Γιώργος Ηλιόπουλος: «Χρωστάω τη ζωή μου στον Κώστα Καζάκο»
Ο «Προκόπης» από τις Άγριες Μέλισσες εξομολογείται πως χρωστάει πολλά στον Κώστα Καζάκο.
Στην παρέα του «The 2Night Show» βρέθηκε, το βράδυ της Τετάρτης, ο Γιώργος Ηλιόπουλος.
Ο αγαπημένος πρωταγωνιστής από τις «Άγριες Μέλισσες» εξομολογήθηκε, μέσα σε όλα, στον Γρηγόρη Αρναούτογλου τον λόγο για τον οποίο νιώθει πως χρωστάει πολλά στον Κώστα Καζάκο.
Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, ο “Προκόπης” από το επιτυχημένο σίριαλ του ΑΝΤ1 σημείωσε χαρακτηριστικά πως “σαν δάσκαλος στη δραματική σχολή σοκάρεσαι με αυτό που σου έρχεται από τα σχολεία. Είναι πολύ ιερό πράγμα να είσαι δάσκαλος και για μένα είναι ότι πιο σημαντικό έχω κάνει”.
«Νιώθω ευλογημένος γιατί υπήρξα μαθητής και ευτυχώς είχα δάσκαλο. Δάσκαλος μου ήταν ο Κώστας Καζάκος που του χρωστάω τη ζωή μου. Στην κυριολεξία του χρωστάω, όμως τη ζωή μου.
Δεν θα ήμουν εδώ. Δεν θα είχα κάνει τίποτα εάν δεν υπήρχε αυτός ο άνθρωπος. Εάν δεν υπήρχε αυτή η σχολή, αν δεν είχα αυτούς τους δασκάλους που είχα και αυτούς τους συμμαθητές που είχα» συμπλήρωσε συγκινημένος ο Γιώργος Ηλιόπουλος.
«Ήταν ευλογημένη στιγμή και δεν υπάρχει στιγμή που να μην τον έχω δίπλα μου. Όποτε ανεβαίνω στη σκηνή, είναι πάντα δίπλα μου. Το θεωρώ πολύ σημαντικό πράγμα να έχεις ένα χέρι να πιαστείς».
Ο αγαπημένος πρωταγωνιστής από τις «Άγριες Μέλισσες» εξομολογήθηκε, μέσα σε όλα, στον Γρηγόρη Αρναούτογλου τον λόγο για τον οποίο νιώθει πως χρωστάει πολλά στον Κώστα Καζάκο.
Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, ο “Προκόπης” από το επιτυχημένο σίριαλ του ΑΝΤ1 σημείωσε χαρακτηριστικά πως “σαν δάσκαλος στη δραματική σχολή σοκάρεσαι με αυτό που σου έρχεται από τα σχολεία. Είναι πολύ ιερό πράγμα να είσαι δάσκαλος και για μένα είναι ότι πιο σημαντικό έχω κάνει”.
«Νιώθω ευλογημένος γιατί υπήρξα μαθητής και ευτυχώς είχα δάσκαλο. Δάσκαλος μου ήταν ο Κώστας Καζάκος που του χρωστάω τη ζωή μου. Στην κυριολεξία του χρωστάω, όμως τη ζωή μου.
Δεν θα ήμουν εδώ. Δεν θα είχα κάνει τίποτα εάν δεν υπήρχε αυτός ο άνθρωπος. Εάν δεν υπήρχε αυτή η σχολή, αν δεν είχα αυτούς τους δασκάλους που είχα και αυτούς τους συμμαθητές που είχα» συμπλήρωσε συγκινημένος ο Γιώργος Ηλιόπουλος.
«Ήταν ευλογημένη στιγμή και δεν υπάρχει στιγμή που να μην τον έχω δίπλα μου. Όποτε ανεβαίνω στη σκηνή, είναι πάντα δίπλα μου. Το θεωρώ πολύ σημαντικό πράγμα να έχεις ένα χέρι να πιαστείς».