Την παρέμβαση των εκπροσώπων της ΔΑΚΕ Ιδιωτικού Τομέα προκάλεσε η πολιτική αντιπαράθεση σχετικά με την δήθεν «7ήμερη εργασία» και την «13η σύνταξη».

Οι γαλάζιοι συνδικαλιστές χαρακτηρίζουν ανήθικο τον «προεκλογικό πανικό» που επιχειρούν να ενσπείρουν στους εργαζόμενους ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του διαστρεβλώνοντας τις θέσεις του προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη.

«Η ΔΑΚΕ ως η συνδικαλιστική παράταξη του κοινωνικά φιλελεύθερου χώρου έχει αποδείξει ότι η κοινωνική ευαισθησία δεν είναι μονοπώλιο κανενός χώρου, και κυρίως των συστημ(ατ)ικών σφετεριστών της που συγχέουν ύπουλα το λαϊκό με το λαϊκίστικο, τον διεκδικητικό πραγματισμό με την ουτοπία…» σημειώνεται στη σχετική ανακοίνωση.

Τονίζουν δε τα εξής: «Επιβάλλεται ένα πλέγμα πολιτικών για την οικοδόμηση ενός ενεργητικού, έξυπνου και μακροπρόθεσμα βιώσιμου κοινωνικού κράτους που θα αναδιανέμει εισοδήματα και ευκαιρίες, θα αποκαθιστά ανισότητες με τη στήριξη να φτάνει σε αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη (κριτήρια), θα επιτρέπει την πρόσβαση και θα εγγυάται την κατανομή του μερίσματος από τον παραγόμενο πλούτο».

Για τη 13η σύνταξη αναφέρουν ότι αποτελεί «πτυχή της κοινωνικής ασφάλισης και ως τέτοια πρέπει να επαναθεσμοθετηθεί. Δεν είναι ποσοστιαίο ή προνοιακό επίδομα, ούτε διασφαλίζεται η απρόσκοπτη καταβολή της ως επίδομα…».

Εγκληματική σύγχυση

Αναφορικά με το ζήτημα της επταήμερης εργασίας ή λειτουργίας διαπιστώνουν πως «η “σύγχυσή” τους από την κυβέρνηση για προφανείς προεκλογικούς λόγους είναι εγκληματική. Το οκτάωρο, πενθήμερο, η πλήρης και σταθερή δουλειά, η σχέση εξαρτημένης εργασίας είναι κρίσιμες κατακτήσεις του χθες και απαραίτητες/αναντικατάστατες συνθήκες για ένα καλύτερο αύριο… Σε κάθε περίπτωση» καταλήγουν «η επταήμερη λειτουργία μιας επιχείρησης σε ετήσια βάση, επιτρεπτή όχι γενικώς αλλά υπό συγκεκριμένα κριτήρια και προϋποθέσεις, δεν ισοδυναμεί, και δεν είναι ανεκτό να ισοδυναμεί με επταήμερη εργασία. Δεν είναι ανεκτό να υπονομεύει το πενθήμερο. Οτιδήποτε άλλο, ακόμη και ως σκέψη, είναι νοσηρό και ειδεχθές, απάνθρωπο και αντιπαραγωγικό λόγω επαγγελματικής εξουθένωσης ενώ μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγούσε σε ακόμη μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας».