΄΄ Να μην διεξάγουμε δονκιχωτικούς αγώνες ΄΄

Ήταν ο τίτλος του άρθρου τον Ιούλιο του 2009 στο περιοδικό του Τεχνικού Επιμελητηρίου του τότε Πρύτανη του Ε.Μ.Π και νύν Πρύτανη του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής κ. Κ.Μουτζούρη. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι εικόνα από το μέλλον της Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης και των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων μας. Από τότε, θα μπορούσε κανείς, εφόσον είχε μια ψύχραιμη και ανεπηρέαστη ματιά, να δει την εξέλιξη αυτών και να αντιληφθεί την φυσική τους πορεία. Ξεκινώντας απο το 2013, με το Σχέδιο Αθηνά και τις μεταρρυθμίσεις του τότε Υπουργού Παιδείας κ. Κ. Αρβανιτόπουλου, οι οποίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως Τομή και ως η "αρχή του τέλους" αυτού του περίεργου δυισμού στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Ο σημερινός Υπουργός Παιδείας κ. Κ. Γαβρόγλου, συνεχίζει, κατά κάποιο τρόπο, στην λογική των συγχωνεύσεων για την δημιουργία νέων Πανεπιστημίων ή νέων Πανεπιστημιακών Σχολών. Ήδη έχουμε δει τμήμα του σχεδίου μεταρρύθμισης του, όπως την δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, τις συγχωνεύσεις Περιφερειακών Τεχνολογικών Ιδρυμάτων με εκείνα των υφιστάμενων Πανεπιστημίων.

Το 2018, με την κρίση να καταρρακώνει και να διαλύει τον τεχνικό ιστό και την έννοια του τεχνικού έργου στην χώρα μας, βρίσκει τον μηχανικό να εκτελεί χρέη εισπράκτορα - "τακτοποίητη", τροφοδότη ρευστού, της κρατικής μηχανής. Σε αυτό το περιβάλλον, οι μεταρρυθμίσεις, η εξοικονόμηση ανθρώπινου δυναμικού, πόρων και χρημάτων, γίνεται πλέον ακόμη πιο επιτακτική για την πορεία της χώρας που διανύει με πόνο το τέταρτο μνημόνιο. Είναι η ώρα που η πολιτεία, η Κυβέρνηση, θα πρέπει να λάβει κρίσιμες και σοβαρές αποφάσεις για την ανασυγκρότηση και την απόκτηση οράματος για το μέλλον της χώρας και των πολιτών της σε όλα τα επίπεδα. Ένας από τους τομείς που θα πρέπει να βρεθούν λύσεις, είναι και αυτός της Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης αλλά και των Αποφοίτων της. Στην ίδια λογική, θα πρέπει να βρεθούν και οι παραγωγικοί φορείς της χώρας, όπως και ο καθένας μας από την πλευρά του, ξεχωριστά.

Ξεκινώντας από το ατομικό, ας καταλήξουμε στο συλλογικό. Ας αφήσουμε πίσω τον κακό εαυτό μας και ας δούμε για μια φορά επιτέλους κατάματα το πρόβλημα. Όλοι. Μόνο έτσι θα υπάρξει λύση ενός προβλήματος που χωρίς ίχνος υπερβολής ταλανίζει τους Πτυχιούχους Μηχανικούς και τις οικογένειες τους, 30 χρόνια τώρα. Έξω από παρωπίδες προσωπικές, συντεχνιακές, παραταξιακές, ακαδημαϊκές. Ας αφήσουμε τα βαρίδια του παρελθόντος στην άκρη και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια νέα αρχή. Αναπόφευκτα τα πράγματα αλλάζουν και όποιος δεν μπορεί να δει την ωμή πραγματικότητα, προφανώς είναι εκτός τόπου και χρόνου. Η λύση των Επαγγελματικών Δικαιωμάτων των Πτυχιούχων Μηχανικών μπορεί να έλθει μόνο μέσα από την ουσιώδη συζήτηση, την διαβούλευση και την αποδοχή των νέων δεδομένων. Νέων δεδομένων, που θα πρέπει να αποδεχθούν όλα τα ΄΄ εμπλεκόμενα μέρη΄΄ και να προχωρήσουν σε αμοιβαίους ΄΄συμβιβασμούς΄΄.

Το Τμήμα των Μηχανικών ΤΕ μέσα στο ΤΕΕ θα ήταν μια αρχή συνεννόησης. Η Ενιαία Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, τα νέα Πανεπιστήμια που νομοθετεί και εξαγγέλλει ο Υπουργός Παιδείας κ. Κ Γαβρόγλου, επίσης θα μπορούσαν να είναι πεδίο τομών σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά δεδομένα και την κείμενη νομοθεσία ή μια ακόμη επικοινωνιακή ΄΄μεταρρύθμιση΄΄ με αποκλειστική χρήση στην πολιτική σκακιέρα. Ο Υπουργός έχει την επιλογή. Τα επαγγελματικά δικαιώματα των Μηχανικών Τ.Ε, είναι ακόμη ένα κομβικό σημείο που θα πρέπει να βρεθεί κοινός τόπος. Ο Υπουργός είναι εκείνος που έχει ορίσει εδώ και καιρό εισηγητικές επιτροπές, έχει πλέον αρκετό υλικό και όλα τα δεδομένα για την απόφαση του. Είναι ο αρμόδιος για το επόμενο βήμα. Ο Υπουργός Παιδείας, θα πρέπει να δει το πρόβλημα σε όλες τις πτυχές και να δράσει ΑΜΕΣΑ κατά το δίκαιο και το νόμιμο. Είναι εκείνος, που θα πρέπει να κάνει την υπέρβαση, ως εκφραστής του κράτους και της βούλησης της Κυβέρνησης και να λύσει ή και να κόψει αυτό το Γόρδιο Δεσμό. Έτσι και αλλιώς η Ακαδημαϊκότητα των Ιδρυμάτων αλλά και των Πτυχιούχων τους είναι από χρόνια γνωστή σε όλους. Η βούληση της αποτύπωσης αυτής σε Επαγγελματικά προσόντα και Δικαιώματα εκκρεμεί τόσα χρόνια..

Όπως είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο τ. Πρύτανης Ε.Μ.Π και νύν Πρύτανης Δυτικής Αττικής στο άρθρο του: Η διαμορφωμένη σήμερα (2009) πραγματικότητα είναι ότι τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ έχουν συγκλίνει τόσο, ώστε να είναι δυσδιάκριτες οι διαφορές τους, τουλάχιστον στο επίπεδο του νομικού πλαισίου λειτουργίας τους. Η πραγματικότητα αυτή δεν αλλάζει. Όλοι οφείλουμε να προσαρμοστούμε και να μην διεξάγουμε δονκιχωτικούς αγώνες ή να εθελοτυφλούμε.

Ακαδημαϊκά λοιπόν, ήμασταν από καιρό έτοιμοι θα συμπληρώσω. Το επαγγελματικό μέλλον των αποφοίτων Μηχανικών τους είναι το μεγάλο αγκάθι. Αυτό πρέπει να θεραπευθεί. Ας εργαστούμε στην κατεύθυνση της συνεννόησης, της σύνθεσης και όχι στην λογική έντασης και της καταγγελίας. Ας κάνουμε μια προσπάθεια και ας δώσουμε μια ευκαιρία στον διάλογο. Στον Ειλικρινή διάλογο. Να γίνει έστω για μια φορά αυτό που δεν έγινε ποτέ μέχρι σήμερα. Αν τελικώς το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που πρέπει, τουλάχιστον θα έχουμε προσπαθήσει να βγούμε από το τέλμα και την εμπόλεμη κατάσταση που κρατάει χρόνια και που είναι απαραίτητο να λυθεί σε τούτη την δύσκολη οικονομική & ηθική κρίση.
Ας προσπαθήσουμε να πάμε ένα βήμα μπροστά.

*Ο Αίσωπος Ιωάννης είναι ο Γραμματέας της ΔΑΚΕ Μηχανικών Τεχνολογικής Εκπαίδευσης
Μέλος Πανελλήνιου Συλλόγου Μηχανικών Τ.Ε Ο.Σ.Ε
τ. Μέλος Κεντρικής Διοικούσας Ε.Ε.Τ.Ε.Μ