Παυλόπουλος: Αγωνία για τις κοινωνίες ευάλωτες σε ακραίαες ανισότητες
Μηνύματα κατά τη διάρκεια εγκαινίων έκθεσης για τον Κωνσταντίνο Βαρώτσο
O Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος εγκαινίασε απόψε την έκθεση «Κώστας Βαρώτσος 2008-2018» στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη, κάνοντας λόγο για μια νέα εμβληματική έκθεση, του σπουδαίου δημιουργού, που επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες μας, στο πεδίο της Σύγχρονης Τέχνης ο οποίος, με το σύνολο του έργου του, εκπροσωπεί επάξια την Ελλάδα πολύ πέρα από τα σύνορά της, κατακτώντας μίαν επίζηλη θέση στο διεθνές εικαστικό στερέωμα.
Όπως επισήμανε ο κ. Παυλόπουλος «Ο κ. Κώστας Βαρώτσος εμφανίζει και αυτήν την εντυπωσιακή μοναδικότητα: Είναι ο δημιουργός μνημειακών έργων, με πολύ μεγάλο βάρος, ο οποίος "δουλεύει", τουλάχιστον κατά κανόνα, με σκληρά υλικά- όπως είναι ιδίως το μάρμαρο, το γυαλί, το μέταλλο- και καταφέρνει να μας μεταφέρει σ' έναν, λυτρωτικό, ονειρικό χώρο. Ο ίδιος άλλωστε ομολογεί ότι το «παραμύθι» είναι στοιχείο της δουλειάς του».
Σημείωσε, επίσης, πως επειδή ο Κώστας Βαρώτσος πιστεύει ότι η ίδια η πράξη της τέχνης είναι πολιτική, στα έργα και αυτής της έκθεσής του αποτυπώνονται μηνύματα, που προκύπτουν από την σύνθεση της ιστορικής στιγμής με την συνολική δημιουργία του. «Κι αυτό που εμφανίζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, είναι πως τα μηνύματα αυτά περιστρέφονται, μ' έναν "αμείλικτο" σκεπτικισμό, γύρω από το παρόν του δυτικού κόσμου, ο οποίος φαίνεται να μην «ακούει» τους τριγμούς των προκλήσεων, που εδώ και καιρό απειλούν τα θεμέλιά του» πρόσθεσε.
Κλείνοντας τον χαιρετισμό του, τόνισε: «Από τα προαναφερόμενα μηνύματα επιλέγω -έστω κι αν φαίνεται ν' αδικώ το σύνολο του έργου του κ. Κώστα Βαρώτσου- εκείνα, τα οποία αναδεικνύουν π.χ. τα προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα που πνίγονται καθημερινά στις θάλασσές μας, την κατακερματισμένη Ευρώπη που βλέπει ν' απομακρύνεται δραματικά ο ορίζοντας της ενοποίησής της, καθώς και την αγωνία των κοινωνιών μας που γίνονται ολοένα και πιο ασταθείς, ολοένα και πιο ευάλωτες στις δονήσεις των ακραίων ανισοτήτων, έχοντας πια χάσει μεγάλο μέρος από το αξιακό απόθεμα του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης».