Καταπέλτης κατά των πρακτικών της ΣΤΑ.ΣΥ. είναι το πόρισµα της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής ∆ηµοσίων Συµβάσεων (ΕΑΑ∆ΗΣΥ), που ανακάλυψε σειρά παρατυπιών και παρανοµιών στις συµβάσεις µε εταιρείες σεκιούριτι. Η ανεξάρτητη Αρχή διενήργησε έλεγχο στη ΣΤΑ.ΣΥ., σχετικά «µε τις διαδικασίες προκήρυξης και ανάθεσης συµβάσεων υπηρεσιών φύλαξης» από 01.01.2017 έως τις 14.09.2017.

Σε αυτό το διάστηµα, η εταιρεία υπέγραψε 127 συµβάσεις µε εταιρείες σεκιούριτι, µε απευθείας αναθέσεις και µε το συνολικό κόστος να ξεπερνά τα 3,7 εκατ. ευρώ! Τον Μάρτιο του 2017, ο υπουργός Υποδοµών και Μεταφορών, Χρήστος Σπίρτζης, υποστήριζε στη Βουλή (χωρίς να παρουσιάσει στοιχεία ή αποδείξεις) ότι οι καταστροφές που γίνονταν εκείνη την περίοδο σε ακυρωτικά µηχανήµατα εισιτηρίων δεν οφείλονται τόσο σε «οµάδες πολιτικού χαρακτήρα ή χούλιγκαν, αλλά σε οµάδες συµφερόντων που εµφανίστηκαν µετά την απόφασή του να αναλάβει τη φύλαξη των σταθµών του µετρό και του ΗΣΑΠ η Ελληνική Αστυνοµία και όχι ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης».

Τι έκανε, λοιπόν, τους επόµενους µήνες; Συνέχισε να αναθέτει τη φύλαξη σε ιδιωτικές εταιρείες, µε τρόπο που συνιστούσε ευθεία παράβαση της νοµοθεσίας. Η εξαγγελία του κ. Σπίρτζη απεδείχθη µια «φούσκα» και η Αστυνοµία ουδέποτε ανέλαβε ούτε πρόκειται να αναλάβει τη φύλαξη των σταθµών της ΣΤΑ.ΣΥ.!

Ας πάρουµε, όµως, τα πράγµατα µε τη σειρά. Η ΣΤΑ.ΣΥ. είναι µία από τις δύο εταιρείες του Οµίλου ΟΑΣΑ. Σε αυτήν περιλαµβάνονται ο Ηλεκτρικός Σιδηρόδροµος Αθηνών-Πειραιώς, η Αττικό Μετρό και η ΤΡΑΜ Α.Ε. Η ΕΑΑ∆ΗΣΥ κλήθηκε να ελέγξει αν υπήρχαν παρατυπίες στη διαδικασία που ακολούθησε η ΣΤΑ.ΣΥ. για να αναθέτει τη φύλαξη των σταθµών και των κτιρίων της σε εταιρείες. Και βρήκε πολλές! Βάσει της οριστικής ειδικής έκθεσης της ΕΑΑ∆ΗΣΥ, ο διαγωνισµός που είχε προκηρύξει η ΣΤΑ.ΣΥ., αξίας 160.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ, για τη «Φύλαξη Αµαξοστασίου Τραµ», δεν έγινε µε «την αρµόζουσα διαδικασία ανάθεσης» και µε αυτόν τον τρόπο αποκλείστηκε η συµµετοχή άλλων εταιρειών από την Ευρωπαϊκή Ενωση, «µε αποτέλεσµα να παραβιασθούν, πέραν των διατάξεων του Π.∆. 59/2007 περί υπολογισµού της αξίας των συµβάσεων (άρθρο 17), τόσο οι κανόνες περί ανόθευτου ανταγωνισµού όσο και οι γενικές αρχές της ίσης µεταχείρισης και διαφάνειας».

Το δεύτερο κοµµάτι µε το οποίο ασχολήθηκε η ανεξάρτητη Αρχή είναι οι συνοπτικοί διαγωνισµοί που αφορούσαν στην ανάθεση υπηρεσιών φύλαξης του κτιρίου γραφείων και του κέντρου καταµέτρησης της ΣΤΑ. ΣΥ. Αυτοί οι διαγωνισµοί κρίθηκε ότι «προκηρύχθηκαν για χρονικό διάστηµα µικρότερο του έτους, µε προϋπολογισθείσα αξία έως το χρηµατικό όριο του συνοπτικού διαγωνισµού, κατά παράβαση του άρθρου 236, παράγραφος 11 Ν. 4412/2016». Ειδικά για τον διαγωνισµό για τη φύλαξη του κέντρου καταµέτρησης, «προκύπτει ότι το συνολικό ποσό της αξίας της σύµβασης, που όφειλε να προκηρυχθεί, υπερβαίνει κατά πολύ το όριο του συνοπτικού διαγωνισµού. Σύµφωνα µε τα στοιχεία των ανατεθεισών συµβάσεων για την ικανοποίηση της συγκεκριµένης ανάγκης, προκύπτει ότι έως την 20.10.2017, η αξία αυτών υπερβαίνει τις 130.000 ευρώ».

Οι δύο αυτοί διαγωνισµοί εµπεριέχουν και δεύτερη παράβαση, καθώς «το αντικείµενο της φύλαξης που προκηρύχθηκε αποτελεί ενιαίο αντικείµενο» και συνεπώς «διαπιστώθηκε ότι εν προκειµένω συντρέχει οµοίως περίπτωση τεχνητής κατάτµησης του αντικειµένου των συµβάσεων».

Με πρόσχημα 

Οι παρατυπίες δεν σταµατούν εδώ. Με πρόσχηµα την απόφαση του κ. Σπίρτζη (που δεν υλοποιήθηκε ποτέ) να περάσει από τις εταιρείες σεκιούριτι στην Αστυνοµία η φύλαξη των χώρων αρµοδιότητας της ΣΤΑ.ΣΥ., ξέσπασε βροχή από «έκτακτες» διαδικασίες ανάθεσης συµβάσεων.

Μάλιστα, όπως διαπιστώνουν µε προφανή έκπληξη οι ελεγκτές της ΕΑΑ∆ΗΣΥ, «σε συγκεκριµένες περιπτώσεις δεν προκρίθηκε καν η επιλογή διεξαγωγής συνοπτικού διαγωνισµού, αλλά οι ανάγκες σε υπηρεσίες φύλαξης καλύφθηκαν µέσω σύµβασης που συνήφθη κατόπιν “διαπραγµάτευσης”, που πλείστες όσες φορές οδήγησε και σε νέες συµβάσεις που ανατέθηκαν κατόπιν “συνέχειας διαπραγµάτευσης”».

Καραµπινάτη παρανοµία, που η ΕΑΑ∆ΗΣΥ την περιγράφει στη συνέχεια ως εξής: «Ο συγκεκριµένος τρόπος κάλυψης των αναγκών σε υπηρεσίες φύλαξης κατέληξε, κατά το ελεγχόµενο χρονικό διάστηµα, στη σύναψη ενός πολύ σηµαντικού αριθµού συµβάσεων ιδιαίτερα µεγάλης συνολικής αξίας (πλέον των 3,7 εκατ. ευρώ). Η επιλογή σύναψης ενός πολύ µεγάλου αριθµού συµβάσεων τοιουτοτρόπως εµπίπτει στην έννοια της τεχνητής κατάτµησης, που συνιστά παραβίαση του δικαίου των δηµοσίων συµβάσεων».

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά 15/12/2018