Σκέψεις Στρατηγού Κωσταράκου για την καταδίκη της Τουρκίας από την ΕΕ
Με ανάρτησή του στο Facebook
Ένα «δεκάλογο» με τον οποίο εξηγεί γιατί είναι πολύ σημαντικό το χθεσινό κείμενο της ομόφωνης αποφάσεως των συμπερασμάτων της 23ης Μαρτίου 2018 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αναφορικώς με την καταδίκη της Τουρκίας για τις προκλητικές της δράσεις στο Αιγαίο εναντίον της Ελλάδος και στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας, ανάρτησε σήμερα στον «τοίχο» του στο facebook ο πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ενώσεως Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος.
Παραθέτουμε στη συνέχεια επακριβώς τις σκέψεις του Στρατηγού Κωσταράκου με την προαναφερθείσα μορφή του «δεκαλόγου».
«1. Ζητήσαμε από την ΕΕ να εκδηλώσει την σαφή υποστήριξη της στα θέματα που έχουν δημιουργηθεί με μια τρίτη χώρα, την Τουρκία. Οι δηλώσεις της Ύπατης Εκπροσώπου Μογκερινι πριν από μερικές μέρες και τα χθεσινά συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου εκφράζουν ακριβώς αυτό τον κοινό προβληματισμό για την κατάσταση και την υποστήριξη στην Ελλάδα και την Κύπρο.
2. Οι ενέργειες και δηλώσεις της ΕΕ όταν λαμβάνονται, είναι πολύ σημαντικές, γιατί εκφράζουν την ομόφωνη γνώμη των 28 κρατών μελών. Εξαιρετικά δύσκολη και επίπονη διαδικασία. Ανάμεσα στους 28 υπάρχουν κράτη που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έπαιρναν θέση γιατί αγνοούν το θέμα ή δεν τους αφορά, ή μπορεί να έχουν και άλλα συμφέροντα. Κι η ηγεσία της ΕΕ είναι πάντα πολύ προσεκτική για τον τρόπο που θα ξοδέψει το πολιτικό της κεφάλαιο. Το ότι όλοι (Ηγεσία και Κράτη μέλη) συμφώνησαν σε μια τέτοια δήλωση δείχνει αλληλεγγύη προς την Ελλάδα και την Κύπρο και ευθυγράμμιση μέσα σ’ ένα γενικό πολιτικό πλαίσιο που διαμορφώνεται από την ανάγκη επιβίωσης και ανάδειξης της ΕΕ σαν μιας σημαντικής γεωπολιτικής οντότητος.
3. Πρόκειται για πολιτικές δηλώσεις που εξυπηρετούν τη γενικότερη πολιτική κατάσταση και θέση και της Ελλάδος και της ΕΕ. Οι δηλώσεις και οι αποφάσεις αυτές εξυπηρετούν αποκλειστικά το πολιτικό πλαίσιο και τους πολιτικούς σκοπούς της υπόθεσης. Δεν πρέπει να συγχέονται με πρακτικά μέτρα, όπως αποστολή δυνάμεων ή επιβολή κυρώσεων, για τα οποία απαιτούνται νέες συγκεκριμένες ομόφωνες αποφάσεις.
4. Η θέση της Ελλάδος δεν στηρίχθηκε σε επίκληση των υφιστάμενων άρθρων των Συνθηκών της ΕΕ για την επίδειξη αμοιβαίας υποστήριξης και αλληλεγγύης (άρθρα 42-7 και 222), όπως συνέβη με την αμοιβαία υποστήριξη που ζητήθηκε και λήφθηκε από τη Γαλλία μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, γιατί οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Συνεπώς το αποτέλεσμα επιτεύχθηκε χωρίς οι δυνατότητες μας μέσα στο ισχύον πολιτικό πλαίσιο να εξαντληθούν πρόωρα.
5. Οι ισχύουσες Συνθήκες της ΕΕ δεν επιτρέπουν την ανάληψη από την ΕΕ οποιασδήποτε στρατιωτικής αποστολής ή επιχείρησης εντός των συνόρων της ΕΕ. Για τέτοιες ενέργειες αν απαιτηθούν πρέπει να αλλάξουν οι ισχύουσες Συνθήκες της ΕΕ.
6. Η άμυνα κάθε χώρας είναι καθαρά εθνική υπόθεση και ευθύνη. Οι Ένοπλες Δυνάμεις των κρατών μελών είναι επιφορτισμένες με αυτή την αποστολή. Σε γενικότερο Ευρωπαϊκό πλαίσιο η συλλογική άμυνα του ευρύτερου ευρωπαϊκού χώρου είναι ευθύνη του ΝΑΤΟ στο οποίο μετέχει και η Τουρκία.
7. Τα σύνορα της Ελλάδος είναι και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό έχει γίνει αποδεκτό από όλους. Τα σύνορα της ΕΕ όμως προστατεύονται όχι από Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά από δυνάμεις επιβολής του νόμου, όπως Χωροφυλακή, Αστυνομία, Συνοριοφυλακή, Ακτοφυλακή, Λιμενικό κλπ. Τα Εθνικά σύνορα ελέγχονται, προστατεύονται ή αμύνονται, όπως κάθε χώρα αποφασίσει.
8. Δεν υπάρχει Ευρωπαϊκός Στρατός με την έννοια των προσδιορισμένων υπαρκτών στρατιωτικών δυνάμεων στις οποίες μπορεί να ανατεθεί μια στρατιωτική αποστολή υποστήριξης ή ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων ενός Κράτους Μέλους στη διάρκεια μιας κρίσης. Κανένας δεν πρέπει να περιμένει Γάλλους ή Γερμανούς στρατιώτες να εμφανιστούν στα σύνορα του και να πολεμήσουν μαζί του στα πλαίσια της ΕΕ και κατά τη διάρκεια μιας κρίσης.
9. Δεν είναι σωστή θέση να υποτιμούμε την αξία των υποστηρικτικών πολιτικών διεργασιών και διπλωματικών ενεργειών, απαιτώντας μόνο αριθμό αεροσκαφών και αρμάτων μάχης. Η βασική ερώτηση του Στάλιν για το πόσες μεραρχίες διαθέτει ο Πάπας νομίζω ότι έχει απαντηθεί εδώ και πολλά χρόνια, όχι θετικά για τον Σοβιετικό ηγέτη και τη χώρα του. Το πολιτικό σύστημα της Δύσης στηρίζεται στις διπλωματικές διεργασίες, συνομιλίες και διάλογο και ακολουθώντας το διπλωματική παράδοση του Βυζαντίου θεωρεί τις στρατιωτικές ενέργειες και την ένοπλη βία σαν τελευταία καταφυγή. Όπως αποδείχθηκε στους Παγκόσμιους πολέμους και στους πολέμους του Κόλπου, όταν τελικά θα αποφασισθεί η ένοπλη αντιπαράθεση αυτή θα γίνει με εμμονή στο σκοπό και τη μέγιστη συγκέντρωση δυνατοτήτων για την ταχύτατη επίτευξη αποφασιστικού αποτελέσματος. Και τελικά η Δύση θα επικρατήσει.
10. Η αποτροπή και η άμυνα της Ελλάδος είναι ευθύνη της Κυβέρνησης και των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και θα διεξαχθεί αποκλειστικά από αυτές. Αυτό κάναμε πάντα, αυτό θα πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε και τώρα. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή και δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις. «...Και μόνοι και μετά πολλών»...Εξ άλλου, όπως μας έχει εξηγήσει και από πολύ παλιά ο Θουκυδίδης «ο ισχυρός πράττει όσα του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύναμος υφίσταται όσα του επιβάλλει η αδυναμία του». Είμαστε και πάντα πρέπει να είμαστε οι ισχυροί για την υπεράσπιση της Ελλάδος μας».