Το τελευταίο περιστατικό στη νησίδα Ανθρωποφάγος ανατολικά των Φούρνων, όπου οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι κατέβασαν την ελληνική σημαία, κάθε άλλο παρά μεμονωμένο είναι. Αντιθέτως εντάσσεται στη γενικότερη στρατηγική της Τουρκίας στην περιοχή με την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε μία σειρά ελληνικών νησιών και βραχονησίδων.

Το θέµα αναδεικνύει τα τελευταία χρόνια ένας απόστρατος Τούρκος συνταγµατάρχης, ο Ουµίτ Γιαλίµ, πρώην γενικός γραµµατέας του Συµβουλίου Εθνικής Ασφαλείας. Αρχικά ο Γιαλίµ εθεωρείτο ένας γραφικός εθνικιστής, µε ιδεοληψία στην ανάδειξη ενός ανύπαρκτου θέµατος, χωρίς καµία νοµική ή ιστορική βάση.

Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι από το 2004 έως το 2009 η Ελλάδα προχώρησε στην κατοχή 17 νησιών και µίας βραχονησίδας του Αιγαίου, µε τη µεταφορά σε αυτά στρατιωτικών µονάδων και κατοίκων. Οι θέσεις του αντιµετωπίστηκαν αρχικά χωρίς τη δέουσα προσοχή, ούσες ούτε λίγο ούτε πολύ ασόβαρες.

Για την ιστορία, το θέµα πρωτοεµφανίστηκε σε ένα εγχειρίδιο των Ακαδηµιών Πολέµου της Τουρκίας, που εκδόθηκε το 1996 (δηλαδή λίγο µετά την κρίση των Ιµίων). Εκεί συναντάµε µια µακροσκελή λίστα συνολικά 152 νησιών υπό τον καινοφανή τότε τίτλο «Νησιά, νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου των οποίων η κυριότητα δεν παραχωρήθηκε στην Ελλάδα». Από τότε ο όρος αυτός επανέρχεται στην επικαιρότητα σε τακτά χρονικά διαστήµατα.

Τα νησιά αυτά είναι: Οινούσσες, Θύµαινα, Φούρνοι, Αγαθονήσι, Ψέριµος, Αρκοί, Φαρµακονήσι, Καλόλιµνος, Πλατιά, Γυαλί, Σύρνα, Λέβιθα, Κίναρος και τα ανήκοντα στην Ανατολική Μεσόγειο γύρω από την Κρήτη Γαύδος, ∆ία, ∆ιονυσιάδες, Γαϊδουρονήσι και Κουφονήσι. Η λίστα πάντως γίνεται κατά καιρούς «λάστιχο» -άλλοτε έχει 16 νησιά και έχει φθάσει µέχρι τα 25, για να σταθεροποιηθεί τα τελευταία χρόνια στα 18.

Δείτε τον χάρτη: