H παρέμβαση του Προέδρου του ΣτΕ, Νικολάου Σακελλαρίου μέσω της πρωτοφανούς στα δικαστικά χρονικά του ΣτΕ παραιτήσεως του Προέδρου αυτού, διαλαμβάνει καίριες επισημάνσεις για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης και τη διαφύλαξη της συνταγματικής δικαιοταξίας. Συγχρόνως, αποτελεί δικαίωση των πάγιων θέσεων του δικηγορικού σώματος. Έχουμε διαχρονικά επισημάνει ότι το δημόσιο συμφέρον δεν μπορεί να ταυτίζεται με το ταμειακό συμφέρον του Δημοσίου και ότι η επικράτηση οικονομικών σκοπιμοτήτων δεν μπορεί να γίνεται έναντι οιουδήποτε τιμήματος. Η διαφύλαξη των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων που κατοχυρώνει το Σύνταγμα είναι αδιαπραγμάτευτη και επαφίεται πρωτίστως στην ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη.

Ομοίως, έχουμε πολλαπλώς επισημάνει τις απόπειρες, ανεξαρτήτως της επιτυχίας τους ή μη, παρεμβάσεων θεσμικών και εξωθεσμικών παραγόντων στη λειτουργία της Δικαιοσύνης, κατά τρόπο που υπονομεύει την ανεξαρτησία της.

Οι δηλώσεις του Προέδρου του ΣτΕ επιβεβαιώνουν, τέλος, την επισήμανσή μας για τον ιδιότυπο μιθριδατισμό που έχει αναπτυχθεί στην κοινωνία, καθώς πλέον έχουμε φτάσει να θεωρείται ζητούμενο η εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων και δη των ανωτάτων δικαστηρίων, καίτοι ο σεβασμός και η εφαρμογή τους ιδίως από την εκτελεστική εξουσία πρέπει να θεωρείται αδιαπραγμάτευτη σε ένα κράτος δικαίου, ώστε να μην περιέλθουμε σε ανυποληψία ενώπιον των ευρωπαϊκών θεσμών, δικαστικών και μη.

Οι καίριες αιτιάσεις του Προέδρου του ΣτΕ δείχνουν ότι το κέντρο βάρους της δράσης του Υπουργείου Δικαιοσύνης πρέπει να εντοπίζεται στην ποιοτική αναβάθμιση της Δικαιοσύνης στη χώρα μας, στην αποχή από την προσπάθεια επηρεασμού της Δικαιοσύνης, στην οποία μέχρι σήμερα επιδίδεται ο Υπουργός Δικαιοσύνης, και όχι σε επικοινωνιακού τύπου καιροσκοπικές εξαγγελίες προεκλογικού χαρακτήρα για τριχοτόμηση του Πρωτοδικείου Αθηνών και άλλα τοιαύτα.