πριν να πράξω και κοιτάω να δώσω ό,τι καλύτερο μπορώ και με τον πιο ηθικό τρόπο γιατί έτσι έμαθα από το σπίτι μου.

Πες μας λίγα πράγματα για το τραγούδι σου «Καρδιά Σπασμένη».

Ήταν το εισιτήριό μου για τη δισκογραφια. Καθίσαμε με τον φίλο μου τον Γιώργο Κωνσταντινίδη που έγραψε τους στίχους με την κιθάρα μου και δημιουργήσαμε αυτό το τραγούδι. Μόλις το τελειώσαμε μας άρεσε πάρα πολύ και αποφασίσαμε να το ενορχηστρώσουμε, όπως και έγινε απο τον ταλαντούχο Γιάννη Κυφωνίδη που έδωσε πνοή στο κομμάτι μας.

Πώς αισθάνεσαι που σε επέλεξε και σου έδωσε την ευκαιρία μια τόσο μεγάλη δισκογραφική στο ξεκίνημα σου;

Αισθάνομαι μεγάλη χαρά και δικαίωση, ασχολούμαι με τη μουσική απο 12 χρονών σαν οργανοπαίχτης αρχικά και έπειτα σαν δημιουργός και ερμηνευτής.
Επίσης νιώθω μεγάλη ευθύνη απένατι στην επιλογή της cobalt music.

Για όσους δεν σε ξέρουν, ποιος είναι ο Γιάννης Βοργιάς; Πές μας λίγα πράγματα για σένα...

Έχω μεγαλώσει στην Κατερίνη, σε μονογονεϊκή οικογένεια και έχω ιδιαίτερη αγάπη στο πρόσωπο της μητέρας μου, που με μεγάλωσε με πολλή αγάπη και χωρίς να μου λείψει τίποτα.

Η ενασχόλησή μου με τη μουσική ξεκινάει στα 12 μου σαν οργανοπαίχτης και μελέτησα μπουζούκι, κιθάρα και ποντιακή λύρα. Μέχρι τα 25 το επάγγελμά μου ήταν οργάνοπαίχτης, έπειτα ήρθε το σώμα της ΕΛΑΣ παράλληλα με τις σπουδές μου στο Εθνικό Ωδείο.

Θαυμάζω πολύ τον δάσκαλο μου Γ. Ατματσίδη στη λύρα και εμπνέομαι πάρα πολύ απο αυτόν, ανεξαρτήτως που πιά ακολουθώ τον δρόμο του τραγουδιού. Οι μεγάλοι δάσκαλοι εμπνέουν σε πολλά επίπεδα. Δένομαι συναισθηματικά με τους ανθρώπους που συνεργάζομαι. Θαυμάζω πολύ τους ανθρώπους που σέβονται και έχούν αυτήν τη λάμψη στη ματιά τους που θυμίζουν τα μικρά παιδάκια.

Αγαπημένα σου τραγούδια; Αγαπημένοι καλλιτέχνες;

Πάρα πολλούς καλλιτέχνες θαυμάζω για ξεχωριστούς λόγους τον καθένα, είτε αυτοί λέγονται ερμηνευτές είτε δημιουργοί είτε οργανοπαίχτες (όσον αφορά την μουσική) αλλά και ενορχηστρωτές. Ένα απο τα αγαπημένα μου τραγούδια που με εκφράζει απόλυτα είναι το «Ξέρω νεκρούς» που ερμήνευσε ο μεγάλος Στέλιος Καζαντζίδης.

Θα ήθελες να τραγουδήσεις σε κάποιο νυχτερινό μαγαζί;

Φυσικά, είναι όπως το γήπεδο για τον αθλητή ή η αίθουσα για τον δάσκαλο, το ίδιο είναι το κέντρο ή ο συναυλιακός χώρος για τον μουσικό (είναι ο φυσικός του χώρος).

Με ποιον τραγουδιστή θα ήθελες να συνεργαστείς;

Θαυμάζω πάρα πολλούς καλλιτέχνες εξ αποστάσεως, που θα ήθελα να γνωρίσω για αρχή και να συνομιλήσω μαζί τους. Εάν ταιριάζαμε σαν προσωπικότητες, με μεγάλη μου τιμή θα πρότεινα κάποια συνεργασία.

Νέος καλλιτέχνης. Πόσο δύσκολο είναι για έναν νέο άνθρωπο να ξεκινά στην Ελλάδα του σήμερα; Υπάρχει χώρος; Υπάρχουν όνειρα;

Πιστεύω ότι ποτέ και τίποτα δεν είναι εύκολο! Για να βγεί ένα καλό αποτέλεσμα χρειάζεται πολλή τριβή με το αντικείμενο και φυσικά συνεργάτες που αγαπάνε και να σέβονται εξίσου τη δουλειά με εσένα. Όλα ξεκινάνε από τα όνειρα, πρέπει να ονειρεύεσαι, να οραματίζεσαι και στη συνέχεια να δημιουργείς σιγά σιγά το δικό σου μονοπάτι. Αν σε αποδεχτεί ο κόσμος, δημιουργείται αυτόματα χώρος και για εσένα.

Θα πήγαινες σε κάποιο τάλεντ σόου;

Θαυμάζω τους καλλιτέχνες που έχουν το θάρρος και πηγαίνουν σε talent show, είναι πολύ σκληρό όμως να σε κρίνουν δημόσια. Προσωπικά δεν θα πήγαινα, προτιμώ να κάνω τις δικές μου παραγωγές και εάν έχει τύχη κάποιο τραγούδι μου και αγαπηθεί ας με γνωρίσει ο κόσμος έτσι.

 Θα έφευγες για το εξωτερικό;

Εάν δεν μπορούσα με τίποτε να επιβιώσω με αξιοπρέπεια στην ηλιόλουστη χώρα μου, σίγουρα θα αναζητούσα κάποια επαγγελματική ευκαιρία αλλού.

Τι είναι το τραγούδι για σένα; Ποιο είναι το ιδανικό σκηνικό για να τραγουδάς;

Χωρίς μουσική και τραγούδι δεν έχει χρώμα η ζωή μου, είναι μουντή. Πριν λίγο καιρό διάβαζα για κάτι εξετάσεις που έδινα (άσχετες με τη μουσική) και ξαφνικά ακούω από την τηλεόραση που έπαιζε 3 νότες στο πιάνο. Ξαφνικά ένιωσα μια συγκίνηση γιατί αυτός που έπαιζε ήταν πολύ εκφραστικός και μονολογώντας λέω: Τι τις θέλεις εσύ αυτές τις εξέτάσεις, αυτές δεν είναι για εσένα! Αυτή είναι λοιπόν η μουσική για εμένα, συναισθήματα ακριβά. Ιδανικό το σκηνικό γίνεται όταν έχω συνανθρώπους γύρω μου που θέλουν να μοιραστούν και να συμμετέχουν.

Υπάρχει για σένα διαχωρισμός στα είδη;

Τον μόνο διαχωρισμό που εντοπίζω σε όλες τις μορφές τέχνης, που ισχύει και για τα διάφορα στυλ μουσικής, είναι αυτά που μου προκαλούν ενδιαφέρον ως προς την εκτέλεση και τη δομή τους και το σημαντικότερο κριτήριο είναι να έχουν την ικανότητα να με ταξιδεύουν συναισθηματικά.
Περισσότερο δίνω βαρύτητα στο 2 κομμάτι.

Ετοιμάζεις κάτι άλλο;

Κυκλοφόρησε πρόσφατα ενα ποντιακό τραγούδι με τίτλο «Μάνα» που χάρηκα ιδιαίτερα για αυτό το σπουδαίο τραγούδι και είναι σε συνδημιουργία του ταλαντούχου μας λυράρη Γ. Ατματσίδη και του ευαίσθητου Μπ. Σαρυγιαννίδη. Σε 20 μέρες περίπου θα κυκλοφορήσει το καινούργιο μου τραγούδι με τίτλο «Άνοιξε τα φτερά σου» που έγραψα τον στίχο και τη μουσική ενώ την ενορχήστρωση έκανε ο σπουδαίος Γ. Κυφωνίδης.