Αντίνοος Αλμπάνης υπέρ του αντικαπνιστικού: Είμαστε η Ουγκάντα της Ευρώπης, καπνίζουμε όπου, όπως, με όποιο τρόπο
Αν και φανατικός καπνιστής, ο ηθοποιός Αντίνοος Αλμπάνης, συντάσσεται απολύτως με τον αντικαπνιστικό νόμο.
«Η χειρότερη εξάρτησή μου είναι το κάπνισμα. Θα ήθελα να έχω το σθένος να το σταματήσω. Είμαι υπέρ της εφαρμογής του αντικαπνιστικού νόμου, γιατί νιώθω ότι είμαστε η Ουγκάντα της Ευρώπης, που καπνίζουμε όπου, όπως, με όποιο τρόπο. Λίγο να ‘‘νιαουρίσουμε’’ στον χι σερβιτόρο, θα μας βγάλει ένα τασάκι, θα μας βγάλει ένα ποτηράκι με νερό να το κάνουμε τασάκι», σημείωσε μιλώντας στο Radio North 98 και στην εκπομπή «Όσα φέρνει ο Βαρδάρης» με την Έφη Τσαμπάζη και την Ντόνια Κανιτσάκη.
«Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά από την δική μου, προσωπική εμπειρία, επειδή έχω ζήσει κάποια διαστήματα της ζωής μου στην Αμερική, όπου εκεί το θέμα του καπνίσματος είναι πολύ πιο αυστηρό από ότι εδώ, ακριβώς λόγω της αυστηρότητας, έμπαινα κι εγώ σε μια διαδικασία να μην το αποζητώ τόσο πολύ. Δηλαδή οκ, πηγαίνεις σε ένα εστιατόριο, θα βγεις μία να καπνίσεις, θα βγεις δύο, μετά θα κουραστείς. Και αρχίζεις και απομακρύνεις σιγά - σιγά από τη ζωή σου το τσιγάρο. Οπότε για μένα, η εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου στ’ αλήθεια θα με βοηθήσει τον ίδιο, να μπορέσω με έναν τρόπο να απεμπλακώ από αυτή τη διαδικασία. Και το λέω ως φανατικός καπνιστής. Θα ‘θελα να μπορώ να βοηθηθώ και από τις συνθήκες γύρω μου. Όταν μου επιτρέπεται παντού να καπνίζω, με την πρώτη ευκαιρία θα ανάψω τσιγάρο».
Ζω το τώρα…
Ο Αντίνοος Αλμπάνης μίλησε όμως και για αυτά που τον ενοχλούν. «Ο κακός τρόπος, η αγένεια, η αδικία, με κάνουν και νιώθω αμήχανα. Όταν βλέπω κάτι και δεν μπορώ να παρέμβω επειδή δεν μου πέφτει λόγος, νιώθω αμήχανα πολύ. Ο χρόνος έχει σταματήσει να με αγχώνει, ζω το τώρα. Δεν σκέφτομαι ούτε το πριν, ούτε το μετά. Θέλω κάθε μέρα που περνάει να είναι μία μέρα που θα έλεγα ότι ‘‘αν τελείωνε σήμερα η ζωή μου θα ήμουν χαρούμενος και ικανοποιημένος;’’. Μένω σε αυτό. Χωρίς να σημαίνει ότι έχω σταματήσει να ονειρεύομαι, ότι έχω σταματήσει να ελπίζω, έχω σταματήσει να σχεδιάζω, να προγραμματίζω πράγματα, αλλά θέλω κάθε μέρα να είναι μοναδική, να είναι μια μέρα γεμάτη. Δεν είμαι πάντα ήρεμος. Τα τελευταία χρόνια έχω κάπως βρει μία όμορφη ισορροπία μέσα μου και αντιμετωπίζω τις καταστάσεις ψύχραιμα, ήρεμα».
Ο Αντίνοος Αλμπάνης βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, όπου παρουσιάζει Δευτέρες και Τρίτες τον θεατρικό μονόλογο «Το Φινιστρίνι», στο θέατρο Αυλαία, παράσταση η οποία σημειώνει sold out και παίρνει διαρκώς παρατάσεις.
«Η χειρότερη εξάρτησή μου είναι το κάπνισμα. Θα ήθελα να έχω το σθένος να το σταματήσω. Είμαι υπέρ της εφαρμογής του αντικαπνιστικού νόμου, γιατί νιώθω ότι είμαστε η Ουγκάντα της Ευρώπης, που καπνίζουμε όπου, όπως, με όποιο τρόπο. Λίγο να ‘‘νιαουρίσουμε’’ στον χι σερβιτόρο, θα μας βγάλει ένα τασάκι, θα μας βγάλει ένα ποτηράκι με νερό να το κάνουμε τασάκι», σημείωσε μιλώντας στο Radio North 98 και στην εκπομπή «Όσα φέρνει ο Βαρδάρης» με την Έφη Τσαμπάζη και την Ντόνια Κανιτσάκη.
«Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά από την δική μου, προσωπική εμπειρία, επειδή έχω ζήσει κάποια διαστήματα της ζωής μου στην Αμερική, όπου εκεί το θέμα του καπνίσματος είναι πολύ πιο αυστηρό από ότι εδώ, ακριβώς λόγω της αυστηρότητας, έμπαινα κι εγώ σε μια διαδικασία να μην το αποζητώ τόσο πολύ. Δηλαδή οκ, πηγαίνεις σε ένα εστιατόριο, θα βγεις μία να καπνίσεις, θα βγεις δύο, μετά θα κουραστείς. Και αρχίζεις και απομακρύνεις σιγά - σιγά από τη ζωή σου το τσιγάρο. Οπότε για μένα, η εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου στ’ αλήθεια θα με βοηθήσει τον ίδιο, να μπορέσω με έναν τρόπο να απεμπλακώ από αυτή τη διαδικασία. Και το λέω ως φανατικός καπνιστής. Θα ‘θελα να μπορώ να βοηθηθώ και από τις συνθήκες γύρω μου. Όταν μου επιτρέπεται παντού να καπνίζω, με την πρώτη ευκαιρία θα ανάψω τσιγάρο».
Ζω το τώρα…
Ο Αντίνοος Αλμπάνης μίλησε όμως και για αυτά που τον ενοχλούν. «Ο κακός τρόπος, η αγένεια, η αδικία, με κάνουν και νιώθω αμήχανα. Όταν βλέπω κάτι και δεν μπορώ να παρέμβω επειδή δεν μου πέφτει λόγος, νιώθω αμήχανα πολύ. Ο χρόνος έχει σταματήσει να με αγχώνει, ζω το τώρα. Δεν σκέφτομαι ούτε το πριν, ούτε το μετά. Θέλω κάθε μέρα που περνάει να είναι μία μέρα που θα έλεγα ότι ‘‘αν τελείωνε σήμερα η ζωή μου θα ήμουν χαρούμενος και ικανοποιημένος;’’. Μένω σε αυτό. Χωρίς να σημαίνει ότι έχω σταματήσει να ονειρεύομαι, ότι έχω σταματήσει να ελπίζω, έχω σταματήσει να σχεδιάζω, να προγραμματίζω πράγματα, αλλά θέλω κάθε μέρα να είναι μοναδική, να είναι μια μέρα γεμάτη. Δεν είμαι πάντα ήρεμος. Τα τελευταία χρόνια έχω κάπως βρει μία όμορφη ισορροπία μέσα μου και αντιμετωπίζω τις καταστάσεις ψύχραιμα, ήρεμα».
Ο Αντίνοος Αλμπάνης βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, όπου παρουσιάζει Δευτέρες και Τρίτες τον θεατρικό μονόλογο «Το Φινιστρίνι», στο θέατρο Αυλαία, παράσταση η οποία σημειώνει sold out και παίρνει διαρκώς παρατάσεις.
