H εκλογική αυτονόμηση της Δυτικής Αττικής μόνο πλεονεκτήματα μπορεί να έχει για τον τόπο μας. Προφανώς και τα προβλήματα δε θα λυθούν δια μαγείας αλλά είναι σίγουρα μια πραγματική ευκαιρία που οφείλουμε να αξιοποιήσουμε.

Μέχρι σήμερα στην εκλογική συμβίωση της Ανατολικής και της Δυτικής Αττικής υπήρχε μία πλευρά, η Ανατολική, «δυνατότερη», σε αριθμό κατοίκων και σε άλλα στοιχεία, που επιβαλλόταν στην άλλη, στη Δυτική, που φαίνεται ως η «αδύναμη».

Ίσως δεν έγινε ηθελημένα. Όμως, εξαιτίας του όγκου της Ανατολικής Αττικής, φτάσαμε να εκπροσωπείται μόνο η μία πλευρά στην πολιτική, να ακούγεται ουσιαστικά μόνο από ανατολικά η φωνή της Αττικής. Δεν είναι λίγες οι φορές που προσπαθώ να εξηγήσω σε φίλους και συναδέλφους πού ακριβώς μένω. Όπως και δεν είναι λίγες οι φορές που αισθάνομαι άσχημα, όπως όλοι μας, όταν πληθώρα δημοσιευμάτων παρουσιάζουν τη Δυτική Αττική νούμερο ένα σε εγκληματικότητα και τονίζουν τη συνεχή χειροτέρευση της ποιότητας ζωής μας.

Η αδικία αυτή τελικά εδραιώθηκε, οδήγησε στην αυξανόμενη υποβάθμιση της Δυτικής Αττικής και κατ’ επέκταση στην αποδυνάμωση της αυτοεκτίμησής της, αφού έγινε δεδομένο ότι έχει ελάχιστες ως μηδαμινές δυνατότητες να αντιταχθεί, ελάχιστες ευκαιρίες να προκόψει και να αναδειχθεί.

Μια πεποίθηση που πολύ φοβάμαι μας έχει κάνει να αρκούμαστε στα λίγα, να μην μπορούμε να δούμε τον πλούτο που έχουμε στα χέρια μας.

Η Δυτική Αττική μπορεί και πρέπει να πατήσει στα πόδια της και σιγά σιγά να αρχίσει να πιστεύει στον εαυτό της. Να δει τι έχει καταφέρει μέχρι τώρα σχεδόν μόνη της και να οραματιστεί μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Αρκεί να σκεφτεί κανείς την Ελευσίνα ως παγκόσμιο πολιτιστικό προορισμό, τα Μέγαρα με πρωταγωνιστικό ρόλο στην πρωτογενή παραγωγή και στην εξαγωγή προϊόντων, τον Ασπρόπυργο μαζί με τα Άνω Λιόσια ως διεθνές μεταφορικό κέντρο, τα Βίλια με το Πόρτο Γερμένο ως τουριστικά θέρετρα, μα και τόσες άλλες δυνατότητες. Μιλώντας με πολλούς ανθρώπους καθημερινά, ξέρω ότι υπάρχει ανθρώπινο δυναμικό που κοιτάει προς αυτή την αναπτυξιακή κατεύθυνση.

Η Δυτική Αττική βρίσκεται μπροστά σε μια μοναδική και τεράστια ευκαιρία και πιστεύω ότι είναι πιο ώριμη από ποτέ για να την αδράξει. Κατά τη γνώμη μου έχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, οι κάτοικοί της, εάν και κατά καιρούς έχουμε κατηγορηθεί ως τοπικιστικές, έχουμε βαθιά αγάπη για τον τόπο μας με ευτυχές αποτέλεσμα πολλοί νέες και νέοι, αφού σπουδάσαμε, ταξιδέψαμε, δουλέψαμε, να δραστηριοποιούμαστε εν τέλει στα πάτρια εδάφη μας. Πρόθυμοι να μεταφέρουμε τη γνώση μας στην κοινωνία και στην οικονομία.

Ήρθε η ώρα η Δυτική Αττική να αναμετρηθεί με τον ίδιο της τον εαυτό. Δεν είναι πια το αποπαίδι της Αττικής, σύντομα θα έχει την δική της φωνή αλλά και εξαιρετικά εφόδια για το ντεμπούτο της. Το μόνο που δεν έχει, είναι δικαιολογίες καθώς δεν μπορεί πια να κρυφτεί πίσω από τη «μεγάλη της αδελφή». Πρέπει μόνη της να κτίσει την ταυτότητά της, να σταθεί στον απαιτητικό κόσμο και να εξασφαλίσει για τους κατοίκους της Ανάπτυξη, Κοινωνική συνοχή, Ποιότητα ζωής και Προοπτική για όλους. Οι υγιείς δυνάμεις του τόπου, οφείλουμε να συστρατευθούμε σε αυτήν την προσπάθεια. Το χρωστάμε σε εμάς, σε αυτούς που μας ανέθρεψαν και σε αυτούς που θα έρθουν. Μπορούμε.

* Ο Βαγγέλης Λιάκος είναι Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, Διευθυντής Πολιτικής Ακαδημίας ΟΝΝΕΔ, υποψήφιος βουλευτής Περιφέρειας Αττικής ΝΔ στις εκλογές του 2015