O Γιάννης Κότσιρας για την τραγωδία στο Μάτι: «Πού να το πεις και ποιος να το πιστέψει ότι κάηκαν ζωντανοί 102 άνθρωποι»
«Ήταν φρικτό αυτό που συνέβη».. «Κανείς δεν έχει ασχοληθεί..».
Στο περιοδικό People και τη Γεωργία Χαλκιά έδωσε συνέντευξη ο Γιάννης Κότσιρας, ο οποίος μίλησε για την οικονομική κρίση και κατά πόσο έχει επηρεάσει τη ζωή του, ενώ αναφέρθηκε και στην καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι.
Είκοσι εννέα χρόνια με μια κιθάρα στο χέρι και αναρωτιέμαι αν ο καλλιτέχνης κρίνεται καθημερινά…
Δουλεύω από το 1990 σε αυτό τον χώρο. Οι καλλιτέχνες κρινόμαστε σε κάθε λεπτό της παράστασης. Είναι το ακριβώς αντίθετο από την πολιτική. Αν δεν βγει κάτι καλό, πέφτει. Δεν έχουμε την ασφάλεια των τεσσάρων ετών.
Η κρίση πόσο έχει επηρεάσει τη ζωή σου;
Σαφέστατα έχει δυσκολέψει τη δουλειά μου. Παλαιότερα οι άνθρωποι έρχονταν να μας ακούσουν με το περίσσευμά τους, τώρα έρχονται με το υστέρημά τους, το οποίο τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει κιόλας. Για εμάς τους έντεχνους καλλιτέχνες τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα καθώς ποτέ δεν απευθυνθήκαμε στα παχιά πορτοφόλια. Απευθυνθήκαμε στη μεσαία τάξη, στη μικρομεσαία και στον αδύναμο.
Πλέον η μεσαία τάξη δεν υπάρχει και οι μικρομεσαίοι και αδύναμοι έχουν γίνει φτωχοί άνθρωποι. Προσπαθούμε να επιβιώσουμε μέσα από αυτό. Αλλά όταν δεν έχεις μάθει στα πολλά μπορείς να μάθεις και στα λίγα. Εκεί είναι το πρόβλημα με αυτούς που έπαιρναν πολλά χρήματα, στο να κρατήσουν ένα κοινωνικό στάτους. Ποτέ δεν με ενδιέφεραν τα πλούτη, τα ακριβά αυτοκίνητα, τα πολυτελή σπίτια. Μένω κοντά στη Ραφήνα, μακριά απ’ όλα αυτά. Η μουσική και τα παιδιά μου είναι η ζωή μου.
Βίωσες και εσύ ή οι δικοί σου άνθρωποι την τραγωδία στο Μάτι;
Είχα γνωστούς εκεί και ήταν φρικτό αυτό που συνέβη. Φάνηκε πόσο απερίσκεπτοι είμαστε εμείς ως πολίτες και κάτοικοι και πόσο αδιάφορο είναι το συνολικό σύστημα της χώρας ώστε να δημιουργήσει σοβαρές δομές. Πού να το πεις και ποιος να το πιστέψει ότι εν έτει 2018 κάηκαν ζωντανοί 102 άνθρωποι. Φάνηκε ότι είμαστε όλοι στον αέρα και συνεχίζουμε. Κανείς δεν έχει ασχοληθεί.
Είκοσι εννέα χρόνια με μια κιθάρα στο χέρι και αναρωτιέμαι αν ο καλλιτέχνης κρίνεται καθημερινά…
Δουλεύω από το 1990 σε αυτό τον χώρο. Οι καλλιτέχνες κρινόμαστε σε κάθε λεπτό της παράστασης. Είναι το ακριβώς αντίθετο από την πολιτική. Αν δεν βγει κάτι καλό, πέφτει. Δεν έχουμε την ασφάλεια των τεσσάρων ετών.
Η κρίση πόσο έχει επηρεάσει τη ζωή σου;
Σαφέστατα έχει δυσκολέψει τη δουλειά μου. Παλαιότερα οι άνθρωποι έρχονταν να μας ακούσουν με το περίσσευμά τους, τώρα έρχονται με το υστέρημά τους, το οποίο τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει κιόλας. Για εμάς τους έντεχνους καλλιτέχνες τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα καθώς ποτέ δεν απευθυνθήκαμε στα παχιά πορτοφόλια. Απευθυνθήκαμε στη μεσαία τάξη, στη μικρομεσαία και στον αδύναμο.
Πλέον η μεσαία τάξη δεν υπάρχει και οι μικρομεσαίοι και αδύναμοι έχουν γίνει φτωχοί άνθρωποι. Προσπαθούμε να επιβιώσουμε μέσα από αυτό. Αλλά όταν δεν έχεις μάθει στα πολλά μπορείς να μάθεις και στα λίγα. Εκεί είναι το πρόβλημα με αυτούς που έπαιρναν πολλά χρήματα, στο να κρατήσουν ένα κοινωνικό στάτους. Ποτέ δεν με ενδιέφεραν τα πλούτη, τα ακριβά αυτοκίνητα, τα πολυτελή σπίτια. Μένω κοντά στη Ραφήνα, μακριά απ’ όλα αυτά. Η μουσική και τα παιδιά μου είναι η ζωή μου.
Βίωσες και εσύ ή οι δικοί σου άνθρωποι την τραγωδία στο Μάτι;
Είχα γνωστούς εκεί και ήταν φρικτό αυτό που συνέβη. Φάνηκε πόσο απερίσκεπτοι είμαστε εμείς ως πολίτες και κάτοικοι και πόσο αδιάφορο είναι το συνολικό σύστημα της χώρας ώστε να δημιουργήσει σοβαρές δομές. Πού να το πεις και ποιος να το πιστέψει ότι εν έτει 2018 κάηκαν ζωντανοί 102 άνθρωποι. Φάνηκε ότι είμαστε όλοι στον αέρα και συνεχίζουμε. Κανείς δεν έχει ασχοληθεί.