Με οριακή πλειοψηφία 4 έναντι 3, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας καταδίκασε την 42χρόνη Ρομά η οποία τον Οκτώβριο του 2012 σκότωσε το δολοφόνο του γιου της έξω από το γραφείο του ανακριτή στην Ευελπίδων σε ποινή κάθειρξης δέκα ετών. Η κατηγορούμενη κρίθηκε ενοχή όπως πρωτοδίκως με μειωμένο καταλογισμό και ελαφρυντικό προτέρου εντίμου βίου. Πλέον πρόκειται να οδηγηθεί στη φυλακή για να εκτίσει την ποινή της καθως από το πρωτόδικο δικαστήριο είχε αφεθεί ελεύθερη μέχρι να κριθεί η υπόθεση από το Εφετείο.

Νωρίτερα, την ενοχή της 42χρόνης Ρομά για την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατασταση με μειωμενο καταλογισμό είχε προτείνει ο εισαγγελέας επισημαίνοντας ότι “ήξερε τι έκανε, αλλά με μειωμένο καταλογισμό".

Η κατηγορούμενη στην απολογία της ζήτησε συγνώμη, δηλωσε μετανιωμένη ωστόσο αναφέρθηκε και στην ανακούφιση που ένιωσε όταν σκότωσε τον δολοφόνο του 19χρόνου γιου της. Η 42χρόνη περιέγραψε συγκεκριμένη τι έγινε στις 15 Οκτωβρίου 2012 στα δικαστήρια τη; Πρώην σχολής Ευελπίδων : « Εκείνη τη μέρα άλλαξα λίγο την εμφάνιση μου για να μην με καταλάβουν οι συγγενείς του. Τον είδα να μπαίνει στην Ευελπίδων και ακολούθησα και πήγα ατο κτήριο 9. Φοβόμουν ότι θα τον αφήσουν ελεύθερο. Άδειασα ολες τις σφαίρες απο το πιστόλι γιατί ήθελα να πεθάνει. Όταν πυροβόλησα περίμενα να με σκοτώσουν οι αστυνομικοί".

Παράλληλα αναφέρθηκε και στη δυσκολία της να αντιμετωπίσει το θάνατο του 19χρόνου γιου της. "Για μένα είναι σαν έχουν σκοτώσει το γιο μου τώρα δεν έχει περάσει δευτερόλεπτο. Αυτό που έχω στο μυαλό μου είναι ότι σκότωσαν το γιο μου στην αγκαλιά μου και φώναζε μανουλα. Και κράταγε την κοιλιά του. Οταν πήγα στο ΚΑΤ άνοιξε την πόρτα και το είδα και ήταν ανοιγμένος σαν αρνί. Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι πέθανε, ορκίζομαι στο θεό. Το παιδί αυτό ήταν ο έρωτας μου η ανάσα μου, η ο πνοή μου, μου άφησε τρία εγγόνια. Εχουν περάσει έξι χρόνια απο τότε αλλά για μένα είναι έξι δευτερόλεπτα. Εμεις οι τσιγγάνοι όταν έχουμε πένθος για 40 μέρες δεν κάνουμε μπάνιο δεν πια ούτε σαπουνάδα στα χέρια. Στα 9μερα του γιου όμως πήγε και έκανα μπάνιο και έκοψα τα μαλλιά μου και ήθελα να παω αυτοκτονήσω. Δυο λεπτά πριν αυτοκτονήσω είδα το νεκρό γιο μου σε μια καρέκλα να κλαίει και να λέει ότι η μητέρα μου αυτοκτόνησε εξαιτίας μου".


Στη κακή ψυχική υγεία της 52χρόνης αναφέρθηκε η διευθύντρια του 6ου Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής. Η ιατρός η οποία παρακολουθεί ψυχιατρικά την κατηγορούμενη, ανέφερε, πως πάσχει από σχιζοσυναισθηματικη ψύχωση, λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή και παρακολουθείται ψυχιατρικά. «Αν ξαναφυλακιστει, μπορει να υποτροπιάσει. Το να ζει με την οικογένειά της είναι ο τρόπος για να ανταπεξέρχεται στην ασθένεια της. Όταν ακολουθούνται αυτοί οι όροι, παύει η επικινδυνότητα» ανέφερε η μάρτυρας, προσθέτοντας : «κατά την άποψη μου ήταν σε βρασμό, ο βρασμός μπορεί να διαρκέσει και ένα μηνα. Σε αυτή τη θόλωση την καθοδηγούσε ο γιος της. Η κατηγορούμενη εισηλθε με κρίση με απώλεια συνειδησης. Η συμπεριφορά της ήταν παράνοικη. Ζητουσε να κοιμάται με γιο της τον ζητούσε συνέχεια, έψαχνε να τον βρει. Πηρε παρά πολύ χρόνο για να συνέλθει. Μετα απο πολύ καιρό έλαβε την πρώτη θεραπευτικής άδεια για να πάει ατο μνήμα του γιου της. Έλεγε στην θεραπεύτρια της ο γιος της είναι η ψυχή και αυτή τα χέρια του."

Το γεγονός ότι η 42χρόνη δεν ήταν καλά επεσήμανε και ο δικηγόρος του θύματος στην κατάθεση του «Την είδα να πετιέται πίσω απο μια κολώνα .Πυροβολησε αρκετές φορές. Δεν ήταν καλά, είχε το ακαταλόγιστο, δεν επικοινωνούσε ήταν αποσβολωμένη». Από την άλλη, αστυνομικός, αυτόπτης μάρτυρας τόνισε πως «η κατηγορούμενη ήταν ήρεμη αλλά με βλέμμα απλανές».

Την άσχημη ψυχολογική κατάσταση της 42χρόνης επεσήμανε και ο σύζυγος της τονίζοντας πως : «επί ένα χρόνο βρισκόταν σε άλλο κόσμο έπαιρνε ηρεμιστικά , ότι έβρισκε μπροστά της. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, ήταν όλη μέρα στο νεκροταφείο. Στην οικογένεια μας δεν υπήρχαν όπλα.Έμαθε ότι μπορεί να αποφυλακίζοταν, έσκιζε τα ρούχα της και φώναζε έκανε φασαρία».